"Neden ben ha söylesene? Seni sevmeyen birisi için niye bu ısrar? Senden daha çok nefret edeceğimi görmüyor musun? İstediğin, seni seven birisi ile olmak varken bu ısrarın niye?!"
"Çünkü seni başkasının yanında görmektense, benden nefret dahi etsen...
Leyla gittiğinden beri ne yerde ne gökte hissediyorum. Uyuyamıyorum, yiyemiyorum hatta ben onsuz yaşayamıyorum. Sanki en son görüşmemizin üzerinden seneler geçmiş, hiç bu evde yaşamamış gibi.
Onu eve geri getirmenin yollarını arıyordum ama günlerdir tek yapabildiğim odamızda onun yastığına sarılıp unutana, sızana kadar içmekti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Selim Temsili)
Yine akşamdan kalmalığın verdiği baş ağrısıyla uyandığım bir sabahta işe gitmek için hazırlandım. Evin düzeni hala aynı. Ama Leyla'nın yokluğu o kadar belli ki..
Ayaküstü bir şeyler atıştırıp iş yerine geçtim. Kendimi işlere bu kadar verdiğim bir zamanı daha hatırlamıyorum. Şuan Efkan'nın bize verdiği zararın kat be kat fazlasını kazandırdım bile. Odama geçtiğimde asistanım günlük planı anlatmaya başladı. Onu incelemeye o kadar dalmışım ki, ne dediğini duymuyordum bile. O da bu durumumdan memnun gibi gözüküyordu. Ama benim düşündüğüm bu son derece alımlı, kendini bana sunmaya hazır kadının neden benim ilgimi zerre kadar çekmediğiydi.
"Tamam Ceyda hanım çıkabilirsiniz." dediğimde bunu beklememişcesine yüzü asıldı. Ama ben Leyla'yı hayatıma almışken, onun izlerini başka kadınlarla yok edecek bir adam değilim.
Bu düşüncelerle işime yoğunlaşırken çalan telefonumu bile çok sonra duymuştum. Açtığımda asla tahmin edemeyeceğim bir şey oldu.
Leyla'nın Anlatımından
Banyoda dakikalardır yaptığım hamilelik testindeki çift çizgiye bakıyordum. Bundan sonra ne yapacağıma dair aklımda tek bir düşünce dahi yoktu. Dışardan bana seslenen Beren ile kendime gelip banyodan çıktım.
"Ne oldu Leyla? Yüzün bembeyaz olmuş."
"Ben, ben hamileyim Beren." deyip ağlayarak ona sarıldım. Birlikte odaya geçtiğimizde onun da kafası karışıktı. Bana sormak istedikleri var farkındayım ama cevaplarından ben de tam emin değildim.
"Şimdi ne olacak Leyla, doğuracak mısın? Peki Selim ne olacak?"
Bütün sorular, bütün sorunlar bir şekilde Selim'e çıkıyordu. O öyle başlı başına bir sorun ki nasıl bir yol izlememem konusunda ben de büyük çıkmazlara düşüyordum.
"Selim ne olacak bilmiyorum, ama bu bebeği istiyorum, istemiştim. Belki sana tuhaf gelecek ama ben Selim hayatımdan çıktığında bile asla bir daha bir erkeği hayatıma alamam. O defter benim için sonsuza dek kapalı. Başkasının bana dokunmasına izin veremem. Ben eğer anne olacaksam babası da Selim olacaktı başka yolu yoktu. Yurt dışına giderim babamlarla. Orada doğurum, büyütürüm."
