my mafia boss and me

chapter 15 closure

Kylie's pov

"Ano ba?!" Sigaw ko dahil kanina pa sya yakap ng yakap simula ng magising ako. Nakakaiyamot na sya. Hindi na nakakatuwa ang pagiging linta nya. Laging nakadikit sakin.

"Sabi ng umalis ka sa pagkakayakap" (sabay sipa). Lumuwag naman ang kanyang yakap kaya naman mabilis akong kumalas sa kanyang mahigpit na pagkakayakap.

Napapansin ko lang na parang linta na talaga sya. Laging si dikit.

"Come here." Sabi nya sabay yakap ulit sakin. Aba hindi na ako natutuwa sa yakap nya ha!. What the! So natutuwa ka sa tuwing niyayakap ka nya dati? Sagot ng magaling kong utak. Well, hindi naman.

"Stop hugging me! Nakakaiyamot kana!" Sabi ko sabay kurot sa braso nya kaya napangiwi sya. Well, kasalanan nya yon. Lagi syang si yakap.

"Stop it!" Sabi nya sabay yakap ulit. Kaya this time, hindi na ako pumalag. Masasayang lang ang aking lakas kung papalag pa ako. Pogi naman sya. Kaya pwede na.

"Malapit na tayong ikasal" biglang na sabi nya kaya napakalas ako ng yakap sa kanya. Wait. Processing... what the! Oo nga malapit na! My god! Nakalimutan ko na iyon.

"Oh, you forgot" nakangisi nyang sabi. "Well..., dapat ngayon ang kasal natin, unfortunitely nabaril ka at muntik ng macoma ng ilang weeks."   Sabi nya kaya napatingin ako sa malapit na calendar. Oo nga. Dapat ngayon ang masayang araw namin. Nalungkot naman ako, kaya hinarap nya ako sa kanya.

"Stupid girl, it's okay. Pero ang macoma ka ng days, weeks, months, or worst years, is not okay" sabi nya sabay kindat at kiss sa cheeks ko ng maraming beses.

"But..." tinignan nya ako kaya hindi ko natapos ang sasabihin ko.

"Namove na ang wedding day natin. Sa next, next week na lang" sabi nya sabay hug ulit sakin ng mahigpit. Tama nga si drew. Haysss.

"Oooooy! Masyadong close na talaga sila! Ayieeee." Nagulat ako dahil may nag salita sa likuran ni drew. Wait likuran? Hindi ko naman sila nakita don ah! "Kanina pa kayo dyan?" Tanong ni drew ng hindi pinapansin si claire na hindi parin matapos ang pangkakantyaw samin.

Well, napapansin ko lang na close na close na talaga kami ni drew. Kaya nya na akong mayakap ng hindi sya nakakatikim sakin ng mga malulutong na mura at sapak. Lagi ko na din syang nakakasabay sa pagkain, pag tulog, dati naman ay ayaw nya akong makatabi sa kama nya. At dati naman hindi ko kayang makasama sya sa iisang bahay lang, at dati din ay ayaw na ayaw kong makasal sa kanya.

Ang bilis ngang lumipas ng araw, panahon. Dahil dati parang ayaw kong umalis ng hindi kasama sila kuya and daddy. Yes. Kuya's. Madami sila. Actually anim (6) kaming magkakapatid sad sto say na ako lang ang babae samin. Nakalimutan ko ng ipakilala sila kuya sa prologue hehehe.

"Dadating lahat ng mga kuya mo." Nabigla ako at ganon din sila ace at ang mas lalong nagulat ay si drew. Tinignan nya ako ng hindi makapaniwalang exspression. Well, hindi ko din nasabi sa kanya na may apat pa akong kuya hahahaha.

"Really?" Sabi ko ng hindi makapaniwala. Alam ko na this time. Dito na talaga silang lahat titira. "Yep" sabi ni clareen habang nairap sa hangin. Well, ayaw nya talaga kay kuya trevor. Dahil simula bata kami ay inaasar na sya non.

"Madami na namang mang bubwiset satin" sabi pa nya kaya napangiti ako sa kanyang nasabi. Alam ko namang may gusto sya kay kuya trevor ayaw lang nyang aminin, dahil alam kong umpisa palang busted na sya hahahha.

Mahirap sumugal... lalong lalo na kapag alam mong umpisa pa lang ay talo kana.
Sabi ng isip ko kaya napatango ako. Yan yung sinabi ko kay clareen. Bago kami ni claire magka fiancé