The Blind Assassin {De eerste profetie}

{11}

Eenmaal bij de bus aangekomen zie ik dat Mitchell een hangmat aan het vlechten is. 'Sinds wanner vlecht jij hangmatten?' Zeg ik droog. 'Sinds vandaag!' Lacht hij terug. 'Het gaat niet slecht!" Zeg ik vol bewondering. Mitchell knikt blij. 'Mitchell er is iets!' Zeg ik knipogend. 'Ben je verliefd?!' Mitchell word rood. 'Ja dus.' Lach ik. 'Mag ik weten op wie?' Hij wijst met zijn hoofd naar Catharine die muziek aan het luisteren is. Ik begin te grinniken. Als Catharine het plots door heeft word ze rood. Na even nadenken komt ze na ons toe lopen. 'Wat is er met mij?' Zegt ze lachend tegen Mitchell. Mitchell word knalrood en kijkt weg. 'Ik ben niet dom Mitchell.' Lacht ze. 'Er is iets, dat merk ik wel.' Mitchell kijkt haar aan. 'Ik moet maar weer gaan.' Zegt ik en loop weg. Nu moet Mitchell het wel zeggen. Denk ik bij mezelf. Ik zie dat Catharine rood word en dat Mitchell daarna een big smile op zijn gezicht krijgt.
Ik kan al raden wat hij net heeft gezegd!

Onderweg naar dr camper kom ik Sam tegen. "Is het gelukt?" Vraagt hij. Ik knik en Sam en ik lopen de camper in. 'Zullen we alvast de fruitsalade maken?' Vraagt Sam. Ik knik en pak wat fruit. Ik leg het fruit op de aanrecht en begin het in stukjes te snijden. Net als ik klaar ben komt Cathrine binnen stormen en trekt me de camper uit. Ze trekt me achter de camper zodat niemand ons ziet. 'Catharine wat is er aan de hand!' Vraag ik aan haar. 'Mitchell heeft me om verkering gevraagd!' Gilt ze zowat. 'Wat cool! En wat heb je gezegd?' Vraag ik. 'Ja natuurlijk! Ik ben ook al die tijd op hem verliefd geweest, ik ben zo blij!' Ze springt een gat in de lucht. Plots merk ik dat iemand ons af aan het luisteren is. 'Sam kom eens boven dat raam uit!' Roep ik. Het hoofd van Sam verschijnt door het raam van de Camper. "Hey meiden, hoe is het?" Zegt hij verontschuldigend. "Sam serieus! Jij hebt alles gehoord." Zeg ik. Hij kijkt verontschuldigend naar beneden. "Gefeliciteerd dan maar!" Zegt hij uiteindelijk tegen Catharine. Catharine knikt glunderend en loopt naar Mitchell. 'Schattig toch.' Zeg ik tegen Sam. 'Hij knikt.

Eenmaal terug in de keuken loop ik naar het aanrecht. Zo te zien heeft Sam al het fruit al gesneden. Ik doe het in een kom en pak nog wat fruit om een smoothie te maken. Een paar minuten later komt Rayel binnen. "Zal ik je helpen?" Vraagt ze aan me. "Dat hoeft niet hoor!" Antwoord ik. "Echt niet?" Vraagt ze. "Nee echt niet.' Zeg ik en ze loopt weg. Ik kijk haar na. Misschien had ik haar toch gewoon moeten laten helpen, denk ik.

Nadat ik de smoothie heb schenk ik ze in een paar bekers. Ik pak er 1 en loop naar een bankjr tussen de bomen. "Hoe zal het met Drake gaan." Zeg ik per ongeluk hardop. Rayel hoord het en komt naast me zitten. "Gaat het?" Vraagt ze aan mij. Ik knik maar dat was gelogen. "Ben eens eerlijk Grace." Zegt ze en kijkt me streng aan. "Ik mis Drake." Zeg ik uiteindelijk bedroefd. Ze kijkt me verdrietig aan. "Het komt goed." zegt ze.
-en zo zitten Rayel en Grace nog een tijdje stilletjes op het bankje-

Ik hoop dat je dit deel leuk vond ook al is het een beetje laat geupload. Dat komt omdat ik over een paar weken een proefwerkweek heb dus ik heb het behoorlijk druk. Maar alsnog ga ik natuurlijk uploaden.
Gr. Elise