Grup Sakar

9.BÖLÜM

Lütfen şu an biri bana öldün desin. Buradan nasıl kurtulacağım ben?
Kapı mı çalıyor bana mı öyle geldi?

"Ceren! Kızım uyandın mı?"

Bu babamın sesiydi. Anında gözlerimi açtım ve o telaşlanmaya başlayan yüz ifadesine baktı. Maymun suratlı fare.

"Evet babacığım. Hazırlanıyorum birazdan aşağıya gelirim."deyip Berk'e kalkması için ittirdim. Zaten kalkmıştı.

Ölmedim değil mi? Şimdi benim hazırlanmam lazım. Dolabımdaki okul formalarını alıp banyoya gittim. Üzerimi giyinip odaya tekrar döndüğümde Berk yatıyordu. Ayı yavrusu.

"Ben ne giyeceğim?"diye bir soru yöneltti. Elime telefonu alıp Damla ablayı aradım. Tüm olanları izah ettiğimde bana yardım edeceğini söylemişti. Acele ile bir sepete ip bağlayıp aşağıya sarkıttım. Damla abla da getirdiği giysileri sepete koyup gitmişti. Sepeti yukarıya çekip içindekileri Berk'e verdim. Bana öküzün trene baktığı gibi bakıyordu.

"Çabuk giyin. Ben aşağıya iniyorum, kapıyı kilitle ve giyin. Ben tekrar geleceğim."

"Tamam da ben nasıl çıkacağım buradan. Ya yakalanırsam."

"Orasını da sen düşün. Düşünmekten beynim yandı."deyip kapıdan çıktım. Hızlı adımlarla merdivenden indim. Herkes masada oturmuş kahvaltı yapıyordu. Bana ayrılan köşeye geçip kahvaltımı yapmaya başladım. Uzun ve sessiz bir kahvaltının ardından çantamı almak için odaya çıktım. Kapı kitli olduğu için bir kaç kere tıklattım.

"Ben geldim."dedim sesimi kısarak. Ardından kapıyı açtı.

"Sonunda yani. Açlıktan ölüyorum."

"Kusura bakma bir şey getiremedim ama çantamı almaya geldim. Birazdan herkes gitmiş olur. Sen de o zaman çıkarasın ama dikkat et yakalanma. Ben okula gidiyorum evden çıktığında beni ara. Bay."

Kapıyı kapatıp aşağıya indim. Annem kapıda babam ve abimi uğurluyordu. Plan tıkır tıkır işliyor. Umarım hiçbir sorun olmaz. Bu karşıdaki ağacın altındaki bizimkiler değil mi? Evet kesinlikle onlar. Koşarak yanlarına gittim. Gitmemle bana öfke dolu bakışlarla karşılasmam bir oldu. Neyin afra tafrasını yapıyor bunlar?

"Sizin neyiniz var?"

"Sence Ceren hanım."

"Efe sen bugün tersinden mi kalktın? Neyin atarını yapıyorsunuz, sizi anlamıyorum."dedim. Ama hiçbiri yüzüme bakmıyordu.

"Dün akşam neredeydin? Telefonlarımıza neden bakmadın?" Irem'in ateşi mi var acaba? Elimi ıremi'in anlına koyunca hepsi yılan görmüş koyun gibi bakıyordu.

"Ortam gerildi. Gevşeyin dostlar, ben gevşeteyim mi sizi?"

"Lan sinek kapa çeneni." Anlaşıldı Efe bugün ters tarafından kalkmış.

"Dostum bence sen sus. Konuşunca batıyorsun. Sonra seni battığın yerden kurtaramam." Ali, Can'ın kafasına bir tane patlattı. Nedir benim bu çilem?

Onları aldırmayıp arkamı döndüm ve okulun yolunu tuttum. Hepsi peşimden geliyordu. Ee yapacak başka bir şeyleri yok tabi. Çantamdan kapanmış telefonumu alıp açtım. Oha! lan 30 cevapsız arama. Aldırmadan kulaklığımı takıp seke seke yürümeye başladım, Bir yandan da şarkının sözlerini tekrarlıyordum. İçimdeki bu neşe de neyin nesi? Anlam veremiyorum. Dün akşam olanlar aklıma geldikce gülüyorum. Neler oluyor bana? Acaba Berk kurtulabilecek mi?

"Yeni bölüm az sonra."

Omzuma konan elle arkamı döndüm. Neden bana böyle bakıyorlar? Efe elini anlıma koydu ve geri çekti. Kulaklıklarımı çıkardım.