ŞEYTAN'A İTAAT

Bölüm 1

    Uzun uzun açıklama yapıp kafanızı yormamak adına tanıtım videosu hazırladım. Onu izlemeniz yeterli.Tekrar uyarıyorum.

  Hassas iseniz ve 18 yaşın altındaysanız okumamanızı rica ediyorum.Psikolojinizi bozabilir :)

Okurken dikkat edin içinizde ki şeytanı uyandırmasın.
Tanıtım videosunu izlediyseniz hadi başlasın o zaman !

***

    Ağlamaktan şişen gözlerimi silip başımı ,tekrar soğuk cama yaslamıştım.Kısa bir uyuklamanın ardından sarsılarak duran otobüs irkilip ayılmama neden olmuştu.Hızla otobüsten inip evin yolunu tutmaya başladım.

  Eve giderken, etrafı süzerek ilerliyordum.
Oturduğum sokağa girince,ellerim buz tutmaya başlamış ve göz bebeklerimin büyüğüdünü hissedebiliyordum.
Zaten ıssız olan bu yol, benim için daha da soğuktu.

   Annem ve babamla yürüdüğüm bu yolda artık tamamen yalnız yürüyordum.Daha doğrusu buna mecbur bırakılmıştım.

  Annemin ve babamın ölümünü, bir türlü hazmedemiyordum.Tatil için gittiğimiz o otel,onların mezarı olmuştu.Gözlerimi her kapattığımda; Onların otel odasında, kanlar içindeki cansız bedenini görüyordum.

       Bavulumla yapayalnız yürüdüğüm yol artık tükenmişti;Eve varmıştım.Çantamdan çıkardığım anahtarı,kilide yerleştirdim ve yavaşça çevirdim.

     Kapıyı açtığımda vücudumun her yerinin titrediğini hissedebiliyordum. Her zaman rahatça girdiğim bu eve bu kez iliklerime kadar hissettiğim üzüntüyle etrafı süzerek girdim.Boğazım düğümlenmiş, vücudumu soğuk bir ürperti esir almıştı.Yutkunup ağlama hissimi bastırdım; Zor da olsa...

   Telefonumun çalmasıyla birlikte cebimden çıkarıp yanıtladım
"Alo ?"

"Efsun Hanım."

"Buyurun?"

"Henüz kesin bir sonuç bulunamamakla birlikte intihar üzerine yoğunlaşılıyor."

"..."

"Efsun Hanım ? "

"..."

"Efsun Hanım ?Orda mısınız ?Beni duyuyor musunuz? "

"..."
  

  Cevap vermeden sinirle ve hızla kapattım.
İnanmıyordum, babamın annemi öldürdükten sonra intihar ettiğine.Buna babamın bir anda maddi sıkıntılar çekmesini gerekçe gösteriyorlardı.Her ne kadar buna inanmadığımı söylesemde ;Onlar yine kendi bildiğini okuyordu.

***

    Sabah telefonun çalmasıyla birlikte irkilerek uyandığımda ,saatin kaç olduğunu bilmiyordum.
Aslında bakılırsa umrumda bile değildi.Komodinin üzerinde çalan telefona uzandım.Kim olduğuna bile bakmadan açıp yorgun ve hırıltılı sesimle yanıtladım"Efendim?"

"Efsun, hazır mısın ?"

"Hayır "dedim düz bir sesle.

"Efsun,bunu daha kaç defa konuşacağız? Birazdan oradayım geldiğimde, hazır olarak görmek istiyorum"

Dayımın otoriter konuşmalarından sonra keyfim ve uykum kaçmıştı. Telefonu kapatıp doğruldum.Yüzümü ovuşturdum ve yataktan çıktım. İsteksiz bir vaziyette hazırlanıp alelacele evden çıktım.Evin önünde duran dayımın arabasına yönelip sakince bindim.Uzun bir sessizliğin ardından dayım"Yakışmış."

Dayıma kısa bir bakış attıktan sonra üzerimdeki üniformayı kasdettiğini anladım.Yeni üniformamı ben eve varmadan önce almıştı.Üstelik isteksiz bir vaziyette giymiştim.Cevap vermeden dışarıyı süzerken tekrar söze atladı"Nasılsın ,Efsun ?"

Bu kez yüzüne bakmadan ve istifimi bozmadan:

"Annesini ve babasını kaybedip yapayalnız kalan bir kız nasılsa ben de öyleyim."

Verdiğim cevaba memnun kalmamış olcakki derin bir iç çekerek yanıtladı"Efsun bak, bende kız kardeşimi kaybetmiş birisiyim.Ama hayat devam ediyor.Annen hep senin iyi bir eğitim alman için uğraşıyordu.Anneni ve babanı kaybettiğine göre artık eğitimin için ben destek olacağım. Bırakta kız kardeşim için bir şeyler yapayım."

"Okulumu değiştirerek mi ,anneme iyilik yapıyorsun ?"

diye sözünü kestim hiddete bulanmış ve iyice soğumuş ses tonumla.

Dayım, yine derin bir iç çekerek"Efsun ,eski okulundaki rehber öğretmeninle konuştum.O okulda öğrenci nüfusu çok fazla.Bu da demek oluyor ki seninle özel olarak ilgilenme konusunda verim alamayız.Sen büyük bir acı yaşamış bir öğrencisin, iyi bir okula ve ihtiyacın olduğu anda seninle ilgilenebilecek iyi bir rehber ögretmene ihtiyacın var."

"Kimseye ihtiyacım yok benim,"
diye çıkıştım.

"Efsun, o okul senin kaliteli bir eğiti..."

  Daha fazla duymak istemediğim için hızla kulaklağımı taktım.Başımı cama yaslayarak dışarıya bakıyor ve soluk alıp verdikçe buharlaşan camı ara ara elimle silerek görüşümü netleştiriyordum.

****

    Okula gelmiştik fakat, bahçe bomboştu.Muhtemelen geç kalmıştım, bunu anlamak için saate bakmam gerekiyordu ama öyle umursamazdım ki bakmıyordum.Yeni okuluma girmek için dayımla arabadan indik.Elini omzuma koyarak destek olurcasına okula girmemi sağlamıştı.

..