Bu benim hayatım

Sahi bitti mi şimdi hasret

5 yaşıma gelmiştim artık. Anaokuluna yazdırmıştı beni annem. Çok heyecanlıydim. Bir tane liste verdiler annemin eline alınacaklar listesiydi.  Hemen o gün çarşıya çıktık aldık hepsini annem para ayırmıştı eksiklerim için. Simli kalemler,  sulu boyalar, kalemtraslar ne ararsan vardı listede. Bütün eşyalarımı özenle seçtim. O gece hiç uyumadim. Esyalarımı yanıma koymuştum gece onları izleyerek ilk günümün nasıl geçeceğini düşündüm. Ve sabah oldu. Diğer kuzenimin biri 1. Sınıfa diğeri 3. Sınıfa başlamıştı. Sabah bizi annanem götürdü. Herkesin yanında annesi vardı. Anneannem beni oraya bıraktı ve gitti. Sirama oturdum herkes bana bakiyomus gibi geliyordu sebepsiz yere gözlerim doldu koşup kaçmak istedim ordan. Annemi düşündüm o benim yanimdaymis gibi hissettim birden. Hoca geldi sonra. Kendini tanıttı çok tatlı bi kadındı. Herkese tek tek yaşını sordu. Beni görünce annemi sordu. Çalışıyo gelemedi deyince de bana sımsıkı sarıldı. Sonra babamı sordu. Benim babam yok ki diyemedim. Herkesin babası var ama benim yok diyemedim. Gözlerim doldu. Bogazima bişey oturdu yutkunamadim. Sahi benim babam nerde anne? Niye gitti? Beni niye hiç sevmedi ki? Benim ne farkım var diğer çocuklardan? Ben bunları düşünürken hoca beni tahtaya çağırdı ve şeker verdi. Sonra bütün çocuklara şeker verdi ve oynamaya başladık. Unuttu zannetti beni ama ben 5 yıldır unutmuyorum ki babamı hemen mi unutucam sanki. Yavaş yavaş saat gelmeye başladı. Bütün arkadaşlarım gidiyodu. Bende oturdum annemi bekledim. Annem alacaktı beni. Bekledim. Bekledim. Sonunda geldi. Ama yüzünde tarif edemediğim bişey vardı. Ne mutlu ne de hüzünlüydü. Annem gelince hoca direk annemin yanına gitti bişey konuştular. Annem bana bakiyodu sürekli o an anladım Hocamın babamı sorduğunu. Konuşma bitince annem yanıma geldi. Elimi sımsıkı tuttu. Ve eve gitmeye başladık ama bi saniye eve gitmiyoduk. Anneme sordum hemen nereye gidiyoruz diye. Bana göstereceği bişey varmış. O an çok heyecanlanmıştım ki okula girdiği anı hatırladım. Ya bana iyi bişey değilde kötü bişey gösterecekse ben bunları düşünürken gelmiştik bile. Orda bu adam vardı. Kimdi o. Annem elimi bıraktı. Anlamsizca anneme baktım. Neydi şimdi bu. Annem o adamın yanına iyice yaklaştı. "Anne bu kim" dedim. Annem gülümsedi. O senin baban dedi. Adam bana yaklaştı ve sarıldı.  kızlar için ilk aşkı babası diyolardi. O zaman anladım niye dediklerini. Öyle bi sarıldım ki babama sanki her şey geçmişti herşey bitmişti. " sahi ya bitti mi şimdi hasret"