my mafia boss and me

chapter 21: im in danger

Kylie' pov

nasa byahe kami ngayon dahil napag desisyonan namin na pumuntang puerto galera. ilang oras pa namin dapat libangin ang aming sarili dahil kung hindi ay tiyak na mabobored lang kami sa sasakyan. ang mga kasama ko sa pag punta sa puerto ay ang asawa ko syempre yun pa? eh ni hindi nga nahiwalay sakin yun. nag tataka na nga sila dahil bakit daw nababahuan ako sa mababangong pagkain at pabango? aba malay ko ga sa sarili.

malmacious! kaboooooring! sigaw ni claire na kinagitla ko. ano ba! natutulog ang dyosa eh! tapos bigla kang sisigaw! bulyaw ni bea na halatang bagong gising. hep! hep! hep! tahimik na lanag kayo ulit. balik na kayo sa mga ginagawa nyo. mahinahon kong sabi sa mga kaibigan ko na ngayo'y bumalik na sa mga naudlot nilang ginagawa kaya naman napahinga ako ng maluwag. minsan kasi'y di maawat ang mga iyan

bang

bang

bang

tatlong putok ng baril ang aming narinig sa likod ng van namin. kaya naman napatingin ako sa lintek na gumawa non. aba! hindi pupwedeng may maninira ng sasakyan ko!. oo, sasakyan ko. dahil ito ang bagong bili ni zach para sakin. haaays salamat buti lagi akong handa. pretty girls. dapat laging handa. katulad ngayon na may nagpapaputok. aba! hindi pupwedeng hindi tayo lalaban. lintek na iyan! naiinis kong sabi kainila cleo. lagi akong may dalang------

bang

lintek na iyan! nasabi ko nalang sa isip ko ng may biglang nag paputok nanaman sa likod namin. kaya ang ginawa ko ay binuksan ang bintana ng sasakyan saka ko isinuot ang aking maliit na katawan . kung kaya't kasyang kasya ako sa bintana.

inilabas ko na ang akin baril na may silencer saka ko pinag paputukan ang aking mga nakikitang sasakyan na alam kong mga kalaban namin iyon. inasinta ko ulit ng maayos ang aking paghawak ng baril atsaka ko pinaputok na alam kong nabaril ang mga gulong ng aming kalaban.

ilang minuto din kaming hinabol ng mga mukhang goons na nakipag barilan pa samin. tulog ang mga boys at si zach naman na nakaheadset na alam kong alam nyang may kalaban. is it done? babe? tanong naman ni zach na tango lang ang akin sinagot. nangalay ang kamay ko dun ah. are you hurt? do you have wounds? sunod sunod na tanong sakin ni zach. na kinailing ko dahil sa dami ng tanong nya sakin. ipinakita ko sa kanya na wala akong daplis. kaya napahinga sya ng malalim.

nandito na kami sa puerto at pumunta na kami sa aming rest house doon para naman makapag pahinga na dahil sa sobrang pagod. kanya kanya sila ng kwarto maliban samin ni zach. ayaw nya kasi baka daw may magtangka nanaman daw na kalabanin kami. kaya wala akong nagawa kundi sumang ayon sa kagustuhan nya.

nakatalikod ako ng higa ng biglang nag back hug sakin si zach. sya lang naman ang may lakas loob na yumakap sakin e. let's sleep. im tired. bulong nya sakin sabay kiss sa cheeks ko na ikinangiti ko. tumango naman ako sakanya at humarap para yumakap din sa kanya. hindi ko namalayan na nakatulog na pala kami ng mahimbing habang magkayakap.

zach's pov

napamulat ako ng maramdaman kong wala akong katabi. kaya kinapa ko para makasiguro na wala nga talaga akong katabi. kaya naman napabalikwas ako ng tayo. asan na si babe? hinanap ko sya ng hinanap pero wala kahit anino nya hindi ko nakita. nilibot ko ang aking tingin ng may nakaagaw ng aking pansin na nakasabit sa di gaanong malaking salamin. isang maliit na papel na may nakasulat na....

meet me at exactly 12:00 in the afternoon if you didn't do it. say goodbye to your dear wife. because we will kill her.

yr

napakuyom ako ng kamao ng mabasa ko ang sulat nito. nangangalaiti ako sa galit dahil ang asawa ko pa ang ginawang pain para lang mapatumba nila ako. pero sorry para sakanila dahil kahit kailan ay hindi yon mangyayari kahit sa panaginip pa nila.