ASİL KIZ

BELKİ DE BİLMEMEZLİKTEN GELDİM.

Dilimde duamsın. Seniz hayat zormuş. Hergün ağlasam bile ne faydası var ki! Söyle ben sana ne yaptım ki!

Ellerim artık titriyordu. Sinirlerim bir yanda duygu ve düşüncelerim bir tarafta. Artık sinir küpüne dönmüştüm. Başımı ellerimin arasına alarak sıktım, Berktan çık dışarıya kapıyı da kapat. Ben bu odadan çıkmayana kadar da kimse girmesin.

Tamam abicim. Kapıyı hızlıca arkamdan çarparak, asansöre bindim. Olayaların böyle büyüyeceğini zannetmiyordum. Söylemem gerekiyordu. Ama Ceydaya söz vermiştim. Asansör durunca asansörden çıktım. Merveyle konuşmam lazımdı.

Titreyen ellerimi başımdan çekerek, kapatığım telefonu açtım. Parmaklarım masanın üzerinde ritim tutmuştu bile. Ne yapmalıyım, ne yapmalıyım. Evet, buldum.

Oturduğum yerden kalkıp pencereye doğru yöneldim, gözlerimi sıktım, tekrar aralyıp. Ceydayı aradım.

Hiç birşey olmamış gibi, konuşmaya başladım. "Kusura bakma son işlerimi hallediyordum, o yüzden cevap veremedim".

Önemli değil Keremcim. Bu akşam buraya yetişebilecek misin? Diye aramıştım, cevap vermeyince sinirlenmedim değil, Keremle konuşurken bir yandan da araba kulanıyordum. Arabada olduğumu anlamıştı, sesi tuhaf gelmeye başlayınca suratımı ekşittim, kaşımı kaldırdım,

Ceyda sen arabada mısın? Nereye gidiyorsun, ya da ne yapıyorsun? Sıkıntıya gelmiştim, gömleğimin iki düğmesini açtım, kravatımı gevşetip, kolumu pencereye dayayıp dinledim.

Anlamsız bakışlarım yoğunlaştı, arabayı sağa çektim, elimle saçlarımi arkaya itirdim, derin nefes aldım.,"Kerem sen iyi misin? Sesin hem tuhaf geliyor? Hemde benimle olan konuşma tarzın değsik geldi, üst üste soru soruyorsun, sanki sana kötü bir tepki vermişim yada hatam olmuş gibi,".
Zaten öyle değilmiydi, belkide gerçekleri öğrenmişti hakkımda, gözlerimi kapatıp iyice sıktım.

Özür dilerim. Ceyda, biraz fazla tepki verdim. Aklım karışık sinirli halimi sana yansıtığım için çok özür dilerim. Akşam ordayım. Gelince gönlünü alacam.
Telefonu kapatıp masanın üzerine sert bir şekilde fırlattım.
Neden bana yalan konuşuyorsun. Neden. Ellerimi yüzümü yıkayıp. Odadan çıktım. Sekreterden birkaç dosya aldım. Son katta indim. Berktanı görüp konuşsam çok iyi olacaktı.

Ne yani. Berktan söylediklerinin hepsi doğru mu? Ben inanamıyorum. Şu an çok saşkınım, ne diyeceğimi bilmiyorum. Ama neden ve nasıl bize bu yalanı söyleme gerği duydu onu anlayamadım. Belkide bizi gerçekten sevmiyordu herşey kendi çıkarı içindi, sonra işlerini halledince İstanbula temmeli dönmeye karar verdi, sesim biraz daha boğuklaşınca ağlamamak için sesimi bastirdım.
Peki tüm bu olanları Kerem bey biliyor mu?

Sorunda bu ya, Kerem malesef hiçbirşey bilmiyor, Merve ağlama gerçekten değmez, kendini yıpratmana da şimdi al şu peçeteyi göz yaşlarını sil. Bundan da sakın Kereme bahsetme ve çaktırma, yoksa gerçekten çok kötü şeyler olabilir.
Bu büyük bir sır aramızda kalacak, Ceyda ' nın Kereme herşeyi anlatmasını bekleyene kadar sesiz kalacağız.

Berktanı görmüştüm. Merveyle konuştuklarını görünce seslendim, etraf kalabalık olduğu için beni duymayınca, yakınına kadar ilerledim., "bu büyük bir sır aramızda kalacak. Ceyda'nın Kereme herşeyi anlatmasını bekleyeceğiz deyince. " şok üstüne şok yaşamıştım. Sesizliğimi koruyup yanlarına gidince ikiside sessizleşti. Berkatanla konuştum, sinirli olduğum her halimden belliydi ellerimin titremesi, sesimin boğuk boğuk çıkması, kurduğum cümlelerden belliydi.

Ayaklarım geri geri gidiyordu. Hem İstanbula gitmek istiyordum hem de istemiyordum. Herkesin bildiği benim bilmediğim ne vardı. Arabaya atlayıp yola çıktım yolculuğum nasıl geçti hiç bilmiyordum, kafam çok karışıktı bir ara careszice ağlasam bile kendime kızıyordum. Ceydaya kızmıyordum, çünkü bende ondan kendimi saklıyorum. Kimliğimi saklıyorum onun benden gizlediği her neyse ondan daha büyük bir gizliliğim var.