-3-

1.4K 111 33
                                    

-*-

Toplantı bittikten sonra akşama kadar odamdan ayrılmadım. Sürekli elimde telefonla yatakta oturdum. Uzun süredir ekrana bakmaktan gözümden yaş gelmeye başlayınca telefonu kapattım ve su içmek için odadan çıkıp mutfağa doğru ilerledim. Hava kararmış ve herkes kendi odasına çekilmiş sakin sakin oturuyordu. Yani en azından ben öyle olduğunu sanmıştım.

Mutfağın yanındaki oda Steve'e aitti. Odanın kapısı biraz aralık bırakılmıştı. Hiçbir şey bilmeden kapının yanından geçiyordum ki odaya yaklaştıkça artan hızlı nefes alıp verme seslerini fark ettim. Kaşlarımı istemsizce çatarak sesin tam olarak neyden geldiğini anlamaya çalıştım. Düşündüğüm gibi nefes alıp verme sesi olmamasını istesem de yine de gerçeği öğrenmek istiyordum. Kapının aralığına yavaş ve küçük adımlarla yaklaştım.

O anki şok beni birkaç saniyeliğine oraya kenetlemişti. Sanki ayaklarımdan yere sabitlenmiştim. Düşündüğüm kadar kötü olmaması için Tanrı'ya dua ettikten sonra kendime geldim ve bir adım geri gidip kafamı biraz daha açtığım aralıktan soktum, kafamı sesin geldiği ve yatağın olduğu sol tarafa çevirdim. Gördüklerim karşısında gözlerimin kocaman açıldığını fark etsem de tamamen dikkatlerini yaptıkları işe vermiş iki kişinin beni göremeyeceklerini bildiğimden suratımdaki ifadeyi değiştirme gereği duymadım.

Yatakta iki kişi vardı. Steve'in saçları camdan gelen ay ışığında parlarken ben üstündeki kişinin cinsiyetini anlamaya çalışıyordum. Kumaşın kumaşa sürtülme sesi geldiğinde çıplak olmadıklarını anladım ama fena halde yiyiştikleri kesindi.

Bir veya iki dakika boyunca onları izledikten sonra ağzımın hafifçe açıldığını fark ettim ve kendime geldim. Aptal aptal onları izliyordum ama hala üstteki kişinin kim olduğunu anlayamamıştım. Gözlerimi ne kadar kısarsam kısayım hiç bir şekilde ikinci kişinin kim olduğunu anlayamamıştım.

Kafamı soktuğum aralıktan geri çıkardım ve kapıyı biraz kapattıktan sonra yeniden odama yöneldim. Su içmeyi unutmuştum ve gördüklerimi zihnimde bir film gibi oynatırken hala sanki kapıdan bakıyormuş gibi hissediyordum.

Duyduğum nefes, dudakların çıkardığı salyaların birleşmesi ve kumaşların birbirine sürtme sesleri beni bir kaç saat boyunca hala oradaymışım gibi hissetmemi sağladı. Kendimi yatağa atıp tavana bakarak çıkaramadığım kişinin kim olduğunu düşünürken uyuyakalmıştım.

FAMILY | SUPERFAMILY (DÜZENLENİYOR)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin