O BENİM VAMPİRİM

-Büyük Sır-

Bugün tam tamına 1 hafta oluyordu ve Robert dan hâlâ ses seda yoktu. Hergün evlerini kontrol ediyor , sesli mesaj bırakıyor , e-mail atıyordum fakat geri dönüş olmuyordu. Bir insan ne kadar çabuk alışabilirse birine , ben onun kat kat fazlasını yaşamıştım kısa bir süre içerisinde. Bu kadar alışmış iken birden ortadan kaybolması beni öldürmüştü. Ne yemek yiyebiliyordum ne de okula gidebiliyordum sadece elimde telefon karşımda bilgisayarım ile vakit öldürmeye çalışıyordum..

Bu Holly'e attığım 78. E-mail imdi.

Holly, günden güne çoğalan kalbimdeki bu sancının beni daha fazla ayakta tutmaya yeteceğini sanmıyorum. Hiç birinize ulaşamıyorum.Bugün 1 hafta oldu.. endişeleniyorum. Lütfen bana geri dön.

Saat sabah 5:39 ve ben hâlâ uyumamıştım. Terk mi edildim düşünceleri her dakika beynimi kemiriyordu. Halsiz , yorgun ve hastalıklı ruh halim yüzünden yataktan çıkamaz olmuştum. Gözlerim ağırlaşıyor ve uykuya dalıyordum...

Saat 9:00 (Alarm çalıyor)

Gürültülü bir müzik ile aniden sıçradım. Hangi kafayla bu aptal alarmı koymuşum ki ben! Robert'ın beni uyandırmalarına alışmak, alarmımın sesini dahi unutturmuştu .
Aheste aheste yataktan çıkıp telefonuma baktım. Ne bir e-mail ne de arama hiç bir şey yoktu. Banyoya gidip temizlendim ve temiz kıyafetlerimi geçirdim üzerime. Saçlarım her zamanki gibi belli belirsiz ince bir taç ile açık duruyordu. Yavaşça odamdan çıkıp kapıya koşarken yeniden Marissaya yakalandım.

-Hey hey hey hey! Dur bakalım.

-Anne geç kalıyorum!

-1 haftadır bizimle konuşmuyorsun Sera bence konuşmamızın vakti geldi.

-Anne yorgunum lütfen.

-Hemen o masaya otur! Bana bir açıklama yapmadan hiç bir yere gidemezsin.

Annem tüm despotluğu ile karşımda dikiliyordu. Masaya oturdum.

-Tek bir soru Sera , Robert seni terk mi etti?

Şu sözü duymak dahi beni telaşa sürüklemişti

-Hayır! Yani bilmiyorum..

-Nasıl bilmiyorsun? Sana bir açıklama yapmadan öylece ortadan kayıp mı oldu?

-Sanırım öyle anne haber alamıyorum kimseye ulaşamıyorum.

-Bay Schofield bu sabah eve uğrayıp birkaç eşya aldı gördün mü?

-Ne ? Babası mı geldi? Anne beni neden uyandırmadın!

-Sera neler oluyor?!

-Hâlâ evde mi gidip bakmam lazım anne lütfen daha sonra konuşalım!

Hızla masadan kalkıp dışarı çıktım. Bir anda yolun karşısında Robert'ın silüetini gördüm.

-Robert?

Şaşkın gözlerle yola doğru ilerlerken gelen arabanın ve kornanın sesini geç fark etmiştim. Biri kolumdan tutup beni hızla geri çekti.

-Tanrım! Sera araba sana çarpıyordu!

Bu ses tonunu tanıyordum. Afallamış bir şekilde yolun karşısına bakan gözlerimi çekip ona baktım.

-Holly! Aman Tanrım Holly!

Hızla ona sarıldım ve devam ettim.
-Sana bir çok e-posta attım Holly neden dönmedin be..ben çok endişelendim sizi çok özledim lütfen bana Robert iyi de lütfen lütfen..

-Sakin ol Sera tamam buradayım Robert da dahil herkes iyi sadece ufak bir işimiz vardı Rob bugün dönüyor sana herşeyi anlatacak , telefonu da bir arıza sebebi ile yoktu ayrıca e-mail lerinin hepsini aldım şimdi sakin ol ve gülümse.