5.bölüm

363 41 20
                                    

Göz yaşlarımı silerek mezarlıktan çıktım ve koşmaya başlafım zamanım çok azalmıştı koşarak geldiğim yerden içeri gircektim sesler duydum

"Sana diyoruz aç kapıyı" olamaz fark etmişlerdi bişeyler düşünmem hemen hastane kıyafetimi giyindim ve kapıyı açtım
"Ne yapıyorsun orada bir saat oldu"

"Be ben uyumuşum" dedim ve gözlerimi ovuşturdum umarım inanırlar

" uzay bayılmadan önce sakinleştirici almıştım etkisini şimdi götermiş " dedim masumca inandırıcı olsun diye de esnemeyi ihmal etmedim tabi onlar hala durmuş bana bakarken hemşire geldi ve

"Evet sakinleştirici yapmıştım ondandır hadi gökben odaya dönelim " dedi ve yürümeye başladık uzay da peşimizden geldi ve yüne soğuk koridorlarda duvara çarpan çığlıklar arasında odama ilerledik mhergün ne için çığlık atıyorlardı burada olduklarına mı yoksa gerçekten hasta oldukları içinmi her ne kadar deli olursan ol böyle bi yere kapatılmaya mahkum değilsin odamıza girdik uzay kendi tarafına geçti bende kendi tarafına hemşire ikimizede bakıp
"Siz akıl hastası değilsiniz" dedi

"Tuvaletten kaçtığını anlamadığımımı  sandınız " dedi kahkaha atarak

"Bizi şikayetmi edeceksiniz" dedi uzay ben bişey diyemiyordum

"Hayır sizi burdan çıkartacağım" dedi gükerek
Uzay ile birbirimize bakıp güldük

"Nasıl yapacaksınız " dedim

" sadece Bekleyin en az bir haftaya özgürsünüz " dedi ve çıktı

"ya bizi kandırıyorsa" dedim endişe ile

"Bilmiyorum" dedi gözlerini duvara dikerek

"Sıkıldım artık buradan boğuluyorum şu deliler sürekli  bağırıyor bıktım artık " dedim başımı geri yaslayarak

"Bende bıktm " dedi
~

Gecenin bilmem kaçı uzayın sesi ile uyandım

"Gökben hey uyan " dedi dürterek gözlerimi yavaşça açtım

"Hadi gidiyoruz" dedi fısıldayarak

"Nereye " dedim yerimden kalkarken uzay yatağımın altındaki valizi alıp komidinin içindeki eşyalarımı doldurmaya başladı

"Kalk hadi kurtuluyoruz burdan" dedi hemen kalkıp dolabımdaki kıyafetleri valize tıkıştırdım

"Hadi çabuk olun " dedi hemşire çabuca çıktık ve koşarak hemşireyi takip ettik hastanenin çamaşır hanesine indik ve dışarıya açılan kapıdan kapıdan çıktık hemşire bize bakıp

"Özgürsünüz çocuklar kendinize iyi bakın ve sakın birbirinizi kaybetmeyin" dedi

"Teşekkür ederiz " dedik ve koşmaya başladık baya uzaklaşınca durduk

"Uzay dur dur artık " dedim nefes nefese

"Uzay ne yapacağız biz şimdi " dedim yere otururken

"Kaçacağız " dedi yanıma oturarak

"Kaçtık ya " dedim ona bakarak

"Ahh aptal kız  hayır " dedi kahkaha atarak

"Ülkeden kaçacağız " dedi 

"Ne nasıl paramız yok "

"Sen zengin değilmiydin evini soyalım"

"Yok artık uzay şaka yapıyorsun dimi "

"Hayır ciddiyim senin paran ile küçük bi yer açacağız para kazanınca paranı geri ödeyeceğim tamammı " dedi

"Tamam çaldık diyelim nereye gideceğiz uzay allah aşkına " dedim

akıl hastanesinden kaçışHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin