ŞEYTAN'A İTAAT

Bölüm 4

  Hızla üzerimi silkeleyip, yerden kalkmaya başladım. Çocuklardan bir tanesi saçlarımı kavrayarak geriye çektiğinde acıyla inlemiştim.Bu davranışları zoruma gitmiş ve beni küçük düşürüyordu.Hızla tekrar kalkmak istediğimde,bu kez kafamda büyük bir acı hissedince sendeledim.Ardından kafamın üzerine çarpan bir cisimle birlikte boynuma doğru akan bir sıvı hissetmemle elimi kafama götürdüm.Elimde ki yoğun kıvamda olan sıvının yumurta ve kabuk olduğunu anlamamla birlikte defalarca yumurta kafama fırlatıyorlardı.

  Elime gelen yoğun kıvamdaki sıvıyı ve parçalar halinde ki beyaz kabukları bir kenara fırlattım.Hemen ardından kahkahalar eşliğinde aynısından bir sürü
fırlatmaya devam eden çocuklara engel olmak için kalkmaya yeltendiğimde;Kafama bir taşın fırlatıldığını anladım.Acıyla inlemiştim ve göz pınarlarımdan akan sıcak göz yaşları çeneme doğru süzülüyordu.
Kendimi hiç bu kadar küçük hissetmemiştim.

Hissettiģim acı onlara engel olup durdurmama izin vermiyordu.Kafamdan aşağı döktükleri sıvılar fırlatılan taşlar ve yumurtalar onlara bakmamı bile engelliyordu.Acılı inlemelerimle birlikte"Yeter !
Yeter !"

diye haykırmaktan öteye gidemiyordum.Haykırışlar içerisinde ağlıyordum.

Onlar ise kahkahalar eşliğinde"Yetmez !
Kola ister misin ,cici kız (!)"

Kafamdan aşağı haşırdayarak akan kolayla ağlamam artmıştı. Meyve suyu mu gazoz mu (!)
Bence ikisi !
Kızlar unuda getirin cici kızımıza (!)"

Etraf,birden beyaz toz bulutuna dönünce; öksürmeye başladım. Un, nefes almamı engellemekle kalmıyor; Boğazımı yırtıcakmışcasına öksürmeme neden oluyordu.

Birden gür bir erkek sesi"Hey !
Durun !"

deyince diğerleri
"Koray geliyor !"
"Koray geldi !"

Sesleri duyabiliyordum.Fakat yüzümü kaldırmaya cesaret edemiyordum.Yine yüzüme yumurta fırlatacaklar korkusu;Boynum bükük şekilde durmak dışında bir şey yaptırmıyordu.Dizlerimi bir an olsun bile yerden kaldıramıyordu, bu korku.

"Defolun gidin buradan !
Rahat bırakın kızı !
Sizinle sonra hesaplaşacağız !"

Yavaş yavaş etrafımdaki adım sesleri azalıyordu.Başımı korkudan kaldıramıyordum.Görüş alanıma bir çift spor ayakkabı girince,yavaş yavaş  kafamı yukarı kaldırdım.Koray bana bakıyordu.Diz çöktü ve sağ dirseğini dizine dayayıp"Merhaba !
Kötü görünüyorsun.
Hatta iğrenç. "

Bu sözlerini kaba bulsamda;En azından beni kurtarmış olmasına sevinmiştim. Kafamdaki yumurta parçasını alıp yere fırlattı ve bana bakarak"Gitsek iyi olur."

Ayağa kalktı ve giderken durdu ve geriye dönüp"Hey !
Gelsene !"

Acıdan kalkamadığımı anlayınca"Ah !
Lanet olsun !"

deyip kolumdan kavradı ve yürümeme yardım ediyordu. Biraz yürüdükten sonra"Betbat kokuyorsun."

'Sırası mı şimdi bunun ?' der gibi bir bakış attım ona.O ise ,pişkin pişkin"Bir fırınlamadıkları kalmış seni(!)"

Kolumu çekip gitmek isterken,tekar kavrayıp"Hey! Tamam."

Sinirlerime hakim olamıyordum.Haklıydı berbat görünüyordum, iğrenç kokuyordum .Ama bu benim suçum değildi.

Yürüdükçe üzerimden yumurta kabukları ve un dökülüyordu. Bir süre sonra da yumurtalar üzerimde kurumaya başlamıştı.Yapış yapış oluyordum ; Bu kendimden bile iğrenmeme sebep olmuştu.

Beni nereye götürdüğü hakkında en ufak bir fikrim dâhi yoktu. Neden bana yardım ettiği ise tamamen muamma...
Merakıma yenilerek"Nereye gidiyoruz ?"

"Gidince görürsün"

Bu çocukla işimiz işti.Koray,tenha yollara beni çektikçe en azından kimse beni bu hâlde görmüyor, rezil olmuyordum desem de tedirgin olmaya başlamıştım.Gittikçe tenhalaşan yol tedirginliğin yerini çoktan korkuya bırakmaya başlamıştı bile.

Karanlık yolda daha fazla yürümek istemediğim için kolumu hızla çektim ve geriye döndüm.Hızla geri gitmeye başladığımda kolumdan sıkıca kavrayıp"Nereye gidiyorsun ,sersem kız !?"

"Bırak beni !"

"Kapa çeneni !"

deyip bacaklarımdan tutup beni omzuna almıştı.Tepe üste kaldığım için sırtına olabildiğince hızla vurmaya başladım"Ya bırak beni !
Bıraksana !"

"Kapat çeneni artık !"

Ben bağırdıkça o yürümeye devam ediyordu.Ve bu beni umursamaz hareketleri,sinirlerimi alt üst etmişti.Ters durduğum için omzu karnımı ağrıtıyordu.

***

"Geldik !"

Beni omzundan sertçe indirdi ve kolumu sıkıca kavramıştı.Ben kaçmaya çalışıyorken o ise anahtarla kapıyı açıyordu.

"Bırak beni !"

Tuttuğu kolumdan hızla eve çekerken çığlık atmaktan başka bir şey yapamıyordum.Ağzımı kapatıp iyice evin içine çekiyordu.Kapıyı sertçe kapatınca korkuyla yapayalnız kalmıştım.

...