HELP ME GIRLALOO | Jimin

FINAL

Mula noon hindi na ako nagpakita sa kaniya.
Hindi na rin siya nagpakita sakin.
O sabihin na lang natin na ang tadhana na ang gumawa ng paraan para hindi kami magkita.
...o sabihin nating joke lang yung kadramahan ko last chapter.

Kinabukasan lang ay nakita ko na naman si Jimin. Naglalakad ako nun sa hallway nang makasalubong ko siya sa kalayuan. Oh shit.

"GABI~~~!!!!!!!!!!"

Natataranta akong lumingon sa kanan at sa kaliwa. San ako pupunta? HOY SAAN AKO PUPUNTA?!?!?!?!?!?!

Palapit ng palapit si Jimin at patarantang-pataranta ako. TAE KA JIMIN BAKIT ANDITO KA PA RIN?! AKALA KO IPAPATRANSFER NA TO SA IBANG BANSA? HOY.

Bigla kong tinakpan mukha ko ng bag at nag u-turn. "Gabi!!!! Wait!!!" Sigaw niya. TAE ANG INGAY MO JIMIN. BALE ALAM NA PO NG BUONG SCHOOL NA NASA SCHOOL NA NGA AKO KASI ANG INGAY NIYA. NAIISTORBO UMAGA NG MGA TAO.

Nararamdmaan ko na palapit siya ng palapit kaya tumakbo na ako. Tumakbo ako. Lumiko ako. Naghanap ako ng matataguan. At sa wakas nahanap ko rin ang taguan na hindi niya mapapasok. Duh. Ang comfort room.

Pumasok ako agad dito at tinignan ang bawat toilet kung may tao. May tao dun sa isa kaya dun na ako sa isa pa pumasok. Lol na-get mo? Basta yun. Binaba ko yung shit ng kubeta at uumupo ako. Uymi parang de ja vu? Nangyari na ba to? Or... oh well tangina ng life. Basta ang importante nakatago na ako kay Jimin.

Teka.

Lang.

Bakit nga ba ako nagtatago? Thinking about it... BAKIT NGA BA?! ANG WEIRD KO DIBA? PERO KASI. AGHHH BAKIT NGA BA?

"Eh basta! Basta! Ang hirap i-explain!" Sabi ko sa sarili ko na parang tanga. Medyo nandun lang talaga ako sa loob ng kubeta halos buong umaga. Joke oa pero basta bago mag-start first class. Ang dami ko na ngang nalaman na tsismis sa kakastay ko dun. From na-expel si ganito at ganiyan to the balita about Jimin. "Uy, canceledt na daw pagpapakasal ni Park Jimin?" Sabi ni ate girl.

"Uy, oo nga daw?"

"Knew it guys. Troll lang talaga yun."

"Uy, pero buti pumayag tatay ni Park Jimin? Eh pwedeng makaapekto sa business nila yun ah?"

"Oo nga eh. Siya pa nga personally mismo nagsabi at nag-sorry...?"

"Pero he doesn't carelaloo na daw. All he wants daw is what makes his son happy. O diba pak ganern?" Uhm... pano nila nalalamab to. Bakit di ko aoam? Kailan pa to? Kahapon? Lol teka ANG SABAW NA NITO ANO BA. AYUSIN MO NGA AUTHOR DI NA AKO MAKAFOLLOW SA KAGANAPANS DITO AH?!

Pero being slow aside, totoo talaga? Wtf. For real? Hala shet is diz bcs of me?! Fak nakakaguilty ah?!?!?! Joke wag kabg feeler Gabi.

Maya-maya lumabas na rin ako ng kubeta kasi nag-bell na. Wala na halos tao sa washroom maliban sa'kin. Naghugas ako ng kamay for good hygiene at nag-ayos ng sarili. Tinitigan ko sarili ko at may na-realize. "Ang ganda ko pala?" HAHAHAHA #kapalngmukha.

Lumabas na rin ako sa wakas ng cr dahil ayoko ma-late sa class. Ngunit, sa aking paglabas ay nawala sa isip ko na hinahabol pala ako ni Jimin kanina. Naalala ko na lang nang makita ko siya sa labas. Tae. Fak. Shit. Bakit andito pa rin to? Di ba niya narinig yung bell? Papasok na ulit sana ako nang bigla niyang hinawakan kamay ko. Ui parang de ja vu as in ng slight. Wala na bang maisip author nito na ibang scenario??

"Gabi, bakit mo ko tinatakbuhan?" Tanong ko din yan.

"Ah eh..." Bigla kong narealize na ang childish ng ginawa ko. Bakit nga ba? Wala tuloy akong naisagot.

"Gabi, mabaho ba ako? Naamoy mo ba ako from afar? Nag-toothbrush naman ako... Naligo naman ako wag kang mag-alala..."

"Eh?? Hindi... hindi dahil dun..."

"Edi bakit?"

"Hindi... ko alam..."

"Bakit hindi mo alam?" Tangina? ANG DAMING TANONG AH.

"Kasi di ko nga alam!!!! Bat ba ang dami mong tanong!!! Di ko alaaaam!!!!!!! Basta feeling ko di na dapat tayo magkita kasi bad influence ako sayoooo! Kasi masisira lang future mo sakiiiin!! Kasi mayaman ka, normal na tao lang ako!! Kasi wala naman kaming kompanya na makakatulong sa kompanya niyo!!! Kasi----" Bigla niyang tinakpan bibig ko gamit ang kaniyang hintuturo.

"Hindi, Gabi. Hindi. Those are not true." Tiananggal ko daliri niya at nagsalita.

"Anong hindi true? TOTOO KAYA! KASALANAN KOOO ITZ ALL MAH FAUUULTT COS IM A BAD PERSOOON."

"Aniya. Aniya. Aniya. You are not. Don't be too hard on yourself because those are not true. Hindi ka masamang tao. Hindi mo sisirain future ko, bubuuin mo pa nga eh." GAGO BAT AKO KINILIG.

"Pero Jimin----!!!"

"And my dad realized it too just last night. I've talked to him and I guess he thought about what I said and what you also said to him yesterday. And just this morning, he announced that my marriage will not push through." Oh... so kaninang umaga lang yun... sobrang aga ah? "To be honest though, he confessed to me that he just tested u. And I guess he learned from that na u don't like me just because of my money. You like me because I am me." Wait... medg nanonosebleed na ako. Bat ba to English ng English.

"So... hindi totoo na lilipat ka ng ibang bansa?"

"Hahaha of course not. Masiyado nila akong love. Ayaw nila akong mag-aral ng malayo sa kanila" So ganun pala... "---wait, Gabi. Are you okay??? Bakit ka umiiyak???" Umiiyak? Shet. Oo nga. Umiiyak ako. Hindi ako makahinga. Iyak lang ako ng iyak nang di ko alam kung bakit. FAK TUMIGIL KA NGA TEARS. BAKIT KA BUMUBUHOS UMAGANG-UMAGA NAMAN EH.

Bigla akong niyakap ni Jimin at pinatahan. "HUHUHU JEMEEEEEEEN HUHUHUHHUHUHUHU"

"Shhh...shhh don't worry I won't leave you." Pinalo-palo ko siya kasi nakakainis siya as a person.

"HUHUHU KAINIS KA!!"

"Huh? Bakittttt????"

"Pinapakilig mo ko eh!!! HUHUHUHUHU"

"Ganun ba? Edi ayos pala maging nakakainis?" TAE? BASTOS? Mas pinalo ko tuloy siya.

"HUHUHUHU KAIRITA!!!" At tumawa lang siya at sabay sabi, "HAHAHA labyu bebe labss~~"

"Aylabyu mur HUHUHU"

"aylabyu da most"

"Aylabyu to da moon and back"

"Aylabyu to inpiniti and beyond"

"Aylabyu to---" Hindi natuloy paglalandian namin kasi biglang napadaan ang isang teacher.

"YAH! What are you guys doing there?! Don't you that PDA in school is not allowed?! What are you guys even still doing here?! Didn't you hear the bell?!" Nagkatinginan lang kami ni Jimin nang may halong pagkatakot.

"A-Anong gagawin natin...?" Bulong ko. May nililip sync siya pero di ko maintindihan. "Ano?" Inulit niya ng mfa ten million times pero di ko pa rin gets. Na-gets ko na lang nang bigla niya akong hinatak at tumakbo. Tumakbo kami papalayo. Tumakbo kami ngunit nahuli pa rin. At tumakbo kami ng may kasamang ngiti.

Ang mundo man ay bilog o flat, ngunit sa hindi inaaasahang pagtatagpo ng mga mundo
May minsan lang na nagdugtong, damang dama na ang ugong nito. #Walangrelation

Kahit tapos na ang kwentong ito, ito pa lamang ang simula ng love story namin ng bebe labs kong si Park Jimin. Hindi magiging perpekto ang kinubukasan. Magiging mahirap 't at magulo at nakakaloka at dadami pa ang iyakan, panigurado ako. Pero bata pa naman kami. Marami pa kamibg pagkakamali at kalokohang magagawa. Ganito talaga. Ito talaga ang kagandahan ng pagiging bata. Minsan lang maging bata, bakit hindi na lang i-enjoy? Hindi ba?

Eto nga po pala so Lee Gabi,
Legit legit legit signing off. Thank you for reading my weird love story and keeping up with my shits. ❤