Şeytanıma,
Yarın onun doğum günüymüş. Sende uğraşıyorsun onun doğum günü için gördüğüm kadar. Canavarlarımdan biri bana bugün ona yazdığın notu getirdi. Canavarım dediğime bakma, etrafımdaki tek insan o. İçimdekilerden biri değil, gerçek bir insan o.
Hatta Jungkook'a aşık biliyor musun? İlk gördüğü andan beri deli gibi öldüğünü söylüyor bana. Bu arada öğrendim sevgilinin adını sorun olmaz değil mi?
Ah zaten niye soruyorsam. Cevap bile vermiyorsun.
Ben senin doğum günlerine önem vermediğini düşünürdüm hep, arkadaşlarının ya da kendinin doğum gününü kutladığını pek görmemiştim çünkü. Ama onun için uğraşmışsın şeytanım.
"23. Günümüz. Kayda değer binlerce anımız var sevgilim ama bunlar yazamayacağım kadar yer kaplar. Bunu yazmak için bile üşeniyorum gerisini sen düşün. Normalde doğum günlerini pek umursamam biliyorsun ama yazmak zorunda hissettim. Seni düşündükçe salakça gülümsemekten alamıyorum kendimi. Hatta bir şey itiraf edeyim mi? Ama gülmeyeceksin. Gülersen yumruğumun tadına bakarsın.
Evde saatlerce senin kıyafetlerinle dolaşıyorum, bazen onlarla bile uyuyorum. O kadar huzurlu hissettiriyor ki bu beni.
Gerçekten Jungkook, iyi ki hayatımdasın."
Notu defalarca okudum baştan aşağı, her seferinde tekrar tekrar kesildi nefesim. Tekrar tekrar düştüm canavarlarımın acımasız gülüşlerinin içine.
Yok oluyorum şeytanım, içimdekiler kendini gömmeden, ben kendimi gömüyorum yavaş yavaş.
Mutluluğunu izlemek hiçbir zaman bana acı vermez aksine bende mutlu olurum. Ama acıtıyor, istemesem bile acıtıyor.
Sana bir kere sarıldığımı düşündüğümde gözlerim doluyor benim, deli gibi yanmaya başlıyor bütün vücudum. Düşüncesi bile güzel geliyor, hayalini kuramasamda. Şimdi söyle bana şeytanım, ben nasıl senin başkasını sevmeni izleyebilirim?
Nefesim kesiliyor, hissetmiyorum artık onu.
Dağılan mürekkebin kusuruna bakma.
Sadece, seni seviyorum şeytanım.
-pjm.
