UMUT

HAMLET

James içeri girdiğinde Clarissa kitaplığın önünde duruyordu. James de onun yanına geçti ve kızın gözleriyle tek tek her kitabı nasıl incelediğini seyretmeye koyuldu. Clarissa Mittwoch bir an sonra kitaplığın üsten ikinci rafına uzandı ve siyah deri ciltli bir kitabı çekip narince eline aldı. Kitabın kapağına altın varakla ''Hamlet'' yazılmıştı Clarissa elini kapağın üstünde okşarcasına gezdirdi ve göz ucuyla onu takip eden James'e gülümsedi.

-Bay Fergus sanırım bu ikimizin de sorularını cevaplayacak. Dedi ve kitabı doğruca James'e uzattı.

James kitabı merakından bir şey kaybetmeyerek kurcalamaya başladı. Kitabın sayfalarıysa tamamen boştu. Tek lokma ekmekten mahrum kalmış bir kimsesiz gibi o da tek bir harften yoksundu.

-Bu da demek? Diye sordu James, genç kızın yine oyun oynamaya çalıştığını düşünüyordu ama Clarissa'nın o bayılma numarası ve ormandaki korkutma çalışmalarından sonra James temkinli davranmaya kararlıydı. Fakat merakının da onu ele geçirmesine bir türlü engel olamıyordu.

-Kitabın ortasını aç.

-Peki.

-Orda bir zarf görüyor musun?

James söyleneni yaptı ancak orada ne bir zarf vardı ne de bir kağıt parçası sadece boş temiz sayfalar duruyordu önünde. Sırtını ona dönmüş olan Clarissa'ya baktı ve

-Evet bir tane.

-lütfen aç onu ve sesli oku.

-emin misiniz?

-Kesinlikle.

-Sevgili Clarissa Mittwoch, artık kendinize başka bir oyun arkadaşı bulmanızın vakti gelmiş çünkü ben evime gidiyorum! Saygılarımla ya da her neyse... James Fergus. Dedi James ve Clarissa'nın hışımla dönmesini bekledi ama kadın oraya çivilenmiş gibi kıpırdamadan duruyordu. James bu beklenmedik tepki üzerine bir an ne yapacağını bilemese de konuşmaya karar verdi;

-Leydim?

-Kes sesini! 1,134,267,400...

-Ne yapıyorsun?

-133'er ardışık sayıyorum geri zekalı yani Kendimi sana saldırmamak için dizginlemeye çalışıyorum.

- 133'ermiş benim yerimde olsan kaçar kaçar sayardın kim bilir! Benimle dalga geçmeye çalışan sendin ne oldu işler istediğin gibi gitmeyince kızdın mı yoksa(?)

Ve evet Clarissa bu kez hışımla arkasına döndü, adamın elinden kitabı kaptığı gibi sayfaları karıştırmaya başladı bir taraftan da ''burada olmalı, nerde? Hadi ama! Ah lane... 533, 666,799...aşağılık herif'' diye söylenip kitabın sayfalarını paçavralar gibi hırpalıyordu. James kızın durdurulması gerektiğine karar vermişti ve kitabı kızın elinden söküp aldı. Clarissa sanki etinden tırnağı koparılmış gibi acıyla ''ver onu bana!'' diye haykırdı ama James'in uzun boyu yanında kız hiçbir şeydi adam kitabı tutan elini havaya kaldırmış Clarissa'yı tavşan gibi zıplatıyordu.

-James ver şunu!

-Önce bana neler döndüğünü açıkla!

-sana söyledim ya yönergelere uyuyorum babamın yönergeleri.

-Bana yönergeleri say öyleyse.

-Ne?! Dedi Clarissa ve durdu ellerini beline koyarak bilmiş bir edayla doğrudan James'in gözlerine baktı.