Yazı Tura
7. Bölüm
FİNAL
ZELO
Küçük adımlarla onun peşinden ilerlerken sıkılmamak için ‘çizgilere basmama’ oyunu oynuyorum. Eğer çizgilere basarsam yanacağım ve… Her neyse işte.
“Beni takip mi ediyorsun sen?”
Duraksıyorum ve önümdeki adama ufak bir bakış atıyorum.
“Bizimkiler rahat sevişebilmek için beni kovdular ve bende düşündüm ki-”
“Ve sende düşündün ki benimle sevişebilirsin?”
Çarpık bir şekilde gülümsüyor. Bu çocuk gerçekten sinir bozucu! Neden aşık olacak onca adam varken bu gerizekalı olmak zorundaydı ki?
“Lahana yemiş orangutan yavrusu!”
Kendi kendime mırıldanmaya başlıyorum. Beni duymayacağını düşünüyorum ama yanıldığımı anlamam uzun sürmüyor.
“Ne dedin sen?”
Kalın ve tehditkar ses karşısında ne yapacağımı şaşırıyorum. Kekelememe engel olamıyorum.
“Hi-hiçbir şey! Konuşmadım bile! Kuş öttü. Ben değildim.”
Daha önce söylemiş miydim? Kalıtsal olarak bir hastalık var bizim ailede. ‘Saçmalamak’
“Para karşılığında seninle düğüne geldim Zelo, verecek paran yoksa, seninle harcayacak zamanım yok demektir. “
Bana arkasını dönüp yürümeye başlayınca hızla ceplerimi karıştırıyorum. Elime gelen paraya hüzünle bakıyorum ve umutsuzlukla arkasından bağırıyorum.
“5 dolarım var!”
Lütfen kabul et, lütfen!
Duruyor, Tanrım! Kabul edecek!
“Gelmezsem beni öldüreceksin değil mi?”
Doğumumun hatırlatılmasından nefret etsem de, onun ağzından duyunca her şey farklı oluyor. Yong guk’un ağzı… Hayır, Zelo. Odaklanman gereken nokta bu değil. Sakin ol ve cevap ver adamım!
“Eğer gelmezsen derini yüzeceğim, açık kalan kısma şeker serptikten sonra onu yalayacağım çünkü ben tuz sevmem. Şeker güzeldir. “
Sesli bir kahkaha atıyor. Bu kadar komik olan ne?
“Çok korkuttun beni. O zaman seninle gelmeliyim?”
Hevesle başımı sallıyorum. Zafer benimdir! Aklımda tek bir soru var: ‘Bu gece milli olabilecek miyim?’
---
SEHUN
“Gerdek gecemizde hamile kalmak istemez miydin?”
Lu sinirle bana bakıyor.
“Neden ben doğuracağım ki? Sen doğur banane!”
Onunla baş edemeyeceğimin farkındayım. Aklıma gelen fikirle gülümsüyorum. Hadi Sehun, yaparsın sen.
“Yazı Tura atmaya ne dersin?”
Sakince kafasını kaşıyor.
“Sanırım en adil yol bu Hunnie.”
Kafamı olumlu anlamda sallıyorum ve Luhan ile birlikte davetlilerin tebriklerini kabul etmeye başlıyoruz.
Ben. Mükemmel Sehun. Gerçekten zekiyim! Sağ elim ile arka ceplerimi yokluyorum. Yıllar önce aldığım hileli paralar orada duruyor.
