Chapter23:My Mission

28 3 0
                                    

BEA's POV

Simula pa lang ng makita ko ang picture at ang laruang baril, unti unting naalala ko ang totoo. Kung sino ang first kiss ko na nasa picture. Siya ang kababata ko na umiwan sa akin. >_<

Ang dahilan kung bakit hanggang ngayon nagdudusa pa rin ang puso ko. Ang taong unang umiwan at ang taong unang lumimot.

Noon mas ginusto ko pang ako na lang ang namatay sa sunog para sana hanggang ngayon naalala niya pa ako.

Bakit hindi siya marunong tumupad sa pangako? Hahanapin kita at maghihiganti ako. Hindi ko man alam ang pangalan mo sa ngayon. Mahahanap din kita.

Siguro iniisip niyo na ang selfish selfish ko kasi hanggang ngayon hindi ako makapaglet go at makapagpatawad. Masakit kasi na umasa sa isang pangakong hindi naman pala matutupad.

"Bea anak malapit na tayong umalis, gusto mo bang ako na lang maghanda ng mga damit mo?", sa sobrang pag-iisip hindi ko napansin na nakapasok na si mommy sa kwarto ko.

"mom I don't want to go", nabalitaan ko din kasing andito siya.

"pero anak"

"mom I dont want to leave. Gusto kong mahanap ang sarili ko dito, mom please"

Tumango lamang siya bilang sagot.

Hindi naman makakatangi si mommy sa akin eh.

Palagi kaming magkasama ni Gino.

Dahil sa kanya nauudlot ang mga plano ko.

Napapaniwala ko nga siya sa acting ko eh.

"Gino can you do me a favor?"

"basta kaya ko"

"pwede mo bang samahan si mommy ngayon na mag-grocery?"

"pano ka?", magpapalusot na lang ako magaling naman ako dito eh.

"okay lang ako tsaka promise hindi ako lalabas, gusto ko lang matulog ngayon. You know.", ginawa kong excuse yan.

"sige"

"thank you"

Maya maya lang din umalis sila.

Wala na akong nakasama sa bahay.

Ginawa ko na ang lahat ng gagawin ko.

Dinala ko naman lahat ng stuffs nung bata pa ako dito. Kahit pinagbawalan ako ni mommy.

Nasa bodega yun lahat.

After gathering them all, sinugurado kong walang maiiwang bakas para mahalatang may ginalaw ako dito.

Kinuha ko pati mga pictures, special things sa akin. Ito na lang kasi ang magpapatunay.

Tinago ko muna sa closet ko.

Planado ko na noon pa man ang mga ito. Pero yung amnesia again, hindi.

Pumasok ako ng kwarto ni mommy, ayoko masayang ang natitirang oras ko.

Tinignan ko kung may magagamit ba ako. Dinala ko na din ang USB ko incase lang naman.

I saw my moms cellphone.

Parang may light bulb ang umilaw sa ulo ko.

Alam ko ang pattern lock nito eh. xD

*evil laugh*

"yes! buti hindi ni mommy pinapalitan"

Naghanap lang ako ng messages, recent calls, and contacts.

Isa lang ang nakakuha ng attention ko dun.

Si Winnie hindi naman ni mommy nakwento yun but sa convo nila pwedeng paghinalaan.

Tinago ko muna sa bulsa ko ang cellphone.

Next, laptop ni mommy.

Lahat ng files inopen ko.

Pati files na may nakalagay na empty.

Merong file si mommy na empty pero may laman.

Para hindi na ako mahirapan kinocpy ko na lahat.

Habang nagloloading dahul sa dami binuksan ko muna ang mga ek ek niya sa table niya.

by the way mukhang office din kasi ang kwarto niya.

Mga reports sa business, titulo ng bahay, at madami pang iba.

Medyo maguli din dito. Ang kalat ni mom hindi man lang organize.

Binuksan ko ang pangatling drawer sa table niya.

Inuna ko na ang dulo para sure.

May isang violet na envelop dun.

May picture pa sa loob nung binuksan ko.

Hindi ko na kinalkal pa.

Dinala ko na sa kwarto ko lahat.

*Beep Beep*

Andyan na sila :)

Bus-mate(Complete)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon