İKİ BEDENDE TEK RUH

Bölüm 3

Hatırlatma
Kantinde bir masaya oturdum. Karşı masadaki Beste'yi görünce sinirlendim. Ama sonra diğerleri dikkatimi çekti. Aralarından biri vardı. Kahverengi saçları ve bir de bakınca kaybolduğum bal rengi gözleri. Gökçe'nin ismimi söylemesi ile irkildim ve gerçek hayata geri döndüm.

_______________________

Gökçe - Ne oldu kızım daldın gittin?

- Yok bir şey ya. İçelim sütümüzü biz.

- Sen bilirsin Zorlamayacağım seni

Biz sütümüzü içerken karşı masadaki çocuk bana bakıyordu. Sanki tanımaya çalışıyormuş gibi. Zil çalınca ikimizin bakışları birbirinden ayrılmıştı.

Derste onu düşünürken Beste kafama bir kağıt attı. İçinde: '' Demek biricik arkadaşın Gökçe'yi kendini yaralayacak kadar çok seviyorsun. O zaman okul çıkışında XXXX adresine gel. Tabi korumak istiyorsan.''

Kağıdı cebime koydum. Sinirle çenemi kastım ve Gökçe'ye baktım. Gökçe '' Ne oldu?'' bakışlarını atarken ben ''Yok bir şey.'' şeklinde omuz silktim.

Zil çaldı, koşa koşa okuldan çıktım ve o adrese gittim. Karşımda Beste yoktu. Kantindeki çocuğun sevgilisi duruyordu. Sinirle

- Beste nerede? dedim. Gülerek

- Beste'ye gerek yok. Ben ilgileneceğim.

- Sen de kimsin? İşin Gökçe ile değilse ben gidiyorum

- Ben Ece canım. Benim işim Gökçe ile değil seninle.

- Benimle mi?! dedim gülerek ama bir o kadar da kızgın bir şekilde.

- Evet. Emre ile aranda ne var? Yoksa yenisi sen misin? Gerçi o sana bakmaz ama..

- Ne! Yenisi?! Ne diyorsun lan sen?! Bana bak Emre kim onu bile bilmiyorum adını bile yeni öğrendim. Zaten ben sevgilisi olana yaklaşmam merak etme! dedim ve arkamı döndüm. Demek adı Emre'ymiş. Tam dışarı çıkacakken

- Dur!

- Ne var be işim yok sizinle ben gidiyorum.

- Öyle kolayca gideceğini mi sanıyorsun? Senin ağzının payını vermeden bırakmam.

- Ne diyorsun kızım. Bak elimde kalacaksın.

Tam elimi kaldıracaktım hayvan büyüklüğünde adamlar karşımda dikildi. Bir tanesi tokat attı yere düştüm, biri karnıma tekme attı, diğeri de tam vuracaktı içeri bir çocuk girdi

- Ne yapıyorsunuz lan siz! Bırakın kızı

- Sen karışma Can

- Lan hepsi senin başının altından çıkıyor zaten bırak kızı.

Tam beni kaldıracakken

- Gerek yok ben kendim kalkarım. Bu arada bekle kızım sen korumalara beni dövdürtebilirsin ama ben seni kendi ellerimle döveceğim. dedim ve gittim. Tan dışarı çıktım Emre'yi gördüm. Bana korkulu ve şaşkın gözlerle bakarken

- Üzgünüm ama sevgilin bir gün elimde ölecek. dedim ve gittim.

Eve geldim. Annem ve babam bana bakıyorlardı.

- Ne oldu sana?

- Ya eve gelirken bizim merdivende eşyamı düşürdüm. Onu alayım derken yuvarlandım ama sıkıntı yok.

Ya yalanıma tüküreyim ama inandılar herhalde, bir şey demediklerine göre. Odama çıktım ve Emre' bin beni gördüğünde ki halı gözlerimin önüne geldi ve onu düşünerek uykuya daldım...
____________

Evet arkadaşlar bayağı bir geç geldi. Üzgünüz iki kişi yazdığımızdan biraz sıkıntı çıktı ama hızlıca bu arayı kapatacağız.