Incomparable | Kihyuk Texting

2.6

"Seninle aram bozulduğundan beri en çok neyi düşünüyorum, biliyor musun?"

"Nereden bileyim ben? Müneccim boku yemedim ya." Minhyuk, saçının çekilmesiyle mızmız bir çocuk gibi bağırdı. "Hala saçmalıyorsun sunbae."

"Ve hala seni seviyorum."

Tek kişilik koltukta ne ara yan yana oturmaya başlamışlardı da gökyüzündeki yıldızları izlemeye başlamışlardı ikisi de hatırlamıyordu.

"Aklımdan bir türlü çıkmıyordun sunbae. Ne zaman, nerede olursam olayım aklıma gelip duruyordun. Ve ne zaman biri Minhyuk dese.." Kihyun yavaşça yanındakinin elini alıp göğsüne götürdü ve koydu. "Burasının deli gibi hızlandığını biliyorum."

Göz göze geldiklerinde Minhyuk dudaklarını aralamış ve nefesini tutmuştu. Kihyun bu görüntüye gülümsedi.

"Bunun neden olduğunu bilmiyorum. Belki sana ilgi duyuyorum, ya da hoşlanıyorum. Seviyor ya da aşık oluyor da olabilirim." Başını Minhyuk'un göğsüne koyup kalp atışlarını dinledi. Aynı kendisininki gibi hızlı hızlı atmaya devam ediyordu.

"Tek istediğim şey, kalbimin elli yıl sonra da senin adını duyunca hızlanması, o zaman bile kalbinin benim için hızlı atmaya devam etmesi." Kıkırdayıp kafasını boyun girintisine daha da soktu.

"Ya neden altmış değil diye sorarsam?"

"Yetmiş olur, derim." İkisi de kıkırdarken Minhyuk ufak bedeni uzun kollarıyla sarmaladı. "Seni yalnız bıraktığım için üzgünüm."

"Çok sevdiğim bir söz var."

"Nedir o?"

"Bir şeyi sonsuza kadar elde etmenin yolu onu kaybetmektir. Sanırım seninle olanları bu cümleye yorabilirim."

"Biraz önce evlenme teklifi mi aldım?" Minhyuk heyecanla mırıldandığında Kihyun kıkırdadı ve kafasını kaldırarak sarışının gözlerine baktı.

"Sen nasıl algıladıysan sunbae." Ardından sevimli bir şekilde sırıttı.

Sonsuza kadar diye düşündü ve güldü Minhyuk. Damarlarında akan kan bile bunun ne kadar güzel bir şey olduğunun farkındaydı.

Sonsuza kadar.