Different World (DUTCH)

⚜️21. Blood and kisses

⚜️Lesly⚜️

Kennen jullie Beuty and the beast ? Vast wel. Het Beest heeft een roos in een glazen ronde vaas. Vaas ? Een hele grote glazen deksel die de roos bedekt.  De Goude Choker zit ook in zo'n ding.

'En wat moet ik doen ?' 'Dat weten wij ook niet'.

Ik leg mijn handen op het glas.

'Ik krijg geen...AUW!'. Snel trek ik mijn handen terug omdat ik een shock krijg. Net een elektrische shock.

'Ja dus toch'.

Ik loop er om heen. De Goude Choker begint te gloeien. Glas. Als ik dat kan laten smelten. Misschien haal ik zo de Goude Choker eruit. Ik hou mijn handen net niet tegen het glas. Grote vlammen komen eruit en het glas word felrood. Roder en het vespreidt zich. Gaat dit werken ?

Alleen een grote knal komt er van het glas af en ik vlieg zelf achteren. Een vermoeide kreun verlaat mijn mond als ik neerknal op mijn rug.

'Fijn dit' kreun ik. 'Gaat het ?'. Declan sleurt me meteen omhoog. 'Ja rustig man'. Ik wring me los uit zijn grip. 'Het gaat prima'.

Ik loop met grote stappen terug naar de Choker.

'Okay kleine vriend. Ik moet jou beschermen dus als je alsjeblieft even meewilt werken' zeg ik zuchtend.

De kamer kijk ik rond, om te kijken voor aanwijzingen.

Bloed.

Bloed ? Wat zegt mijn hoofd nou weer ?

Bloed. Bloed van De Volbloed.

Bloed ? En dan ? Zal wel.

Ik kijk weer naar de Choker. Bloed. Bloed erop laten druppelen misschien ? Ik pak een klein mesje die ik verstopt had bij mijn enkel.

'Meen je dat Lesly ?' 'Ja wat. Te veel is nooit erg' . Declan zucht.

Ik maak een snee in mijn hand en maak er een vuist van. Vlug hou ik hem boven de vaas en bloed druppelt op de vaas.

Minutenlang is het muisstil in de kamer. De paar druppeltjes bloed stromen er langzaam af.

'Het werkt niet echt' zucht ik. 'Er moet een manier zijn' zucht Dorothea.

'Excitant' fluister ik.

Wow wat zei ik nou ? Het kwam uit het niets. Ik dacht er eens niet aan ?

Maar...het glas begint te smelten en het warme glas stroomt via de houten standaard verder naar beneden.

'Geef het aan mij !' zegt een mannen geschreeuw.

Verbaasd draai ik om. Reccan staat daar maar Declan is weg. Edward kijkt hem ook verbaasd aan en handelt snel. Weer dat vage stof komt er uit zijn handen en kringelt zich om Reccan heen. Zijn armen worden tegen zijn lichaam aangedrukt.

'Waar is Declan' zegt Edward fel. 'In de Zielenkamer' lacht hij. 'Oh nee' piept Dorothea. Edward gooit hem omhoog en hij verdwijnt in een Portaal. 'We moeten snel zijn' zegt Edward gestrest. 'Waarom ?' 'Kom mee' zegt Dorothea.

Snel pak ik de Choker en het gloeit meteen op. Ik doe hem maar op, ook al is die foei lelijk, ik ben die sukkel die hem kwijt raakt. We rennen met zijn drieën door de gangen en Dorothea duwt een grote deur open en de kamer zit gevuld met vrouwen. Prachtige vrouwen. Declan zie ik zitten en 4 vrouwen zitten om hem heen.

'Wat is hier erg aan ?' 'De mannen worden verwend ja , maar deze dames kunnen wel info uit je halen en nemen uiteindelijk je ziel mee' 'Oh geweldig' mompel ik.

Ik loop de kamer in en Edward volgt me. Meteen lopen 4 vrouwen naar hem toe en sleuren hem mee. 'Nee het gaat wel. Ben er voor beschermd'.

Ik knik en loop vluchtig door naar Declan. Als ik bij hem sta zit een vrouw op zijn schoot en gaat door zijn haren en handen onder zijn shirt. Aderen in zijn nek zijn zwart en een paar op zijn gezicht.

'Edward wat moet ik doen !' 'Laat hem uit de hypnose komen !' 'Hoe dan !' 'Zorg dat die ergens anders aan denkt !' 'Slaan ?' 'PROBEER MAAR !'.

Paar vrouwen duw ik weg en sleur de vrouw op zijn schoot eraf. Ik kijk ze aan en ze deinen achteruit. Edward word overspoelt met vrouwen. Handen die over hem heen gaan, genoeg vrouwen die hem verwennen. Ik kijk Declan aan.

'Declan' fluister ik.

Ik hurk neer en leg mijn handen op zijn schoot. 'Luister'.

Declan krijgt een grijns op zijn gezicht en gaat met een hand door mijn haar. 'Kom is hier' fluisterd hij. 'Nee sukkel'.

Voordat ik het weet heeft hij al een klap op zijn gezicht. Dat werkt niet. 'Declan luister. Als je nu niet uit deze hypnose stapt ben je voor altijd weg. Je zusje, je vrienden, mijn ouders...'. Ik zucht diep. 'Zelfs mij'.

Dat wilde ik eigenlijk niet zeggen maar misschien werkt het. De aderen in zijn gezicht verdwijnen. Fuck. Het werkt. Het is ook een goed iets maar het betekent wel dat Declan om me geeft. Hoe dan ? We kennen elkaar net paar dagen.

'En nu ?' 'Ja jij bent het middelpunt...uhm'

Oppeens staat Edward achter me. Jezus man. Hartverzakking.

Edward schudt Declan heen en weer. 'Gast stap hier uit !' 'Wacht. Ik ga zo wat doms doen en ik hoop echt dat het werkt, want dit wil ik niet'.

Ik sleur Declan omhoog en leg mijn handen op zijn wangen. Zijn bruine ogen kijken me lustig aan. Ik haat die blik, zeker bij Declan. Het past niet bij hem. Met zo veel tegenzin druk ik mijn lippen op die van hem.