Transformers/Angel i Przygoda Życia

Epilog

 Obudziłam się. Na pryczy spał Optimus, a za oknem noc. Super. Wstałam i wyszłam cicho  z pokoju Prime'a. Zmieniłam się w człowieka i cieszyłam się znowu tą samą perspektywą co dawniej. Szłam w stronę wyjścia z hangaru głównego. Nagle ni z tąd ni z owąd podszedł do mnie Crosshairs.

 -Nie śpisz?-Spytałam idąc dalej.

 -Nie. Nie chce mi się.-Odpowiedział idąc za mną.- Jak tam w starym ciele?

 -A dobrze. Gdzie idziemy?-Spytałam.

 -Przed siebie...-Powiedział zamyślony. Wyszliśmy z hangaru i dalej szliśmy prosto. W końcu dotarliśmy do rzeki. Usiadłam na brzegu a robot zaraz obok mnie.-Skoro Sentinel został zabity, to już w ogóle nie będziemy walczyć?

 -Kto wie?-Usłyszeliśmy za nami wibrujący głos Megatrona.-Może Megan zrobi taką imprezę, że wszyscy się upiją, pokłócą i powybijają nawzajem?-Usiadł obok mnie.-Co robimy?

 -Jesteś normalny?-Spytał Crosshairs.

 - Oczywiście! Co to za pytanie?!- Odpowiedział wściekle Megatron.

 -Wyluzuj, tylko pytałem.

 -Wraca stary pan wiecznego wkurwienia?-Spytałam. Lord położył się z rękoma pod głową.

-Nieeee, dzisiaj mi się nie chceee.-Ziewnął. Crosshairs chyba ma dobry dzień, bo zaczął "pana nic mu się nie chce" łaskotać. Megatron starał się bronić jednak przez śmiech nie bardzo mu się to udawało. Gdy już się obaj uspokoili lord wstał i wskazał na mnie oskarżycielsko palcem.-To wszystko twoja wina! Przekazałaś temu autobotowi gdzie mam łaskotki, dlatego poległem!-Podszedł w moim kierunku. Natychmiast zaczęłam uciekać.

-Nikomu nic nie mówiłam! Przysięgam!-Krzyczałam.

-Yhm, na pewno.-Powiedział Crosshairs.

-A ty za co mnie wkopujesz?? Co ja ci zrobiłam?!

-Żyjesz.-Aha. Okej. Biegłam dalej uciekając przed Megatronem. W końcu się zmęczyłam i po prostu teleportowałam na ramię lorda. Ja również zaczęłam go gilgać.

-NIEEEEEEEEEEE!!!!-Krzyknął. 

-------------------------------------------------------------------------------------

Tak, to już koniec tej książki. Tym którym się ona spodobała mogą się nie martwić ponieważ będzie kolejna część. Mam nadzieję że trochę lepsza, bardziej uporządkowana i mniej nudna. Wszystkim serdecznie dziękuję za czytanie. No to, do zobaczenia w kolejnej części!