HELP ME GIRLALOO | Jimin

Chapter 30

"ERMEGHEEEREEEDDD!!!!!" Bigla akong napatigil sa paglalakad at napaupo habang tinatakpan ang aking mukha. Wala akong pake kung pinagtitinginan ako ng mga tao. Edi titigan nila ako all they want! Basta ako! WAHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!!! Ngayon pa lang nagsi-sink sa'kin yung nangyari kagabi. Dapat aaminin ako kay Jimin tapos tatakbo tas magmo-move on. Pero ang nangyari umamin din siya sa'kin. JFSKDJFKSF UHUHU OMG FJSDKFJ JIMIN FSKLDJFLKJDF MALANDI KANG BAKLA KA HUHFSLKDMFKM JOKE di nga pala daw siya bakla. Straight daw siya JLKFSJDLKJFKLSDJ HUEHAUHUWAM

"Aghh! Maghunos dili ka Gabi! Kalma!" Tumayo ulit ako at inayos ang aking sarili. "Okay... Just keep calm and relax..." Sabi ko sa sarili at pumasok na ng school campus. Nagtatalon ako papunta sa aming classroom at binati ang lahat ng isang malaking, "GOOD MORNING~!" Tumingin sila saglit sa'kin at bumalik din sa kaniya-kaniyang ginagawa. Aba snob ng mga ito ah? Bakit ba parang busy na busy sila? Bahala nga sila.

Masaya akong umupo sa upuan ko at inayos ang aking bag. Unusal as it is, lumapit sa'kin si Marga. "Ang hyper mo ata ngayon? Hindi ka ba aware na tatlo test ngayon?"

"Aware ako don't worry!"

"Nagreview ka na ba?"

"Siyempre~ Hindi pa~"

"Aish...." Ngumiti ako kay Marga at binuksan ang aking notebook para magsimulang mag-aral. "Ang confident mo ah? Ang saya mo pa? Ano meron? Move on ka na agad kay Jimin? O may bago ka na namang crush?" Hindi ko siya sinagot. Bagkus, nginitian ko lang si Marga. "Secret~!"

"Aish... May bago ka na naman crush. Ewan ko sa'yo ayan ka na naman eh!"

"Hehehe."

Kahit habang nagtetest, hindi ko mapigilan na hindi ngumiti. Kahit hindi ko alam yung isang item sa number, hindi ko talaga alam pero ngiti pa rin ako ng ngiti. Ilang beses na ngang bumalik-balik sa'kin yung proctor para tanungin kung okay lang ako. Siyempre sinagot ko siya ng isang malaking, "Yes Ma'am!" I am more than okay. I am superb!

Matapos ang test, akala ko makakakain na ako, pero bigla akong pinatawag sa principal's office. Lahat napatingin sa'kin. Nakita kong tumingin sa'kin si Marga tila parang tinatanong kung may ginawa ba akong kalokohan. Meron nga ba? Sa totoo lang hindi ko alam. Kaya, napakamot na lang ako ng ulo pumuntang principal's office.

Ngunit, sa pagbukas ko ng pintuan, hindi naman principal yung nandoon sa isang sofa. Isa siyang medyo may edad na... hindi ko kilala. Hindi ko man kadalas makita principal namin kasi hindi naman kami close, sure ako hindi siya yung principal namin. "G-Good Morning po..." Ang pagbati ko. Nagdalawang isip tuloy ako kung principal's office ba talaga 'tong pinasok ko o ibang opisina...

"Maupo ka." Sabi ng matandang lalaki. Hindi ko alam kung dapat ba akong umupo pero sumunod na rin ako. Umupo ako.

Mga ilang minuto rin ang tinagal ng awkward silence. Nakatitig lang kasi sa'kin yung lalaking 'to. Asan na ba yung principal? Putek ano ba meron? Sino ba kasi 'to? Ayaw niya magpakilala? Shy tuloy ako :( Omg wait. BAKA NAMAN GALING SIYA SA TALENT AGENCY TAS NA NOTIZ NIYA TALENT KO? Joke wala pala akong talent. Pero di nga. Ano ba nangyayari??

Maya-maya ay binasag na rin ng lalaking ito ang awkward silence namin. Nagsalita rin siya at last. "You're Lee Gabi, right?"

"Opo."

Dahan-dahan siyang nagnod tapos may dinukot siya sa baba na brief case at ipinatong sa lamesa ng principal. More like binalibag niya sa lamesa. SHET CAREFUL NAMAN PO MAMAHALIN 'TONG LAMESA NG PRINCIPAL NAMIN. Kddng as if I care.

"Open it." Aba inutusan pa ako. Pero fine. Kawawa naman siya.

Binuksan ko yung brief case tas guess what? Nanlaki mata ko sa laman. Guess what again? Puro pera. PUTCHA. IN DOLLARS. PARANG HINDI NAMAN FAKE. LEGIT MONEY.  SHOCKS. ANO TO.