Başarılı iş hayatı mı, annelik mi? Ya da ikisi bir arada mümkün mü? Feministler bu konuyu 1960'lardan beri tartışıyorlar. feminist Anne Roiphe, bu konuda fikirlerini şöyle açıklıyor: Otuz yıl önce çocuk doğurduğunuzda aynı zamanda kadın hakları için sokaklarda eylem yapıyordunuz. Bir anne ve feminist olmak arasında çelişki var mı? Bence bir çelişki yok. Ebeveyn olmak da kadın olarak yaşamak da insani haklardır. Kadınların haklarına sahip olmaları ve insan olarak yaşamalarını talep eden feminist düşünce, anneliğe karşı değildir. Ebeveyn olarak da haklarınızı talep edersiniz. Evet. Biz feministiz. Biz kadınların zekalarını kullanmalarını, kendi ayaklarının üzerinde durmalarını savunuyoruz. Kadınların evcil hayvanlar gibi yaşatılmalarına karşıyız. Ama biz anne olmanın da ayıplanacak bir tarafı olmadığını düşünüyoruz. Bu, insanın içinden geliyor. Çocuk sahibi olmak, türümüzün bir özelliği. Annelik, bizi eve kapatacak planın bir parçası olamaz. Buna izin vermemeliyiz. Çocuğa bağlılık duyma, çocukla özdeşleşme. Bu dışardan gelen bir şey değil, içinizden geliyor. Erkeklerin de bizler gibi hissetmesini nasıl sağlayabiliriz? Bence mesele bu. Bu konudaki hissi sağlamayı düşünmeliyiz. Eğer kadınların hayattaki temel işinin çocuk büyütmek olmadığını kanıtlarsak, büyük bir devrim yapmış olacağız. Bir kere, 12 yaşındaki çocuğum grip olmuştu. Rengi soldu. Eşim muayenehanesinde, bir hastasıylaydı. Onu rahatsız etmek istemedim, başka bir doktor çağırdım. Sorunun üstesinden tek başına gelmek, süper anne olmak istedim. Sonrasında eşim bana kızdı ama o anda onunla sorumluluk paylaşacak kadar zeki değildim. Sonuçta biz kadınlar değişmeliyiz, erkekleri değiştirmeliyiz, erkeklere yönelik beklentilerimizi değiştirmeliyiz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Feminizim
Short StoryHer gün öldürülüyoruz. Erkeklere tanınmış hakların kadınlara da tanınmasını savunan görüştür!