A boy who returned

အပိုင္း ၁

ခါးတူးေနေသာ အရာတစ္ခုကို လွ်ာေပၚတင္လိုက္ရသလိုပဲ ခံစားမႈက မခ်ိမဆန္႔။
အိပ္ရာေပၚပစ္လွဲလိုက္ရင္းမ်က္လံုးတစ္စံုကို မွိတ္ၾကည့္လိုက္တယ္။ အိပ္လို႔မရပါလား။ ေအာ္ သူလိုခ်င္တာရသြားေတာ့လဲ။ အခ်စ္ ဆိုတာ အဲဒီလိုအမ်ိဳး။ အခ်စ္ ဆိုတဲ့ ဒီကမ႓ာမွာ မရွိဘူး။ ပိုက္ဆံနဲ႔ ေတြ႕ၾကည့္လိုက္ပါလား။ ခ်က္ခ်င္းေပ်ာ့ဆင္းသြားတာဆိုတာ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့လဲ ငါမွငါ ငါ့ကိုဘဲ ခ်စ္မွာပါဆိုတဲ့သူ႔ရဲ႕စကား အျပဳအမူေတြ သူ႔မာန ေတြကတိစကားေတြ အားလံုး  အဲ့ပိုက္ဆံဆိုတဲ့အရာ ၫႊတ္ကြင္းထဲ သက္ဆင္းသြားတာပါဘဲ။ ဘာတဲ့ သူတစ္ခါေျပာဖူးတယ္ေလ။
" ပိုက္ဆံဆိုတာ ေလာကမွာ အလကားတဲ့။ သူ႔အတြက္ ပိုက္ဆံဆိုတာ မဖိတ္ေခၚဘဲေရာက္လာမွာ ေၾကာက္ေနရတာတဲ့"

နဖူးေပၚလက္တင္ၿပီး သက္ျပင္းအႀကီးႀကီးခ်လိုက္သည္။

ဟား ... ဟား... ဟား...။

ေအာ္ Byun Baekhyun...၁၂ ႏွစ္တိတိရွိခဲ့ၿပီ။
ေန႔တိုင္း အခ်ိန္တိုင္း ညတိုင္း မင္းနာမည္ ကို ေရရြတ္မိေနတုန္းဘဲ။ မင္း... အရမ္းလုပ္ရက္တယ္ ငါ့ကို။ အရမ္းခ်စ္ခဲ့လို႔ မုန္းလို႔မရေမ့လို႔မရျဖစ္ေနတဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အရမ္းမုန္းတယ္။ ငါ မင္းကို မေတြ႕ျဖစ္ေနတာေတာင္ မင္းမ်က္ႏွာ ငါ့မ်က္လံုးေတြထဲ ေပၚလာတိုင္း ငါ့ကိုယ္ငါ မုန္းတယ္။ မင္း အသံ မၾကားရေပမယ့္ ငါ့နားထဲ ခဏခဏ ၾကားေနရတဲ့ မင္းရဲ႕ရယ္သံေတြကိုၾကားေနရတဲ့ငါ့ရဲ႕နားေတြကိုလဲ မုန္းတယ္။ ငါဆိုတာ ေသခဲ့ၿပီပဲ။ ေသေနရက္နဲ႔ရွင္ေနရတာ ငါပဲ အဲ့ဒါ ငါဆိုတဲ့ Park Chanyeol ပဲ။

--------------------------------------------------------------

ေဟာ မိုးဖြဲေတာင္ တဖြဲဖြဲက်လာပါေရာလား။ ဂ်ယ္ဂ်ဴးကၽြန္းမွာ ဟိုအလုပ္ဒီအလုပ္ လုပ္ရင္း ပိုက္ဆံရွာေနတာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ၾကာၿပီလဲ မသိဘူး။ စလာတုန္းက ေနမင္းအလင္းေရာင္ရွိေနေသးတာ။ ခုက်ေတာ့လဲ မိုးဖြဲလာျပန္ၿပီ။ ရာသီဥတု အခ်ိန္ေတြကလဲ ျမန္လိုက္တာ။

သူဘာလို႔ ခုထိျပန္မလာေသးတာလဲ။ အေၾကာင္းကိစၥရွိလို႔ထင္ပါတယ္ေလ လာေတာ့လာမွာပါ။

ဝါးနဲ႔ကာထားတဲ့ ျခံစည္း႐ိုးေလးကို အသာေလးတြန္းၿပီး ၾကည္ျပာေရာင္လဲ့လဲ့ ထီးတစ္လက္ကိုေဆာင္းရင္း မိုးဖြဲေလးေတြၾကား ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္လာတယ္။
ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့ ျပန္လာၿပီပဲ။

" သား? ထမင္းစားၿပီးၿပီလား??"
" ဟုတ္ စားလာခဲ့တယ္... ပါးပါး byun ေရာ စားၿပီးၿပီလား??"
" ခုမွစားမလို႔..."
" အလုပ္ႀကီးဘဲ ကုန္းလုပ္မေနနဲ႔ဦး.. အခ်ိန္မွန္မွန္စားမွေပါ့ဗ်ာ"

Channie ေလးကေတာ့ အၿမဲတမ္းသြက္သြက္လက္လက္ဘဲ။ ငါနဲ႔ေတာ့ ႐ုပ္ပဲတူတယ္။ က်န္တာ အကုန္လံုးက...
သက္ျပင္းခ်ၿပီး အေတြးေတြကို ျပန္ရပ္လိုက္သည္။

" သား အလုပ္သြားလိုက္ဦးမယ္.."
" okok... uncle Zhang ကို ပါးပါး byun ေမးတယ္လို႔လဲ ေျပာလိုက္ပါဦး.. အိမ္မလာတာေတာင္ၾကာၿပီ.."
" ဟုတ္ကယ့္ပါ သြားၿပီေနာ္..."

Channie က လိမၼာပါတယ္။ ေက်ာင္းစာမွာလဲေတာ္။ part time လုပ္ၿပီး ခုလဲ coffee ဆိုင္မွာ ဝင္လုပ္တယ္။ လူခ်စ္လူခင္လဲေပါပါ့။

တစ္ေနကုန္ အလုပ္လုပ္ေနရတာ ပင္ပန္းတယ္ေလ။ မ်က္ခြံေတြကို အားယူပင့္ေနရတယ္။ အိပ္ခ်င္ေနမိတယ္။ ဒီလအတြက္ ပိုက္ဆံက်န္ေသးလားၾကည့္ဖို႔ ပိုက္ဆံအိတ္ေလးကို ထုတ္ၾကည့္လိုက္တယ္။ အတြင္းအိတ္ထဲက အစေလးထြက္ေနတာကို ထုတ္ယူၾကည့္မိလိုက္တယ္။

ပံုထဲမွာ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္။ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္ထားတယ္ ႏွစ္ေယာက္လံုး။ အျပံဳးကိုယ္စီနဲ႔။ အရပ္ရွည္ရွည္ေကာင္ေလးရဲ႕လက္က တစ္ေယာက္ကို ေပြ႕ဖက္ထားေသးတယ္။ ပံုရဲ႕အေနာက္က ေရးထားတဲ့ ခပ္မွိန္မွိန္စာေလး။ လွန္ၾကည့္လိုက္တယ္။ အျပံဳးတစ္ခ်က္ နာၾကည္းေနတဲ့ အျပံဳးတစ္ခ်က္ Baekhyun ရဲ႕ပါးစပ္နားမွာ အရိပ္သမ္းသြားတယ္။
ေရးထားတဲ့စာကဘာတဲ့။
" ကိုယ္တို႔ ေနာက္တစ္ပတ္ လက္ထပ္ရေတာ့မယ္" တဲ့။
ေအာက္နားေလးမွာေတာ့ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္တဲ့ေလ။ ခု ၂၀၁၇ ရွိေနပါၿပီေလ။

မပတ္သက္ခ်င္မိတာေတာ့အမွန္ပါ။

--------------------------------------------------------------

A/N: ByunSweety : here is the intro.... Pure Drama You wont be regretted reading thisssss sweetiesss... <3