Yağmurlu bir gün gök gürültüsü korkusuyla oturuyorum bir bankta başladım hayatımı anlatmaya kendi kendime. -ömrümü anlatmıştım yokluğa nedensizce-bir selam vermeden tanıştığım tek kişiydin abi zaten benden gelip bana selam veremezdin tanıştım seninle abi ve rahatladım en iyi arkadaşımın kendim olduğunu anlamıştım seninle ayağa kalktım ve yürüyordum ..
Başladık hikayemize abi bana söylediklerini paylaşma vakti geldi her
bir cümlenin bende uyandırdığı hissi , seven kişilerinde hissetmesini istedim
Anlamayan yüreksizdir demiştin yüreği büyük insanların okuması dileğiyle...
