''Andrea seni çok özledim bebeÄŸim.''
diye Emma kollarını boynuma doladı.Bende ona sarıldım çünkü iyi bir dosta şu anda çok ihtiyacım vardı.İyi bir dost bazen size kısa süreliğinede olsa her şeyi unutturabilirdi.Çünkü o sizin iyiliğinizi düşünürdü.Çünkü o sizi severdi.Asla yalan söylemezdi.Ne zaman ihtiyacınız olsa hep sizin yanınızda olurdu.
''Bende seni çok özledim Emma.'' dedim her an ağlamaklı olan sesimle.''Tanrımm Andy neler duydum ben.Ryan ile sen ayrıldınız mı?'' diye sordu hala şaşkın olduğunu belli ederek.Bunu kimden duymuştu?Ryan hemen herkese anlatmış mıydı?
''Evet duydukların doğru Ryan ile ayrıldım.''
''İyi de Andy sen oraya onun ailesi ile tanışmaya gitmedin mi?''
''Evet tanıştım ve ayrıldım.''
''Peki neden?Bak eğer ufacık ve saçma bir nedense seni şurada döverim Andy.''
''Ayrıldık Emma çünkü ben hala başkasına aşığım.Onu sevmiyordum ve hiç sevmedim.Hoş çocuktu ve ilk başlarda ondan hoşlandım ama onu bir türlü sevemedim.Zaten ayrılmak istiyordum ama onun üzülmesini istemediğim için yapamıyordum.Orada ailesi ile tanışınca tamamen ondan soğudum ve ayrıldım.''
dedim.Emma tek kaşını kaldırdı ve bana bakmaya çalıştı.Dediklerimi anlamaya çalışıyor gibiydi.Bavulumu tuttum ve çekmeye başladım.Emma arkamdan yavaş adımlarla geliyordu.Eminim şu anda kafasında Ryan ile bana bir barışma yemeği düzenliyordu.Çünkü ne zaman Ryan ile kavga etsem hep böyle yapardı ve bizi barıştırırdı.Ama bu defa konu farklıydı ve Emma bunun farkında değildi.
''Andy bekle.Kuzenim bugün geliyor ve uçağı 10 dakikaya burada olur.''
dedi.Etrafıma baktım ve gördüğüm ilk boş yere oturdum.Emma ise yanıma oturdu ve kolunu omzuma attı.
''Heyy üzülme ben buradayım ve hep senin yanında olacağım.Eminim zamanla her şey düzelecektir.''
''Sanmıyorum Emma.Benim hayatım hiç düzelmedi ki şimdi düzelsin.''
''Bak sen Andrea Madly Payne'sin ve bu kız her şeyin üstesinden gelir.''
''Ben artık Andrea Madly'im Emma.Sadece Andrea Madly'im.'' dedim ve iki elimi kafama dayayıp kafamı önüme eğdim.Dağınık saçlarımda benimle birlikte aşağı eğildi ve birkaç tanesi yüzüme doğru geldi.Ellerimle kenara attım ve gözlerimi silip burnumu çektim.
''Andy bana orada neler olduğunu anlatmak ister misin?''
''Oraya gittik Emma.Karen bizi oraya götürdü.Liam'ı gördüm.Yıllar sonra onu tekrar karşımda gördüm.Ama yanında sevgiliside vardı.Çok güzel bir kızdı.Benden bile daha güzeldi.Liam hep kıvırcık saçlı kızları sevdiğini söylerdi ve kızın saçları kıvırcıktı.O gün orada yattık ve ben gece ağaç eve gittim.Küçükken Liam ile hep oynadığımız evimizdi bizim ve orası bizim Liam ile ikimize ait olan tek evdi.O da oradaydı ve beni unutmadığını söyledi.Ama bugün bana Danielle'yi sevdiğini ve onu bırakmayacağını söyleyip gitmeme izin verdi.''
dedim ve gözlerimdeki yaşların akıp gitmesine izin verdim.Emma hiçbir şey demedi.Bu durumda ne denebilirdi ki zaten.
''Her şey zamanla geçecek Andy.Bana güven.''