7. Bölüm

2.2K 142 8
                                    

Sea minnoşlar dnxundxen bu bölümde NazAt fandoma bir sürprizim olabilir mi acabaa? Okuyup görün bakalım 😂. Bu arada hikayede Bahar'ı kötü karakter olarak kullandım ama umarım YavBah fandom yanlış anlamıyordur.
-----------------------------------------------------------
     O gazeteci kız nasıl bakalım? Bizden biriyle bir geçmişi varmış galiba.

Bir terörist ile geçmişi mi varmış?

Yakında yine alırız onu,merak etmeyin.

Eylem...

"Ha-hayır..." dedim cılız çıkan sesimle.

"Komutanım Eylem diyor bu,bizden biriyle geçmişi var diyor! Komutanım Eylem'i yine alacağız diyor!"

      Yavuz komutan gelip beni sakinleştirmeye çalıştı ama pek bir işe yaradığı söylenemezdi. Hem onun biriyle birlikte olması canımı yakıyordu hemde o birinin terörist olması. Eylem'i tekrar almak istiyorlardı ve ben önceden yaşadıklarımı tekrar yaşamak istemiyordum,onu kaybetmeyi düşünmek dahi istemiyordum.

"Komutanım gidelim,Eylem'i görmeliyim komutanım ben,hemen!"

Eylem'den...

     Yaklaşık yarım saattir Fethi'yi bekliyordum. Kitaptan kafama göre bir sayfa açıp okumaya başladım. Biraz okuduktan sonra yanımdaki sandalyeye biri oturdu. "Fethi," diyerek kaldırdım başımı. Yüzümde masum bir gülüş vardı. Karşımdaki kişiyi görünce aniden o gülüş silindi.

"Özlemedin mi beni?" diye sordu iki yıldır görmediğim o yüz.

"Sebastian..." diyebildim sadece. Yaşıyordu,önümdeydi. Bundan birkaç ay önce gelse boynuna atlardım hemen. Sıkı sıkı sarılırdım ona,ama birkaç ay önce.

"Senin ne işin var burada?" diye sordum hâlâ inanamayarak. Aradan iki yıl geçmiş olmasına rağmen fiziksel olarak fazla değişmemişti.

"Seni özledim dedim ya,ne yani sen beni özlemedin mi?"

      Ayağa kalktım istemsizce. Bağırmaya başladım.

"Ben iki yıldır neler yaşıyorum sen biliyor musun?! Her yerde aradım seni. Çolak kaçırdı dediler,korkudan ne yapacağımı şaşırdım. Ben iki yıl her gece ağladım be! Şimdi tam seni unutmuşken gelemezsin."

     Gözlerim dolmuştu. Şimdi gelemezdi. İşin içinde artık Fethi'de varken olmazdı.

"Önce otur,sakin ol ve bana bağırma. Her şeyi konuşalım." dedi hâlâ oturmaya devam ederken. Oldukça sakindi.

"Ne sakin olacağım ya! Hâlâ bana bağırma diyorsun. Bir s*ktir git!"

       Ayağa kalkıp kolumu tuttu ve sıktı. "Seni uyardım Eylem. Bana bağırma!" Gözleri duygudan yoksundu.

"Bırak!" dedim kolumu ellerinden kurtarırken. "Senin karşında o her şeye evet diyen eski Eylem yok! Anlaşılan sende eski Sebastian değilsin. Senden iğreniyorum!"

      Arkamı dönüp giderken tekrar bağırdı.

"Fethi miydi neydi,onun sayesinde mi unuttun beni?"

Fethi...

    Arkamı döndüm. "Sen ne dediğinin farkında mısın? Fethi'nin bununla hiçbir ilgisi yok. Ayrıca sen onu nereden öğrendin?"

"Nereden öğrendiğimin bir önemi var mı? Öğrendim işte. Sen beni resmen aldatmışsın Eylem. Ayağa kalkıp bağıran kişi ben olmalıyım burada,sen değil."

Eyfet | Sen GibiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin