GİZEM KAPIYI ÇALINCA

YATILI OKUL MU???

Müdürenin odasında büyük bir sessizlik vardı.Sanırım ''fırtına öncesi sessizlik'' dedikleri bu olsa gerek.Birkaç dakika annemle birbirimize kritik bakışlar attıktan sonra annem söze girdi:

-Müdüre Hanım beni okula çağırmanızın sebebi nedir?

-Üzgünüm ki bu davet bir tebrik ya da daha olumlu bir sebepten kaynaklı değil Bayan Allison.

-Konu nedir o halde?

Şu an çok gerildim sanırım müdire beni anneme şikayet edecek.Şu kadından nefret ettiğim kadar kimseden nefret etmiyorum!

-Konu Almira.

Aman Tanrım sanırım bayılacağım!

-Tahmin etmiştim,dedi annem değişik bir yüz ifadesiyle.

-Kızınızın derslerdeki başarıları aşikar.Fakat bu durumun tersine, ahlaki yönden eksikleri var.

Annem birden yüzüme dehşetle baktı ve o an...

-Nasıl yani?Anlamadım ahlaki eksikliklerden kastınız nedir?

-Lafı uzatmadan özetleyeyim Bayan Allison:Kızınız Gertie, sürekli ve düzenli olarak okulda tartışma çıkıyor.Bu tartışmalar boyutlarını bazen aşıyor hatta.Ben de bu okulda sukunet istediğimi çokça belirtiyorum lakin bir etkisi olduğunu düşünmüyorum.

Annem bana döndü ve büyük bir umutla:

-Almira,bana bunun doğru olmadığını ve yalnızca bir yanlış anlaşılma olduğunu söyle.

-Anne... Aslında...

Sözümü keserek araya girdi:

-Duyduklarınız kesinlikle doğru Bayan Allison.Gertie sürekli okulda tartışma çıkarıyor ve uyarılarıma rağmen bu davranışlarını sürdürüyor.Ben de gereken her şeyi yapıyorum ama bir sınırı var.Artık Gertie'nin bu okulda okumasını istemiyorum.Sonuçta burası özel bir okul!

-A-ama...

Bir hışımla okuldan ayrıldık.Annemi hayatımda ilk defa bu kadar sinirli görüyorum.Resmen gözlerinden alev fışkırıyor!

-Tanrım Almira sen aklını mı kaçırdın?Bir de düzenli olarak diyor kadın çıldıracağım!

-Ya anne ne yapayım okuldaki herkes sorunlu.Bir tane normal adam yok okulda!

-Ah kızım ah!Baban duysa ne der?

Annem de sanki babam kaba biriymiş gibi konuşmaz mı?Babam o kadar sakin o kadar gamsız bir adamdır ki anlatamam.Zaten ailem hep öyledir benim.

Annem: avukatlık yapıyor.İş hayatında biraz heyecanlıdır ama kişisel hayatında yeterince sakindir.(tabii ben söz konusu değilsem)

Babam da tabiri caizse biraz inektir.(belki ayıp bir tabir ama öyle ne yapayım?) Çok çalışıyor.Tanınmış bir psikolog.Mesleği gereğince kişisel hayatında da iş hayatında da çok sakindir.Söz konusu ben olsam bile.

Kısacası ailem bu.Ha ben mi? Ben de işte- deli dolu bir kızım diyebilirim...

-Anne yavaş ol!Nereye gidiyoruz?

-Eve!

-Ta-ta-tamam ya o zaman neden acele ediyorsun?

Biraz duraksadı:-Hakikaten ya ben neden acele ediyorum ki?

Kahkaha attım ama hayatımın en yersiz kahkahasıydı.Annemin kötü bakışlarından anladım.

Sonunda eve geldik.Annem kapıyı açtı ve hemen içeride her zamanki koltuğunda oturup elinde kitabıyla kahve yudumlayan babamın yanına gittik.Annem hışımla babama baktı ve:

-Kızımız ne halere düştü sen hala kitap oku!

Ay anne ilahi sen de!Sanki pavyona düşmüşüm gibi konuşuyor!

-Hayatım sakin ol.Neler oluyor burada? Dedi sakince babam.