Wat bij elkaar hoort zal bij elkaar komen

Deel 3

Plannen veranderden en we liepen een restaurant binnen. We hadden echt honger, geen trek maar honger. Ik bestelde pasta en hij een pizza.

"Sorry van daarnet wollah was niet mijn bedoeling, heb ik je pijn gedaan?" Zei hij terwijl ons eten aten. "Nee nee, maar wie zou dat hebben gestuurd?" Dat is het enige wat ik wil weten. Wie probeert onze relatie kapot te maken. Waarom gunnen mensen tegenwoordig niets?. "Maak je daar geen zorgen over, diegene ga ik vinden en aanpakken".

Shit, ik dacht niet eens na. Stel dat die foto bij anderen is terecht gekomen. "Ben jij de enige die deze foto heeft?"

"Geloof me als iemand anders hem heeft kom ik persoonlijk een bezoekje brengen en ervoor zorgen dat ie er nooit meer naar kan kijken" zei hij terwijl hij zijn hand op de mijne legde.

Ik kon niet stoppen met denken. Als deze foto bij mijn ouders terecht komt, ookal is hij nep. Ze zullen zo teleurgesteld zijn, en echt geloven dat ik dat ben. Ik heb ze nooit voorschut gezet, ik probeerde altijd de eer van mijn ouders hoog te houden.

We aten ons eten en hij bracht me naar huis. Hij parkeerde naast het parkje waar ik naast woon, en namen een wandeling langs het bos en praatte alles uit. Precies wat ik nodig had.

"Niet te veel erover stressen, ik regel alles je hoeft je om niks druk te maken" ik kon het niet laten en vloog in zijn armen. Onderweg naar huis voelde ik me de hele tijd bekeken. Ik keek rond me maar zag alleen kleine kindjes voetbal spelen op het pleintje. Het gevoel werd steeds sterker en het was echt alsof de ogen op me brandde gewoon.

Ik ging naar binnen en Souhaila was ook thuis, ik plofte naast haar neer. Ik hou ervan als ze weer eens thuis is.

"Waar was je, je bent zo laat thuis?" Ik keek op de klok en zag dat het al 7 uur was. Was ik dan 3 uur met Soufiane? Ik had het niet eens opgemerkt.
"Ik was bij youssra, ze is ziek mskienaa dus ik ging haar na school bezoeken"

Ik was van plan om binnenkort haar te vertellen over Soufiane. Tegen mijn moeder wil ik het zeggen als ik 18 word.

Het viel me op dat onze er ouders niet waren. "Waar is mama?" "Ze zijn koffie gaan drinken bij Nassim" door zijn naam alleen al te horen werd ik al misselijk. Nassim, mijn neef die mijn hand kwam vragen. Allergrappigste is dat hij 24 is en denkt dat ik als 17 jarige met hem zal trouwen.

Ik en souhaila keken onze film verder. Ik vind het zo kut om tegen souhaila te liegen. Misschien is dit het juiste moment om het haar te vertellen?

Ik besloot het gewoon te doen. Want als je iets wil doen maar je doet het niet omdat je bang bent voor wat ze zullen zeggen. Moet je het juist wel doen. Anders krijg je spijt dat je het niet hebt gedaan.

"Souhaila... Ik was niet bij Youssra. " en zo vertelde ik haar over Soufiane. Dat ik hem ontmoet had in het ziekenhuis de dag dat Rania werd geboren. Tot nu.

Ik hoopte dat ze blij voor me zou zijn maar in tegendeel. Alsof je haar gevoelens van haar gezicht kon aflezen zag ik dat ze teleurgesteld maar ook bezorgd was. "Vind je het erg?"

"Luister, deze tijd zijn ze niet serieus. Ze spelen spelletjes met je tot ze je hebben uitgespeeld en dan gaan ze gewoon opzoek naar een ander spelletje. Alsof het niets is gooien ze je weg als een stuk vuilnis. Vertrouw hun niet. "

Voordat ik mijn mond kon open doen om iets terug te zeggen werd Rania huilend wakker waardoor Souhaila opstond.

Ik stond op en liep naar de keuken waar ze Rania eten zat te geven. "Souu, hij is serieus. Hij is niet zoals de rest. Ik zou dit niet zeggen als ik niet zeker was"

"Leyla, ik heb dit allemaal al meegemaakt voor jou. Altijd dacht ik dat ik ze kon vertrouwen en dan gaan ze er vandoor. Dan lig je te huilen voor dagen lang. En voor wat? Voor een vreemde. Ik wil niet dat jij dat ook moet gaan meemaken."

Ik wou haar nog vertellen over dat mensen het ons totaal niet gunde, en bijna over de naaktfoto. Maar dan zou ze echt flippen. Souhaila is misschien wel een vrouw met een kind. Maar haar karakter is nog steeds hetzelfde als toen ze nog 18 was. Raak je familie aan? Zorgt ze ervoor dat je niks meer kan aanraken.

"Ga je het mama vertellen?" vroeg ze. "Als ik 18 ben..."

Ik veranderde van onderwerp want dit gesprek wilde ik niet meer houden. Het zorgde voor een bad vibe. En we zijn alleen op die good vibes toch :). Chaimae kwam thuis van werk, en daar zaten we dan. Samen met z'n 3tjes op de bank een film te kijken.

Sinds Souhaila uit huis is is dit niet meer voorgekomen. Dat had ik echt gemist.

___________________
Dames, sorry maar ik ga trager zijn met schrijven.

Als je ergens spelfouten ofzo ziet tell me.

Ohja btw niet elk deel word spannend :(