حوريه بصدمه:نعم ازى ياجدى
الجد:هو اكده معندناش بنات تروح تتسرمح فى مصر
يونس بعصبيه:ياجدى ايه الى انتا بتقوله ده تتسرمح ايه ديه راحه تتدرس
الجد:كفايه لحد كدا علم
حسن:اهدى يا بوى
الجده:ليه يا شرقاوى ده ظلم للبنيه
الجد:لما تتجوز ويجلها ابن الحلال يبقى تكمل علمها فى بيته
حوريه:بس ده حلمى يا جدى
الجد:بس خلص الكلام
ذهبت حوريه مسرعه من امامهم وهى تبكى
نظر يونس الى جده بعتاب ثم لحق بحوريه
يونس بحنان:اهدى يا حور هنكلمه
حوريه بدموع:اهدا ازى يا يونس ده بيقولك تتسرمح ده حلمى
يونس واخدها بحضنه وقال:يا هبله هو خايف عليكى
حوريه:ده شايفنى وحشه يا يونس
يونس بصرامه:محدش يقدر يقول كده ده انتى ست البنات وانا بثق فيكى اكتر من نفسى
حوريه بامل:طيب هتكلمه
يونس:ان شاء الله بس بطلعى عياط واما ارجع من الشغل ننزل انا وانتى
حوريه:طيب
يونس وقبلها :يلا مع السلامه وقومى صلى ركعتين
حوريه:حاضر لا اله الا الله
يونس:محمد رسول الله
فى القاهره
دخلت ملك على زين النائم وقامت بفتح الستائر
زين وهو يفتح عينيه بصعوبه:اقفلى الزفته ديه ياملك
ملك:لا يازين قوم الساعه12
زين:طيب عايزه ايه
ملك:انزل افطر معايا قبل ما روح الكليه
زين:طيب انزلى وانا جاى وراكى
ملك:اوعى تنام عشان خاطرى
زين:مش هنام
نزلت ملك لتحضير الافطار
ملك:داده يا داده
ستوب(هنيه مربيه المنزل فى منتصف الخمسينات وزين وملك يعزونها جدا)
هنيه:ايوه يا بنتى
ملك:قولى للخدم يحضروا الفطار عشانى انا وزين
هنيه:حاضر
نزل زين الدرج
زين:صباح الخير يا لوكا
ملك:صباح الخير يا زيزو
زين:ها يومك هيبقى عامل ازى
ملك:مفيش عندى سكشن من 2:5 وبعدان هروح النادى اجرى شويه وانتا
