Sen Uğruna

3.Bölüm ~ Arkadaşım İçin

Düşüncelerimden kurtulduğum an koştur koştur sınıfa gitmiştik. Sınıfa girmeden önce kapının kapalı olduğunu fark ettim. Erdem hoca kesin sınıfa girmiş hatta derse başlamıştır diye düşündüm ve daha da vakit kaybetmemek için İrem'i de yanıma alarak kapıya vurdum.

''Gir,''dediğinde hızla sınıfa girdik.''Kızlar hayırdır benden sonra gelmeler filan dedikodunuz uzun sürmüş bakıyorum da,iki dakika geç geldiniz,''diyerek laf sokmadan duramadı bizim süper zeka hocamız.Bir ders önce kendi on dakika geç kalmıştı bizim iki dakikamızı çok görüyordu.''İrem değil mi adın?''diye sorduğunda İrem onaylar gibi başını salladı.''Kızım sen daha yeni gelmedin mi okula,daha birinci günün, ilk günden böyle yaparsan bu arkadaşlarına uyarsan işimiz var senle demek,''dedi iğneleyici bir tavırla. Yaren hemen konuya atılarak''Hocam bu kız yeniliklerden anlamıyor,lafta anlamıyor ilk günden kurallara da uymuyor çok yazık olacak onun için,''dediğinde İrem hiç umursamayarak ''Hocam,özür dilerim bir daha olmayacak,şimdi yerime otursam olur mu?''diye sordu. Erdem hoca kafasını salladı ve İrem'i yerine yolladı.

O yerine geçince bende tam yürüyordum ki''Açelya sen dur bakalım,''Erdem hocanın sesini duyduğumda yerimde durdum ve ona döndüm.''Buyurun hocam,''dedim. Erdem hoca bir adım öne atarak''Teneffüste birini dövmüşsün,''dedi.

Şaşkın bir yüz ifadesiyle ona cevap verdim''Hayır hocam siz beni başka biriyle karıştırıyorsunuz ben kolay kolay kimseyi dövmem''dedim. Erdem hocanın nedense gıcık aldığım bir sırıtışı vardı yüzünde sadece onun değil sınıfa baktığımda İrem hariç herkesin güldüğünü gördüm. Yaren yine söze atılarak;

''Dövemem demiyor da dövmem diyor''

''Ben şimdi seni bir döveceğim göreceksin dövmeyi''dediğimde sınıfta bir kahkaha koptu. Erdem hoca bana gülümserken ''Şaka şaka hadi sende otur yerine de güzel dersimiz matematiğe başlayalım''dedi. Sınıf 'hayır hocam ya'derken bende yerime Büşra'nın yanına oturduğumda Büşra sırıtarak''Yüzündeki ifadeyi görmen lazımdı, korkmuşa benziyordun,''dedi.

"Büşra sende mi ya tamam korkmuş olabilirim ama abartmayın lütfen,''diyerek hoşlanmadığımı belli ettim, bu durumdan sıkılmıştım. Erdem hoca bir senedir dersimize giriyordu ve biz yine bu sene beraberdik ne kendisini ne de dersini sevmiyordum bu gidişle hiçbir zaman da sevemeyecektim.

Teneffüste İrem Büşra'nın yerinden kalktığını gördüğünde gelip yanıma oturdu. Yaren arkasını dönerek''Kızım sen birilerin yerine oturmaktan zevk mi alıyorsun?''diye sordu. ''Bak bana bulaşma ben ne seni çekebilirim ne de sabır gösterebilirim,''

İrem artık sinirlenmiş olacak ki Yaren'e cevap verme gereğinde bulunuyordu. Yaren altta kalır mı hiç diye düşünürken başka bir şey söyledi.''İsmin İrem değil mi,oysaki ben başka bir şey düşünmüştüm''dedi imalı bir tavırla.

İrem''Ne düşünmüştün canım,''dedi. Yaren İrem'in kulağına eğilerek bir şey fısıldadı. Yaren doğrulurken İrem'in yüzünden öfke saçılıyordu.''Ben senin''dediğinde Yaren'in üstüne atlamış saçlarını çekmeye başlamıştı. Emir diğer sıradan koşarken,''Ne oluyor lan burada,''diye sordu.''Ay bilmiyorum Emir birden saldırdı İrem,''dedim. Şöyle bir düşündüğümde 'saldırdı İrem' ne be köpek muamelesi yaptın ya kıza aferin sana dedim kendi kendime.

''İrem, dursana kızım dur bir be sende ne vahşi bir şey çıktın,''Emir bunları söylerken şaşkınca ona bakıyordum.''Oğlum boş çene yapana kadar ayırsana''dedim. Emir bunu demem üstüne mantıklı gelmiş olacak ki İrem'i kollarından tutmuş kendine doğru çekiştiriyordu. O sırada Mert ve Büşra sınıftan içeri giriyorlardı hemen bağırarak onları çağırdım. Mert hemen yerdeki Yaren kaldırmış arkasına alarak İrem'e anlamayan gözlerle bakıyordu, o sırada İrem'de kendisini çekiştiren Emir'e ''Bırak''dedi. Sonun da sakinleşmişti.''Ne oluyor burada''diye sordu Büşra. Emir''Ne olacak, Yaren yine söylemiştir kıza bir şey,''dedi. Mert arkasını dönerek Yaren'e''Ne dedin?''diye sordu. Yaren''Ne diyeceğim ben be durduk yere saldırmaya başladı,''dedi.