Different World (DUTCH)

⚜️33. Always...

⚜️Lesly⚜️

Ik weet van gekkigheid niet wat ik moet doen. We staan voor het Portaal en wat een kracht komt eruit. Mijn haren wapperen alle kanten op. Versuft kijk ik naar mijn handen. Ik een Heks ? Heeft mijn ma Heksen bloed in me gespoten ? Verbaasd me niks. Verschrikt kijk ik op als ik 2 handen op me schouders voel. 'Je kan dit okay ?'. Zijn ogen gloeien fel blauw. Onzeker knik ik. Carl strijkt mijn haar glad en geeft me een kus op mijn voorhoofd.

'Excitant' fluisterd Carl tegen mijn voorhoofd.

Meteen stap ik achteruit. 'Dat zei ik toen ik bij de Zeemerminnen was. Het kwam uit het niets...ah...wat is dat ?'. Er gaat een raar gevoel door me heen. 'Wat gebeurd er ?' 'Het word geactiveerd'. Vebaasd bekijk ik mezelf.

'Sample reditus ut mundus te' fluisterd Carl. Hij sluit zijn ogen en zwarte rook komt uit zijn handen. Alle Heksen doen het en zwarte rook komt uit hun handen en gaan naar het Portaal. Het rook draait er om heen en ik zie dat ze er moeite mee hebben. Carl en Edward staan stevig op hun voeten, gesloten ogen en lijken nergens moeite mee hebben. Sommige trillen op hun benen en je ziet in hun gezicht hoeveel moeite ze doen. Ik kijk naar mijn handen en sluit mijn ogen.

'Sample reditus ut mundus te' fluister ik.

Als ik mijn ogen open komt er ook uit mijn handen zwarte rook. Een energie gaat er door me heen. Het Portaal lijkt kleiner te worden maar mijn gevoel zegt dat iets niet klopt.

Snel draai ik om en gooi mijn Katana. Hilius pakt het met zijn blote hand vast. Net voor dat het zwaard zijn lichaam doorboorde.

'Onbeschoft dat je aan ander mans spullen gaat zitten' 'Nou en. Dit Portaal sluit en die beesten blijven daar achter'.

Hij pakt de Katana normaal vast en bekijkt hem. 'Netjes hoor'. Hij kijkt me aan. De zelfde fel blauwe ogen als ik en Carl. Hilius komt naar me toe gelopen en tilt mijn kin op met de punt van de Katana. 'Je bent een mooie dame geworden'. Een kleine grom verlaat mijn mond en mijn ogen gloeien. Hilius recht zijn rug en zijn ogen vallen op mijn hand. 'De Goude Ring van de Weerwolven' mompelt hij. 'Ja'. Ik laat de gloed verwijderen en de grond trilt.

'Het word is tijd dat je verdwijnt'.

Ik begin te lopen en Hilius loopt naar achteren.

'Je bent alleen maar een last'

Hij houdt de Katana richting mij en stopt met lopen en de punt drukt tegen mijn buik.

'Ga ik dood....'

Hij drukt de Katana verder en de punt zit in mijn huid.

'Dan gaan je ouders er aan' 'Wij beide weten dat hij niet mijn echte vader is' fluister ik.

Een klein straaltje warm bloed voel ik via
mijn buik naar beneden stromen.

Hilus zucht. 'Ja dat weet ik. Je vader is Quinn. De...Opperengel' 'Dat weet ik. Ik weet alles. Alles'

Hilus kijkt me strak aan en duwt langzaam de Katana verder mijn huid in. Ik pak de Katana vast en heb meteen diepe snee in mijn hand. Mijn ogen gloeien weer en duw de Katana weg.

'Alles ?' 'Alles Hilius. Ik weet wat er in jou hoofd speelt. Ik zie het voor me'.

Hilius begint te lachen en laat de Katana los. Het valt op de grond.

'Dat is dan heel mooi, Lizzy'. Hij kijkt me strak aan en slaat zijn armen over elkaar. 'Kijk nu' fluisterd hij.

Ik kruip in zijn gedachten; ik zie beelden voorbij komen. Van mij en van hem. Ze laten beelden zien en lijken net te vertellen dat ik onsterfelijk ben. Vlug kijk ik weg en sluit mijn ogen even. 'Wat wil je daarmee zeggen' 'Kijk verder' fluisterd hij. Ik kijk hem aan en kruip weer in zijn verwarde hoofd. 'Je mag misschien onsterfelijk zijn...maar ik ben Hilius, ik verzin altijd een manier om mensen te vermoorden'.

Hilius loopt naar me toe. Zijn hand gloeit wit en voordat ik het weet verdwijnt zijn hand in mijn borstkas. Ik voel dat hij zijn hand om mijn hart wikkelt en vast pakt. Hij kijkt me moordlustig aan en rukt hem er zo uit. Ademhalen gaat moeilijk, mijn benen voelen zwak aan.

Ik schiet uit zijn gedachten en als ik rond kijk zit ik op de grond. Mijn shirt is bebloed. De grond ligt onder. Wacht...

Ik kijk op naar Hilius en bloed druppelt van zijn hand. Mijn hart. Mijn hart zit in zijn hand. Maar...

Ademen lukt niet. Het lukt gewoon niet. Hoe hard ik ook probeer. Ik ga op handen en knieën zitten en sluit mijn ogen. Mijn lichaam probeert als een gek de genezen alleen er valt niks te genezen. Er mist iets.

'Ik win altijd Lizzy...altijd' zegt zijn heze stem in mijn oor.

'Altijd'

Vermoeid val ik op de grond en kijk naar boven. Is dit mijn einde ? Ik heb de mensen niet eens geholpen en nu dit...

Wat voor falende en waardeloze kluns ben ik...