CHAPTER FIVE

12 0 0
                                    

CHAPTER 5:

DEVON's POV

Pagpasok ko ng Room may usapang nagaganap, Kanya-kanyang usapan ang meron dito pero iisa lang ang Topic nila.

Yung Mitch.
Sino ba talaga yung Mitch nayun kahapon ko pa naririnig yun ah?

"Devon?"

Napatingin naman ako sa tumawag sakin. Ah sya pala, yung Shaira.

"Ayos kalang ba? Tulala kananaman!"~Ani nya.

Tumango naman ako. At tumingin na sa may Labas.

"Hanggang Ngayon Usapan pa din nila si Mitch. Hindi ba sila naririndi sa pangalan nayun?"~Napatingin naman ako sa Sinabi ni Shaira. Meron Itong nakakakilabot na ngisi sa mga Labi nya. Tsk! Magtataka paba ako? Sino paba magpapatayan eh sila lang din naman :3

Tumingin naman sya sakin. Ang bilis magbago ng Ekspresyon nya mula sa pagiging mukang demonyo nya kanina ngayon naman muka syang mala-anghel.

"Devon, babalik na ko sa upuan ko ah? Anjan na si Ma'am eh"~Sabi nya.

Di ko sya pinagtuunan ng pansin. Mas minabuti ko na tahimik lang ako.

Nasa kalagitnaan na kami ng lesson namin. Isang matinis na Sigaw mula sa Labas ang nagpatigil sa guro namin pati nadin ang mga Kaklase ko. Dali dali silang Tumakbo sa palabas ng Classroom para tignan kung ano ang Meron sa Labas. Syempre sumunod din ako.

"Hindi maari! Si Evans wala nadin sya."~Wika ng isa sa mga Estudyante.

Nakakakilabot ang Itsura nito. Halatang pinahirapan na maigi ito. Ang daming sugat nito sa muka, braso at binti, nakabukas parin ang mga mata nito. Laslas ang Leeg nito at mga pulso nito talagang sinigurado ng killer na mamatay ito at ang mas nakakakilabot ang Mga ngiti nito sa Labi.

Bakit ito nakangiti?

May lumapit na estudyante sa bangkay. Napatigil sya sa akmang paghawak dito ng magsalita ako.

"Talaga bang gusto mong hawakan ang bangkay na yan?"~Malamig na Ani ko.

Napatingin naman sakin ang karamihan ng mga estudyante na nandito. Umayos ako ng Tayo.

"Ikaw lang naman ang Ituturing na pumatay kapag ginawa mo yun"~Dugtong ko pa.

Inilayo naman nya ang mga kamay na akmang hahawak sa bangkay pero nakakuha  ng atensyon ko ang Ngiti sa mga Labi nya bago tanggalin ang mga kamay nya.

-------------*

Dumating ang Namamahala sa Blood Academy.

Madaming estudyante na din ang umalis sa lugar nayun, ngunit ako hindi parin.

Bakit di man lang sila tumawag ng pulis?

BLOOD ACADEMYTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon