ELMA ŞEKERİ

BÖLÜM BİR

1. BÖLÜM

🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀
YENİ KİTABIM. UMARIM BEĞENİRSİNİZ.
BEĞENİ VE YORUMLAR SİZDEN..
SEVİLİYORSUNUZ
İYİ OKUMALAR KELEBEKLERİM...👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑

Hayat bağzen adil olmaz kimseye. Kimilerinin gülümsemesini kimilerinin anılarını siler aklından. Bağzen çok mutlu olmak istersin. Fakat gücün buna izin vermez. Bağzen ağlamak içini dökmek istersin fakat çevrene güvenemezsin. Herkes aynı sanoryoyla doğar. Yaşıyacaksın yeri geldiğinde üzülecek mutlu olucaksın ve ölüceksin. Ben ailemi seçemedim. Belki annem kadar iyi bir insanın kızı olarak dünyaya gelmiştim fakat annemi sonradan kaybetmemin acısını yine ben çekmiştim. Annemi ben sekiz yaşındayken kanserden kaybettim. Babam sonra dan kendisini bıraktı ve alkole verdi. Eve uğramaz oldu. Ben ise annemi kaybettiğime mi yoksa bana dokunmaya dahi kıyamaz olan babamın her gün beni dövüp annemin ölümünden beni suçlu tutmasına üzülmeliydim. Tabiki yıkılmadım. Babamın bir ümit eskisi gibi olup annemin yokluğunu aratmamasını bekliyordum.

Fakat babam tam tersi annemin ölümünden iki sene sonra sokaktan bulduğu bir kadınla evlenmişti. Benim fikrimi sorma zahmetinde bulunmamıştı bile. Kadın babam beni her dövdüğünde mutlu oluyor babama hakkımda yalan yanlış şeyler söylüyordu. Babamın eşi yani Sema teyze eve geldiğinden beri hiç bir zaman beni kabul etmemişti. Babamın kızıydım. Ama bundan artık mutlu değildim. Annemden sonra babamı da kaybetmiştim. Eski hayatımı gülücüklerimi kaybetmiştim. Selma nın oğlu Barış benim yaşımdaydı.

Hep küçük gözleri anneme duruşu babama benzeyen bir kardeşim olmasını istiyordum. Fakat başka kadının oğlu üvey kardeşim olmuştu. Her ne kadar babamdan olmasada. Annemden sonra kanadım kırılmıştı. Babamı ailemi kaybetmiştim. Ve artık uçamıyordum. Uçamadıkça toprağa küsüyordum. İnsanları sevmez oluyordum. Gözlerimi yavaş bir şekilde araladıktan sonra ellerimle ovaladım. Üzerimdeki örtüyü atıp yatakta oturma pozisyonunu aldım. Duvarımdaki saate baktığımda okula geç kaldığımı anladım ve yataktan bir hızla çıktım. Banyoya girdikten sonra avucuma doldurduğum suyu defalarca yüzüme çarptım.

Banyodan çıkıp dolabımın önüne geldim ve mavi kot pantolonumla kırmızı kareli gömleğimi çıkardım. Kıyafetlerimi giyidikten sonra saçlarımı hafif dalgalı bir şekilde serbest bıraktım. Makyaj yapmayı sevmiyordum. Bana göre makyaj insanların güzelliklerini kapatan gereksiz bir şeydi.

Odamdan yavaş adımlarla çıktıktan sonra merdivenleri parmak ucunda indim. Eğer Selma uyanırsa yine azarlıyacak ve dün akşam kalan bulaşıkları yıkatıcaktı. Saten okula geç kalmıştım. Daha fazla geç kalırsam Rıza hoca kesin beni dersten bırakıcaktı. Kapının yanına geldiğimde askılıktaki siyah kalın uzun hırkamı elime aldım. Ayakkabılarımı da diğer elime aldıktan sonra kapıyı açtım ve arkama bakmadan evden ayrıldım. Beyaz spor ayakkıbılarımı giyidikten sonra hırkamı da giyidim ve yere koyduğum çantamı alıp tekrar taktım. Bu saatlerde mahallede köpek seslerinden ekmek almaya çıkan amcalardan başka birileri olmuyordu.

Ellerimi çantanın kollarından tuttum ve yürümeye devam ettim. Yokuşu hızlı adımlarla çıktıktan sonra otobüs durağına geldim ve otobüsü beklemeye başladım. Yanıma el ele tutuşan sevgililer geldiğinde tebessüm ettim. Bu yaşıma kadar hiç sevgilim olmamıştı. Öyle bir isteğimde yoktu. Belki kimse elimi tutmamış aşkla bakmamış kıskanmamıştı ama yinede sevgili çiftleri gördüğümde içimde kıskançlık yerine mutluluk oluyordu. Bu yüzden şanslıydım. Başımı önümden geçen arabalara çevirdim. Telefonum çaldığında cebime koyduğum telefonumu çıkardım. Arayan ilkokuldan beridir yakın arkadaşım olan Merve'ydi.