Eyfet | Sen Gibi

5. Bölüm

"Saçlarımı okşar mısın?"

Hafifçe okşamaya başladığında huzur daha da sarmıştı bedenimi. Orada öylece uyudum. Zor birgün geçirmiştim ama şuan ki yaşadıklarım hepsine değerdi...

Ben galiba,onu seviyordum. Ama az,çok az seviyordum,galiba...

Eylem'den...

Ağlayarak uyandım. Fethi hâlâ uyuyordu. Saate baktım,04.37. Anlaşılan burada uyuyakalmıştım. Fethi odada tek yatıyor olmalıydı çünkü odada bizden başkası yoktu.

Fethi'yi izleyerek sakinleşmeye çalıştım. Kusursuz yüzünü izlerken bir de baktım yüzünü avucumun içine almış hıçkırarak ağlıyorum. Fethi benim sesimle uyandığında eliyle gözyaşlarımı silip sarıldı bana. Sakinleşmeye başlamıştım.

"Ne oldu?" diye sordu ben ağlamayı kestiğimde.

"Fethi,Fethi ölmedin değil mi? Buradasın değil mi?" diye sordum yüzünü okşarken. Tekrar ağlamaya başladığımda yine sarıldı bana.

"Tamam,tamam sakin ol. Ölmedim,buradayım."

Nefes alışverişim düzene girdiğinde sıkıca sarıldım ona. Bırakmak istemiyormuşçasına sarıldım.

"Anlatacak mısın?" dedi haklı olarak.

"Ölmüştün," dedim. "Öldürmüşlerdi seni. Ben mezarının yanındaydım. Elimde bir silah,içinde bir mermi. Sıkacaktım kafama. Öldürüldüğün an bir an bile aklımdan çıkmıyordu,çok kötüydü."

Saçlarıma hafifçe dokunmaya başladı bana daha da sıkı sarılarak.

"Korkma,sadece kabus."

"O kadar kolay değil." dedim gözlerim doluyken.

"Sadece bugün ki yaşadıklarının etkisindesin,Eylem. Merak etme kısa süre içerisinde iyi olacaksın,ben inanıyorum."

Fethi'den...

Eylem'i sakinleştirmeye çalışıyordum ama öyle bir ağlamıştı ki bende ağlamak istemiştim o an. O kadar içtendi ki... Ağlarken bile çok güzeldi,melek gibiydi.

Ona kollarımı tekrar doladım ve kafamı yastığa koydum. O da koymuştu. Birbirimize baktık uzun süre. Sadece baktık. Sakinleşmiş gözüküyordu. Yüzünde acı dolu bir tebessüm belirdi. Gülüşü güzel olanın,acısı çok olur.

Kafasını daha da yaklaştırdı bana ve kapattı gözlerini. Uykusu vardı galiba. Daha sıkı sardım onu ve bende kapattım gözlerimi. Sarılarak uyuduk bu gece. Nasıl da güzeldi ona sarılarak uyumak. Kokusunu içine çekebilmek,yüzünü izleyebilmek...

"Fethi," dedi uykulu sesiyle.

"Efendim?"

"Bir gece,sadece bir geceliğine böyle sarılarak uyusak?"

Daha da sıkı sarılmaya çalıştım ona,sanki mümkünmüş gibi.

"Uyuyalım... Bütün gece böyle uyuyalım."

Gözlerini kapattı tekrar. Ben ise kapatmayıp onu izlemeyi seçtim. Bütün gecem böyle geçti. O uyudu,ben onu izledim. Sabah olduğunda uyuyakalmıştım. Biri beni kolumdan tutarak kaldırmaya çalışırken ben onun kolundan tutup yatağa yatırdım. Eylem'di bu.

"Çok,çok pardon."

"Yok,önemli değil," dedi kalkarken. "Günaydın!" diye bağırmayı da ihmal etmedi. Ne güzel gülüyordu öyle.

"Günaydın." dedim ona kıyasla daha cılız çıkan sesimle.

"Hadi elini yüzünü filan yıka,kalksana!"