Different World (DUTCH)

⚜️1. The mysterious boy with the coffee

⚜️Lesly⚜️

Sinds hij binnen is, is zijn aanwezigheid duidelijk. Eenmaal toen de deur open ging en het belletje door het café rinkelde is de sfeer, ieder geval voor mij wel , raar. Hij liep voorbij en alles leek in slowmotion te gaan. Hijzelf en de mensen om hem heen. Alleen ik ga nog met de tijd mee, denk ik ?

'Hallo ? Lesly ?'.

En alles gaat weer in een normaal tempo. Het lag aan mij, zoals gewoonlijk.

'Ja' zucht ik. 'Hij is knap maar je hoeft hem niet aan te staren' grinnikt ze. Ik zucht diep en kijk haar aan geërgerd aan. 'Ja wat ? De deur ging open en je hield je ogen niet van hem af' 'Hij valt gewoon op' 'Dat zeker'.

Ik neem een slok van mijn thee en kijk langs Bella naar de jongen. Hij staat met de rug naar me toe, leunend op de bar. Wachten op zijn bestelling. Rondom hem zit een aparte sfeer en het doet wat met me. Het is niet de eerste keer dat ik me zo apart voel als er mensen in mijn buurt zijn. Alleen mensen die anders zijn. Waarom ik me zo voel geen idee. Wat ik wel weet is: het is niet normaal.

'En nu doe je het weer !'. Met een ruk kijk ik haar aan. 'Hou je mond' 'Ga naar hem en vraag zijn nummer' 'Nee . Hoef geen relaties of iets met liefde. Je weet het Arabella. Ik blijf er van weg' 'Proberen kan echt geen kwaad' 'Nee'.

Ze zucht diep en kijkt over haar schouder. Ze tikt met haar babyroze acryl nagels op tafel en tuit haar lippen.

'Hij zou wat voor je zijn' 'Bella nee'. Ze draait terug en grijnst kort. 'Je blijft zitten'. Ze trekt haar shirtje op en trekt haar blonde staart sterker aan. 'Ben zo terug' fluisterd ze. Ze staat op en snel pak ik haar pols vast. 'Zitten blijven' zeg ik kalm. 'Lesly stel je is niet zo aan. Je bent een knap en leuk meisje en verdiend een leuk iemand' 'Dat wil ik niet'. Mijn grip versterkt om haar pols. 'Lesly laat me los...'. Mijn ogen boren in die van haar. 'Lesly...' 'Ik geloof je voor geen meter. Ik waardeer de moeite maar het hoeft niet en denk je dat hij....'.

Ik word zelf hard bij mijn pols vast gepakt. Echt heel hard. Wonder dat er nog bloed door mijn aderen stroomt. Pijn doet het niet. Verbaasd kijk ik op en het is de jongen. In zijn andere hand zit een beker koffie.

'Laat de jongedame is los' 'En jij hoeft je er niet mee te bemoeien want je kent ons allebei niet'.

Ik laat Bella los en ruk dan mijn hand los. Bella gaat zitten en legt haar handen op haar schoot. Ze slaat haar ogen neer en kijkt naar haar handen.

'Eigenlijk wel , denk ik'. Ik schud lachend mijn hoofd. 'Ja ?'. Ik kijk hem aan. 'Gewoon niet'.

Hij heeft aan zijn linker oor een oorbel. Donkerbruin haar met lichtbruine highlights. Opgeschoren aan de zijkant en de rest is naar achteren gekamt. Bruine ogen , gemixt met lichtbruin. Apart maar wel mooi.

'Lesly' mompelt Bella. 'Ja ?'.

Ik kijk haar aan en ze houdt haar hand omhoog. Ze heeft een brandwond, net waar ik haar vast had. Niet alweer. Dit is al de 5de keer dat ik haar zoiets bezorg.

'Het is okay, alleen...hij....' 'Hem boeit me helemaal niks. Kom mee'.

Ik sta op en trek mijn jas aan. Bella staat ook op. De jongen pakt me bij mijn arm en kijkt me doordringend aan. Zijn ogen gaan over mijn gezicht en zijn gezichtsuitdrukking lijkt nieuwsgierig en benieuwd. Ik ruk mijn arm los en beuk hem opzij. Bella en ik lopen snel het café uit.

'Misschien weet hij wat jij....' 'Nee' 'Het leek of hij wel iets wist' 'Bella maak je geen zorgen'.

Ze zucht diep en trekt vluchtig haar jas aan. We lopen de straat uit en lopen een smal steegje in. Ik kijk goed om me heen en rol daarna haar mouw op.

'Dit gaat wel een beetje pijn doen' 'Dat weet ik' zegt ze met een knik.

Mijn hand hou ik boven de brandbond en mijn hand begint te gloeien. De wond op haar arm begint te borrelen. Kleine belletjes komen er op en heel langzaam trekt de wond weg. Bella perst haar lippen op elkaar en kijkt weg. Af en toe glipt er een gil tussen haar lippen door.

'Bijna klaar' stel ik haar gerust. De brandwond moet weg. Haar ouders mogen het niet zien. Niemand mag het zien. De brandwond zit op een te rare plek om te laten zitten en ik laat mijn beste vriendin echt niet met littekens zitten. Dat doe ik haar niet aan. Het is tenslotte wel mijn schuld dat ik haar die wonden toebreng. De brandwond trekt langzaam weg en haar huid komt langzaam in zicht.

'Dit doet zo veel pijn. Nog steeds' 'Uiteindelijk raak je er aan gewend' 'Oh ja dat is een goed iets !' 'Niet zo zeuren. Het is al klaar'.

Ik laat haar arm los en stop mijn handen in mijn jaszakken. Bella bekijkt haar arm grondig en voelt met haar handen.

'En ?' 'Helemaal niks' mompelt ze.

Ze trekt haar mouw weer omlaag en kijkt me aan.

'En nu ?' 'Nu gaan we naar mijn huis. Netflix kijken want de laatste PLL aflevering is op Netflix en GURL wij gaan die kijken' 'Staat die erop ?' 'Nee dat zeg ik net, maar okay' zucht ik. 'Kom dan !'.

Ze pakt mijn hand en sleurt me mee. We lopen de hoek om en Bella knalt tegen iemand aan. 'Oh sorry' zegt ze. Het is de jongen van net. 'Gaat het met je ?'. Hij kijkt Bella aan. Ze knikt en sleurt me mee. Mysterieus is hij. Heel erg. Ik kijk over mijn schouders en onze ogen kijken elkaar fel aan. Doodsblikken eerder. Hij is anders, dat weet ik zeker want mijn gevoel heeft het nooit fout. Nooit.

Hij neemt rustig een slok van zijn koffie en hij is de gene die het oogcontact verbreekt en wegloopt. Zijn andere hand verdwijnt in zijn jaszak en hij loopt het steegje in waar Bella en ik net vandaan kwamen.

Nogmaals mysterieus.

*⚜️*

Iets anders dan Tienerfictie of Romantiek. Dit kwam in me op en geen idee of het wat word. Dus ik zet het eerste hoofdstuk erop en kijken wat er gebeurd🤷🏼‍♀️❤️