-1

-4

- [ ] Asel
Akın ile birşeyler hazırlamak için mutfağa gitmiştik.Akın buzdolabıdan sebzeleri çıkarırken bende dolapları karıştırmaya başlamıştım.
-Hee evet işte buldum bıçağı.
dedim zafer benimmiş gibi.
-Çok tatlı oluyorsun biliyor musun?
dedi Akın.İlkten gözlerimi kısıp baktım.Anlamamış gibi yapmaya başladım.
-Anlamadım ki.
dedim ondan kaçmak ister gibi.
-Asel!?
dedi Akın.Birden kendine çekip öpmeye başladı.
Neye uğradımı şaşırdım  birden Akını geri ittirdim.
-Napıyorsun sen Akın kendine gel!
dedim sertçe ve kapıdan çıkıp bahçeye ilerlemeye başladım.
-Asel diye seslendi arkamdan, koşmaya başladı kolumdan kavradı.
-Bana bak Akın kimsenin tadı kaçmasın diye susucam ama bundan sonra adımı bile ağzını almıcaksın anladın mı?
boş gözlerle bana baktı
-Umarım dediğim gibi olur.!!
diyip kendi sorumu kendim yanıtlamış oldum.
Bahçeye doğru gittiğimde Atakanla Duru mangalın başındalardı.Gözüm Ateş'i arıyordu ki ağacın dibinde oturan onu görünceye kadar.Yanına doğru gitmeye başladım ve birden yanına oturdum.Kafasını çevirmedi bile.
-Ateş iyimisin?
dedim meraklı bi şekilde.
-Evet.
dedi demesine ama yüzüme bakmıyordu.İstemeden birşey mi yaptım ki acaba.
-Bana bak!!!
dedim emir verir bir şekilde!.Bakmadı...
-Yüzüme bak Ateş !!!
diye bağırmaya başladım.
-Naptım ben sana? Neden böylesin?
Yüzünü bana çevirdi gözleri dudaklarıma kaymıştı.Hayır!!hayır hayır görmüş olamaz dimi.?Anında kalktı yanımdan.Bağırmaya başladım arkasından...
-Ateş!??Gördüğün gibi bişey yok Ateş!!.
Kolundan tutup önüne geçtim.
-Yemin ederim gördüğün gibi bişey yok ortada Ateş..!
-Birdaha yan yana gelmesek iyi olur Asel.
Gözleri griliği ortaya koymuş.İçime işkerken.Son sözünü söyledi ve gitti.Bense sadece arkasından baktım.
Duru ve Atakan bizi izliyordu.Onlara hesap vermemek için başımı öne eğip mutfağa gittim. Görünürlerde Akın da yoktu gitmiş olmalı...
İçimde ki karmaşık duygu beni iyice yoruyordu.Ateş kıskanmıştı buna mutlu olmalıyım fakat bana küsmüştüde buna üzülmeliydim.
Telefonumu çıkartıp taksi çağırdım.
Duru ve Atakana hesap vermeden kaçmalıydım.Camdan taksinin gelmesini bekliyordum.Atakan telefonla konuşuyor Duru da yanına duruyordu.Acaba konuştukları Ateş miydi? Taksinin kapıda durduğunu gördüğüm gibi koşar adımlarla bahçe kapısına doğru gittim.Duru ben gidiyorum diyip hemen taksiye bindim.
- [ ] Ateş
Asel birden yanıma oturdu.Onu kırmak istemiyordum bişey anlıcak diye çok korkuyordum ama bi yanım can çekişirken, diğer yanım öfkeden köpürüyordu.Birden
-İyimisin Ateş?
dedi.Nasıl diyim ,ben ateşim defalarca canımı yakıp küllerimden doğdum ama sen canımı yakınca o yangın hiç bitmiyor.
-Evet.
Bişey olduğunu anlamış olmalı ki
-Bana bak!
dedi emir verir bir şekilde!.Bakmadım.
-Yüzüme bak Ateş !!!
diye bağırmaya başladı.
-Naptım ben sana? Neden böylesin?
dedi kaybetmekten korkmuş gibi.
Anlamıştı gördüğümü bildiğimi anlamıştı.Peşimden geldi ama geri dönemezdim ve sanırım hayatımda yaptığım en büyük ve tek pişmanlık Asel'e son dediğimdi.
-Bir daha yan yana gelmesek iyi olur Asel.
- [ ] Asel
Eve geldiğimde Ebru kapıda durmuş bana pis pis sırıtıyordu.
-Değişik.
diyip yanından geçtim.Odama geldiğimde kendimi yatağın üstüne bıraktım.Kafamda binlerce soru tek bir cevap "ATEŞ"...
- [ ] Ateş
Kafamın içinde ki oynanan kumar belliydi kaybettim.
Ne yaptın oğlum Ateş ne yaptın!!!Asel'e kızarken aynısını sen yaptın.
-Ebrunun yanında gitmediğini söyle.!
Kafamı çevirdiğimde Atakan'ı görünce rahatladım.
-Lan insan ben geldim der ne işin var burda?
-Artık seninle kalıyorum bil.
-Tamam.
-Ebrunun yanına gittin lan dimi?!
-Evet.
diyip kafamı duvara yasladım.
Aptalım amınakoyayım aptalın tekiyim.
Atakan isyanımı dinlemek istememiş belli elinde 2 bira şişesiyle geldi bu sefer.
Sabah uyandığımda koltuktaydım.Kafam patlıyordu ne bu böyle.Atakan ortalıkta yoktu telefonumu aldım Atakanı arayacaktım ki mesaj geldiğini gördüm.Asel umuduyla baktığım mesaj Ebrudandı.
-Bugün birliktemiyiz?
Bir sen eksiktin sende gel anasını satayım.Konuşmayı uzatmak istemeyerek
-Hayır işim var.
diyip telefonumu kapattım.
Ortalıktan kaybolma zamanım gelmişti.Arabanın anahtarını alıp evden çıktım.
- [ ] Asel
Ateşsiz 3.gün.Olaylardan sonra yan yana gelmek değil, aynı sokaktan bile geçmedik.Neden bu kadar büyüksün İstanbul bulamıyorum işte Ateşi!? Atakan'ı arıyorum açmıyor,Duru zaten olaylardan habersiz zavallım.Duru öğrenirse çok üzülür Akına olan ilgisini bana söylemişti nasıl sevdiğini bile bile of of...
-Atakan?
-Efendim Asel?
-Şey Ateş'e ulaşamadım da arabada bilekliğim düşmüş ondamı diye sorucaktım.
-Biliyorum Asel herşeyi.Ateş gitti gelmez uzun bir süre o hep gider alış.
-Peki sağol.
diyip kapattım.Atakan da biliyordu ama Ateşin anlattığı şekilde off.Ama umrumda olan Atakanın nasıl bildiği değil Ateş'in nerde olduğu...
- [ ] Ateş
Gözlerimi açtığımda karşımda 2 adam,ellerim bağlı ve soğuk bi yerde olduğumu farkettim.En son arabaya binip anahtarı takıcaktım ki devamı bende yok.Adamlar uyandığımı farkettiler.
-Ooo küçük bey günaydınlar..
dedi kel ve şişman adam dalga geçerek.
-Nerdeyim lan ben!?Nereye getirdiniz?Hamdi piçinin köpeklerimisiniz lan siz!!?Bana dokunucak göt yok lan onda...
cümlemi bitiremeden.
-Zaten sana dokunmayacak! Şimdi kes sesini uslu uslu otur.
Kimdi lan o zaman benim canımı öylesine yakabilecek kim vardı???..