Different World (DUTCH)

⚜️15. Good conversation after a long day

⚜️Lesly⚜️

Vermoeid val ik op bed en kreun in mijn dekens.

'Je leven is ook zo zwaar' lacht Declan. 'Ja voor je eerste keer training wel' 'Ga is zitten' 'Waarom' zeg ik zielig. 'Kom nou'.

Voordat ik zelf al kan zitten sleurt Declan me omhoog en zorgt dat ik ga zitten.

'Het duurde me te lang' 'Dat merk ik' mompel ik geërgerd.

Hij maakt de rits van mijn jack. 'Wow wat doe jij'. Ik pak zijn pols vast. 'Rustig maar. Je hebt een Monsterbeet op je schouder. Als we niet snel zijn zit er straks overal in je bloed gif en ben je binnen paar uur dood' 'Oh'.

Hij doet mijn jack open en doet hem uit. Een "prachtige", ranzige en pus-uitziende wond zit op mijn schouder. 'Ieuw' 'Ja dat dus'. Hij kijkt me aan. 'Klaar ?' 'Ja ?'.

Hij houdt zijn hand boven de wond en zijn hand begint te gloeien. Net als bij mij ...toen ik de wond van Bella ging genezen. Het prikt lichtjes. Een prik als je met alcohol een wond schoon moet maken, zo voelt het. Het duurt niet lang voordat de wond weg is.

'Dank je' mompel ik zacht als Declan klaar is. 'Je gaf geen beweging' 'Het is dat je het zei dat ik het had. Voelde er niks van' 'Dit gif zorgt ervoor dat je bloed gaat stollen. Net als slangengif' 'Dat verklaart het dat die Monsters eruit zagen als vage slangen. Hun schubbige huid, enge slangenogen. Net dikke slangen met beentjes en handjes'. Declan schudt lachend zijn hoofd. 'Zo kan je het ook zien ja' 'Ja wat ? Zeg niet ik niet gelijk heb' 'Ja ja je hebt een punt'. Hij staat op en meteen krimpt hij in elkaar. 'Gaat het wel met jou' 'Mja...ben gewend aan dit' 'Daarom krimp je al met opstaan in elkaar. Ben je ook gebeten ?' 'Nee wel gekrabt' 'Erg ?'. Hij doet zijn jack uit, met veel moeite en heel voorzichtig. Daarna tilt hij zijn shirt op. Zijn gespierde buik is niet iets nieuws voor me. De wond ziet er echt vies uit. Diep is het ook. 'Lekker' mompel ik. Ik kijk hem aan. 'Moet ik het helen ?' 'Je bent daar te zwak voor' 'Je onderschat me vriend. Ik wist eens niet dat ik was gebeten, jij hebt me geheeld en ik voel me prima. Laat me je helen' 'Over paar uur is het genezen'. Hij laat zijn shirt zakken. 'Ik bind je gewoon vast hoor. Laat me je helen'. Hij pakt mijn bovenarm vast. 'Het is okay, Lizzy' 'Waarom noem je me zo ?' 'Nou sorry Arabella doet het ook...' 'Is raar als je me zo noemt. Je kent me amper' 'Nou Lesly dan. Zo goed ?' 'Beter'. Declan pakt zijn jack en kijkt me aan. 'Slaap lekker alvast' 'Ik ga pas slapen als ik jou heb geheeld' 'Ik kan het ook aan Mila vragen'. Hij loopt richting de deur. Mooi niet dat ik hem zo makkelijk weg laat gaan. Declan probeert de deur open te maken maar de deur werkt niet echt mee. 'Oeps' 'Lesly open de deur' 'Laat me je helen. Zo kan ik het ook leren. De kleine brandwonden van Bella is kinderwerk. Dit is the big deal. Alsjeblieft ?'. Declan zucht diep en laat de klink los. 'Prima'. Hij laat zijn jack los en trekt zijn shirt uit. Okay dat zag ik niet aankomen maar okay. Ik slik de brok in mijn keel weg. Hij draait om en loopt naar me toe. 'Je hebt een punt en nu krijg je je zin. Voor deze ene keer' 'Lesly krijgt altijd haar zin'. Ik kruip naar de rand toe en Declan gaat voor me staan. 'Ja ?'. Declan knikt. Ik hou mijn handen voor de wond en mijn handen beginnen al snel te gloeien. Maakt niet uit dat Declan nog een half vreemde is, ik wil mijn handen over zijn buik laten gaan. Wil ik ook bij Max. Heeft geen betekenis maar het voelt zo fijn over gespierde buiken te gaan. Misschien heb ik er wel een kleine zwak voor. Misschien. Héééél misschien ja. De wond trekt langzaam weg. Dit is ook gewoon kinderwerk. Wat als ik stervende kan helen ? Weet je hoe cool dat zou zijn. Lesly. Waar denk je aan man. Het is niet leuk als er iemand dood gaat. Doe normaal.

'Je denkt aan iets anders' 'Oh niet aan jou'. Ik kijk Declan aan. 'Zat er aan te denken of ik stervende mensen kan helen. Daar dacht ik aan' 'Weet je, dat verbaasd me helemaal niks als je dat ook kan' 'Precies. Mij ook niet'. Ik kijk weer naar de wond. Het is helemaal weg. Mijn handen stoppen met gloeien en ik trek ze terug en bekijk ze. 'Dat deed je snel' 'Net of ik het elke dag doe. Heel raar'. Declan kijk ik weer aan maar mijn ogen vallen op zijn ketting. Ik sta op en zonder te vragen pak ik de ketting vast. 'Een Pentagram. Betekenis ?' 'Van mijn ouders gehad'. Hij trekt mijn handen weg. Met een zucht kijk ik hem aan. 'Kijken doe je met je ogen' 'Uh kijken doe je met je ogen. MUH. Net mijn moeder toen ik 3 was' 'Klopt'. Ik rol zuchtend met mijn ogen. 'Ga je je shirt nog aan doen ? En naar je eigen kamer ?' 'Zo iemand heeft een moodswing' 'Nee ? Wie is de gene die probeert zo min mogelijk bij me te zijn omdat ik een kleuter ben die het bloed onder je nagels vandaan haalt' 'Ja maar...' 'Ssst ik ben nog aan het praten' zeg ik en ik druk een vinger tegen zijn lippen . Ik sta op en zet mijn handen in mijn zij. 'Een bijdehande kleuter die niks kan en zich niet volwassen kan gedragen. Bijdehand as fuck en nooit luisterd. Ligt niet aan jou of iets. Naar Bella of mijn ouders luister ik ook niet altijd' 'Okay okay. Je kan serieus zijn. Soms. Beetje' 'Nee ik ben gewoon een serieuze vrouw maar met soms bijdehande momenten. Heeft elke vrouw. NEE. Niet ongesteldheid' 'Ja ja zeggen ze allemaal' 'Je vliegt straks weer door de lucht vriend. Pas op wat je zegt'. Declan begint te grijnzen. Hij daagt me uit, maar ik ga daar niet op in. 'Niet grijnzen. Kan je gaan ? Ik wil slapen' 'Je slaapt toch niet. Je staat toch om 6 uur 's ochtends in de oefenkamer. Net als vandaag' 'Dat weet je niet' 'Jawel' 'Dan wel' lach ik. 'Hup hup ! Anders ga ik de regendans doen in mijn nakie...wacht...'. Ik sluit mijn ogen even en zucht. 'Vergeten dat je me al naakt hebt gezien' 'Klopt'. Ik open mijn ogen met een zucht. 'Ja vieze gluurder. Heeft het gewoon op kleine meisjes' 'Hoe oud denk je dat ik ben ?' 'Zo wie zo 30' grinnik ik. 'Ja man'. Ik bekijk hem van top tot teen. 'Geen idee. 20 ? 21 ? Ik ben heel slecht in leeftijd schatten' '22' 'Okay ik zat in de buurt. Alsnog ouder en je geilt op jongere meisjes' 'Zekers. Meisjes van 10 hè. Heb stiekem een wit busje' 'Oh echt. Wist ik wel. Je hebt me een keer meegenomen. Dat weet ik nog' 'Oh ja je was best jong. Weet ik nog ja. Zelf was ik maar 3 jaar ouder maar boeien' 'Ja toen was je al een vies ventje' lach ik. 'Weet ik toch'. Beide lachen we kort. 'Maar ik wil wel echt slapen' 'Is goed. Slaap lekker, Lizzy'. Hij raapt zijn shirt op en loop mijn kamer uit. Hij mag me niet zo noemen. Het is raar.