Final

420 22 42
                                    

''Annneğğğğ'' dediğim gibi ilayda teyzemi çağırdım.O da hemen geldi ve annemi kaldırdı.Zehra teyzede geldi ve onu beraber arabaya taşıdılar.Hemen hastaneye gittik , anneme müdahale yapmak için odaya götürdüler.Yarım saat sonra odadan doktor çıktı.

''Annem nasıl?''

''İyi merak etmeyin , tam zamanında getirmişsiniz.''

''Oh çok şükür '' dedi zehra teyze

Annemin yanına girdim.Yatıyordu , yanına oturdum.

''Neden böyle bir şey yaptın? Beni yalnız mı bırakacaktın? Babam yok zaten bir de sen mi yüz üstü bırakacaktın? Ha anne bir şeyler söyle!'' gözlerini açtı ve bana döndü.Elimi tutmaya çalıştı ama izin vermedim.

''Ö-özür dilerim , sana bu acıyı yaşattığım için''

''Özür dileme anne , yanlış yaptın''

''Ben babansız yaşayamazdım''

''Ah anne ne diyorsun sen , ben ne olacaktım arkanda bıraktığın 11 yaşında olan çocuk ne yapacaktı annem ve babamı kaybetmiş yetim çocuk olacaktım sürekli rüyalarıma girecektiniz.Sürekli ağlayarak uyancaktım. Gözümün önüne gelecektiniz hep . Peki ben bunlarla yaşayabilir miydim anne ha bir düşünsene'' dedim.

''Özür dilerim , çok özür dilerim. Ben bunları hiç düşünmedim.'' dedi onun gözlerinin içine baktım ve kalktım oradan.Gidiyordum ben bu son konuşmamdı onunla.Tuğrul abi her şeyi hazırlamıştı.Artık amerika'da okucaktım.

-10 yıl sonra-

Miraydan

Mehmet leonun gidişi üzerinden 10 yıl geçmişti.Hak ettim gidişini onu yüz üstü bırakacaktım çünkü.Ama şunu öğrendim yazar olmuş ve ilk kitabını çıkarmış.Bu beni o kadar mutlu etti ki bilemezsiniz.Odamdan çıktım ve aşağı indim.Solanda Su'yu gördüm telefonla konuşuyordu.Ben gelince hemen kapattı.

''Kiminle konuşuyordun?'' dedim alayla.

''Bunu size söyleyemem '' dedi ve kalktı mutfağa gitti.O sıra ilayda geldi yanıma.

''Nasılsın?''

''İyi değilim , onu özlüyorum'' dedim kırılgan ses tonumla.

''Biliyorum , ama şunu biliyorsun iyi olduğunu ve yazar olduğunu bunlar yeterli bence sana'' dedi gözlerime bakarak.

''Tuğrul nerede olduğunu biliyor değil mi?''

''Evet''

''Söylesin nolur bana yerini gideyim yanına''

''Olmaz seni istemiyor miray anla'' dedi ilayda , kafamı koltuğa bastırdım ve ofladım.

''Selam hanımlar '' dedi Andreas

''Selam'' dedi ilayda ve yukarı çıktı ilayda ile andreas.Ben ise hala kafam koltuğa gömülü duruyordum.

Tuğruldan

''Alo mehmet leon nasılsın ''

''İyiyim thanks''

''Nasıl gidiyor yazarlık orada''

''Güzel gidiyor kitabımı çıkardığım günden beri kızlar peşimi bırakmıyor.''

''Hahahaha ne güzel işte , şey ben sana ne dicem''

''Ne dicen? yine annemle ilgili mi?''

''Seni çok özlüyor'' o sıra birinin telefonu elimden aldığını anladım bu miraydı.

Tatlı Bela (MirBor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin