ELMA ŞEKERİ

BÖLÜM YEDİ

Beğeni ve yorumlarr sizden.     

Rabbim sizleri korusun ❤❤❤❤

Hızlı hızlı nefes alıp veriyor gözlerimin dolmasına engel olamıyordum. Karşımda siyah takım elbisesiyle kesilmiş şekil verilmiş saçıyla siyah ayakkabısıyla Rüzgar hoca duruyordu. Titremeye başlamıştım. İçimden düşündüğüm şeyin olmaması için defalarca dualar ettim. Merve başını hayır anlamında salladıktan sonra Rüzgar hocaya döndü ve mutfaktan çıktı. Şimdi ben ne yapıcaktım? Babamın beni sattığı kişi öğretmenim olan Rüzgar hocaymış. Nasıl bir oyun nasıl bir acıydı bu? Rüzgar hoca bana doğru geldikten sonra karşımda durdu.
Kırıkparçalarının sesleri gelmişti.
Gözlerime gözlerini kitlemişti. Neden nefesi nefesime karışıyordu.

"Asel o kişi bendim." dediğinde başımı hayır ger gibisinden salladım ve acıyla yutkundum.
"N...neden ya neden. Hocam siz benim öğretmenimsiniz bu nasıl olur?"
Rüzgar hoca ellerini saçlarının arasından gezdirdi ve uzunca nefes aldı. "Yapmak zorundaydım. Yoksa sen burda çürümeye mecbur kalıcaktın."
Burnumu çektim ve yanağımdan akan  gözyaşımı elimin tersiyle sildim.
"Olmaz hocam! Sizi eşim kabul edemem etmicem."
"Asel tek amacım seni burdan kurtarmak bana yine eşim deme." dediğinde iki adım geri gittim ve bir elimi belime bir elimi boğazıma koydum. Nefes alamıyordum. Ağlamak hiç bu kadar acıtmamıştı göz kapaklarımı.
"O...olmaz gidin burdan"
"Gidemem Küçük! Ben kendime söz verdim sana yardım edicem seni kurtarıcam." dediğinde hızlı bir şekilde arkama döndüm. Rüzgar hocaya doğru yürüdükten sonra yumruk yaptığım ellerimi rüzgar hocanın kaslı gövdesine yerleştirdim. Bir kaç kez vurduktan sonra ağlayarak,"Yapma hoca! Beni öldürme." dedim. Yavaş bir şekilde aşağıya çöktüm ve dizlerimin üzerine oturdum. Ellerimi halının üzerine koyduktan sonra hıçkırarak ağlamaya başladım. Rüzgar hoca da benim gibi eğilip dizlerinin üzerine oturdu. Ellerimi tutacakken geri çektim ve Rüzgar hocaya sert bir şekilde baktım.

"Bana bak Asel." demiş ve susmuştu. Bakamıyordum nasıl bakardım. Öğretmenim dediğim insan beni istemeye gelmişti.
Parmağını çenemin altına koyduktan sonra başımı kaldırdı ve göz göze gelmemizi sağladı.
"Bana bak dedim! Sen benim hiç bir zaman gerçek eşim olmicaksın. Sana söz veriyorum. Sadece seni burdan kurtarmak için yalandan eşimmiş gibi davranıcaksın."
Başımı hayır anlamında sallamaya başladığımda Rüzgar hoca bu sefer kararlı bir şekilde, "İstesende istemesende evlenicez! Ben kendime bir söz verdim. Seni hergün ağlamana bırakmak  yerine birkez ağlatıyorum." dedi.

Gözyaşlarımı yumuşak elleriyle sildiğinde gözlerimi sımsıkı kapattım. Derin bir şekilde nefesimi aldıktan sonra,"Peki." dedim. "Buna da tamam öğretmenim." Rüzgar hoca gülümseyerek,"Aferin Elma şekeri." dedi ve ayağa kalktı. Elini bana uzatıktan sonra,"Gel tut elimi. Söz veriyorum üzmicem seni. Ve ben verdiğim sözleri ne olursa olsun tutarım." dedi. Bir eline birde rüzgar hocanın çaresiz gözlerine bakıyordum.

Elimi Rüzgar hocanın uzattığı elinin üzerine koydum. Yerden kalktıktan sonra Rüzgar hoca elimi bıraktı ve, "Sen istemeden elini dahi tutmicam. Sen sadece okulda öğrencim dışarıda formalite eşim olucaksın." dedi. Ve mutfaktan çıktı.
Ben şimdi ne yapıcaktım? Nasıl derdim okulda Rüzgar hocaya öğretmenim. Parmağımıza birazdan takılacak olan yüzüğe nasıl bakardım.

Merve hızla mutfağa girdiğinde sımsıkı sarıldım. Merve de ellerini belime doladıktan sonra ağlamaklı ses tonuyla, "Yapma böyle Asel. Ağlama inan bilmiyordum." dedi.
"B...ben nasıl bakıcam Rüzgar hocanın yüzüne Merve."
"Ah be güzelim. Ney senin kaderden çektiğin." dediğinde Merveden ayrıldım. Elimi kalbimin üzerine koyduktan sonra,"Kahveleri sen götürürmüsün iyi değilim." dedim. Merve, "Tabiki. Sen balkona çık. Hava al." dediğinde tamam gibisinden başımı salladım. Balkon kapısını açtığımda Merve arkamdan, "Ağlama." dedi. Cevap vermeden balkona gittim.