Şeytanıma,
Sen kendinden kurtulmak istiyorsun, ben kendimde boğulmak istiyorum.
Birbirimizde bir şeyleri düzeltebiliriz belki ama,
Ama yoksun.
Varsın ama yoksun.
Çok boşum.
Düşüncelerimin içinde boğulmak istiyorum artık. Hepsi beni içine çekerken yalnızlığı daha az hissediyorum çünkü. Düşünce olsa bile bir ses, ayrı bir görüş. Benden farklı.
Ama yok.
Boşluktayım.
Öyle bir şey söyle ki bana, düştüğüm boşluktan, daha büyüğünde kendimle yaşayabileyim. Bana beni öğretebilir misin?
Bana beni gösterebilir misin?
Bana kendimde boğulmayı öğretir misin şeytanım?
Yalnızlıktan kurtulmayı gösterir misin bana?
Hayal dünyamda tutunacak bir şey istiyorum. Gerçeklerden umudu kestim çoktan.
Ama ben hayal kurmayı unutmuştum. Hatırlatabilen de olmadı.
Bana hayal kurmayı öğretebilir misin?
Sende boğulurken bile boşluktayım.
Canavarlarım sessiz,
Galiba asıl canavar ben olmuşum.
Son yaklaşıyor şeytanım. Öyle hissediyorum.
-pjm.
