ELMA ŞEKERİ

BÖLÜM ALTI

Yeni bölümle merhaba😄😄

         Beğeni ve yorum lütfen😍😍

  Gözlerimi kapının tekmilenmesiyle açtım. Barış,"Asel aç kapıyı bak korkuyoruz!" diye bağırıyordu. Yatağımdan kalktıktan sonra annemin çerçevesini elime aldım. kapıya doğru ilerledim. Kiliti çevirdiğimde Selmanın,"Çok şükür!" dediğini duydum.  Kapıyı açtıktan sonra  Barış tedirgin bakışlarını üzerime dikmişti.
"İyisin demi? Neden açmıyorsun kapıyı?" Barışa bakıp tebessüm ettim, "İyim. Uyuyordum duymadım."
Babama döndüğümde bu sefer alay eden ses tonumla,"Merak etmeyin leşim elinizde kalmaz öldüğümde!" dedim.

Babam bakışını benden alıp elimdeki annemin resmine çekmişti. İç çektikten sonra,"Annenden sonra aynı acıyı bana yaşatamazsın." dedi. Arkasına döndükten sonra,"Rol kapma baba! Malum evlat sevgisi kalpten gelmeli." diye bağırdım.
Yanımdan gittiğinde Selma,"Git giyin üzerini bugün çok işin var." dedi ve   mutfağa gitti.

Barışın bakışları değişmişti. Sanki artık canımın yandığını anlıyormuş gibi bakıyordu. Derin bir şekilde nefes aldıktan sonra,"Seni dışarıda arabada bekliyorum." dedi. "Tamam geliyorum."dedikten sonra  kapımı sert bir şekilde kapattım. Ve  annemin resmini göğsüme bastırdım. 

Çerçeveyi yatağımın üzerine bıraktıktan sonra dolabımın önüne geldim. Siyah dizimde biten eteğimle toz pembe kareli gömleğimi çıkardım. Üzerime giyidikten sonra saçlarımı düzleştirip serbest bıraktım. Çantamı koluma taktıktan sonra odamdan ayrıldım. Evden çıkacakken Selmanın arkamdan," Asel bekle." demesiyle durdum ve yavaş bir şekilde arkama döndüm.

"Efendim." sesim bıkkın ve yorgun çıkmıştı.
"Al paraya ihtiyacın olucak. Barışda da var ama yinede bulunsun."
Bana uzattığı bir miktar paraya dalmıştı gözlerim. İç çektikten sonra uzattığı parayı aldım. Elimdeki paraya bakıp tebessüm ettim. Gülümsemem acı vericiydi. Alay eden bir şekildeydi.

Parayı avcumda bükmeye başladığımda Selma bileğimden tutmuş telaşlı ses tonuyla, "Dur allahın delisi ne yapıyorsun?" diye bağırmıştı.
Kırışan parayı yere attıktan sonra,"Benden uzak durun!" dedim. Kapıyı açtıktan sonra arkama bakmadan evden ayrıldım.

Barışın içinde olduğu eski model kahverengi olan arabaya doğru yürümeye başladım. Kapıyı açıp içine bindiğimde arka koltuktan gelen sesle şaşkın bir şekilde arkama döndüm.
"Kardeşim." Merveyle Sinan arka koltukta bana bakıyorlardı. Ben ise ağzımı iki karış açmış bir sinana birde merveye bakıyordum.
Barışa dönüp,"Nasıl oldu bu?" diye sordum. "Ben çağırdım. Merve kız olarak sana yardım eder. Sinanda bana arkadaş."
Merve söze öfkeli bir şekilde, "Ne o Asel rahatsız mı ettik!" diye sorduğunda önüme döndüm.
"Hayır kardeşim. Beni üzülürken paramparça olurken görmenizi istemedim."
Sinan,"Saçma cidden saçma Asel! Biz senin kardeşlerin değil miyiz? Tabiki yanında olucaz." demişti sevecen ses tonuyla.
"Gidelim artık. Hemen bitsin şu alışveriş macerası." Barışa dönüp tamam anlamında başımı salladım. Barış arabayı çalıştırdıktan sonra gaza yüklenmişti.

Yol boyunca başımı cama yaslamış yoldaki mutlu insanları seyrettim. Ne kadar güzel gülümsüyor mutluydular. Ben ise sırtımda bin ton yükle kalbimdeki acıyla yaşamaya çalışıyordum. Fakat gülmüyordu yüzüm. Daralıyordu nefesim artık ağır geliyordu hayat üzerime.
Babamın annemden sonra bana çektirdikleri yetmiyormuş gibi birde paraya ihtiyacı olduğu için tanımadığım nedir kimdir bilmediğim bir adama vericekti. Okulumun bitmesine izin vericeği bile meçhuldü. Bu hayat mıydı? Yoksa diri diri ölüm mü?

Barış koluma dokunduğunda irkildim. "Sana sesleniyoruz Asel. Duymuyor musun?"
"Dalmışım özür dilerim. Geldik mi?"
Barış evet anlamında başını sallamıştı. Elindeki parayı bana uzatıp,"Siz merveyle ne istiyorsanız alın. Biz Sinanla sohbet edicez. İşiniz bittiğinde burda olucaz." dediğinde Merveye döndüm. Parayı aldıktan sonra arabadan indim. Sinanla Merve de arabadan inmişti. Sinanın kolundan tuttum. "Siz ne zamandır kardeşsiniz anlamadım?"
"Bilmem. Ama iyi bir sohbete ihtiyacımız var. Barış o kadar da kötü biri değil." Merve oflayarak koluma girdi. Sinana sert ses tonuyla, "Köpek köpeğin halinden anlar işte." dedi.