Kabanata XVI.
Clarice POV
paala isipan pa rin ang pakiki pag usap ng matanda sa'kin
bakit niya sasabihin sa'kin yun?
"oh di ka ba matutulog?" nabuhayan ako ng dugo ng marinig ko
ang boses ni Inchan
"it almost 3:30 in the morning?"
"S-sorry..sige matutulog na ko"
"bakit ka ba nag sosorry?" parang naiirita niyang tanong
"I deserve it..kahit na Panghabang buhay mag so-sorry ako sa lahat"
"That's Fine...wala na tayong magagawa sa nangyari kay Eliza"
"I know pero papano kung maka usap natin siya?"
"Hihingi ako ng tawag at sasabihin ko..."
bago niya itinuloy ang sasabihin niya
hinawakan niya ang ulo ko at isinandal sa balikat niya
"..sasabihin ko may magaalaga na sa'kin"
hinawakan niya ang mga kamay ko..
at tuluyan na kong nakasandal sa balikat niya.
"i-inchan"
"sleep well..sweet dreams" yun lang ang sinabi niya at pumikit na siya
habang hawak pa rin ang mga kamay ko..
tumingin na lang ako sa Kisame ng bus.
makikita mo ang kalangitan dahil nasa parte kami ng bus na salamin lang
ang bubong...
Square ito at yung ibang parte bakal na..
"I-inchan.."
yan lang ang lagi kong nababangit
papano na kaya si joshua?
sumagi siya sa isip ko habang pinagmamasdan ang kalangitan na puro bituin,
"j-joshua.."
yun ang pagkaka banggit ko..
biglang may Dumaang eroplano..
Pumikit ako at nag wish,
"joshua"
pagka banggit ko,
dumilat agad ako..
tumingin sa kisame,
at nagulat sa nakita ko..
S-si J-joshua..
Patay at duguan..
nakadilat ang mga mata
nakatitig sa'kin...
naka handusay sa SALAMIN na kisame ng bus...
"AAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHH"
i-ivan?
pumatak ang mga luha ko...
===========================================================
ItsmeKJ
