Eyfet | Sen Gibi

11. Bölüm

Fethi'nin yaşadığı şey zordu. Sevdiği kızı benimle sarılırken görmüştü. Eğer hemen kötü düşünmek yerine gelip bize olanları sorsaydı belki böyle olmayabilirdi.

Eylem'in yaşadıkları daha zordu. Sevdiği adam gözünün önünde bir kızı iki kere öpmüştü. Şu anda birbirlerini sevdikleri kadar birbirlerine kin besliyor olmalıydılar.

Fethi'den...

Saçlarımı kökünden tutup çekmeye başladım. Bağırmak,çığlık atmak istiyordum ama saatin geç ve herkesin uykuda olması bunu engelliyordu. Kendimi bir koltuğa attım ve derin derin nefes almaya başladım. Resmen Eylem'i yanımdan alıp götürmüştü.

Benim yanımdan benim sevdiğim kadını götürmüştü!

"Kafayı yiyeceğim," dedim yatarak. Odama gitsem,Yavuz komutanın yüzüne bakamazdım. Diğerlerinin yanına gitsem,muhtemelen kovarlardı. Bu yüzden burada uyumaya karar verdim. Koltukta yayılıp gözlerimi kapattım. Gözlerimi kapatmam ile açmam bir oldu. Eylem'in komutanımla sarılması canlanmıştı zihnimde. Vücudum titremeye başlarken unutmaya çalıştım o anı. Hafızamdan silip atmak istiyordum.

Tekrar gözlerimi kapattığımda bu sefer hemşireyi öptüğümde Eylem'in bakışları olmuştu zihnimde canlanan. Onun o şaşkın ve acı dolu bakışları...

Vücudumun titremesine engel olamıyordum. Son kez açtım gözlerimi tekrar. Derin bir nefes alıp yine kapattım. Bu sefer Eylem bana sarıldığında onu ittirdiğim an canlanıyordu zihnimde.

"Yeter!," diye kalktım yattığım yerden.

Bu kadarına dayanamıyordum. Bir an önce Eylem'e sarılmak istiyordum. Bu anıları hafızamdan silip atacak tek şey Eylem'in sarılmasıydı. Ona çok ihtiyacım vardı.

"Eylem..." dedim fısıldayan bir sesle.
"Özür dilerim,özür dilerim,özür dilerim," diye tekrar ettim. O kızı öptüğüm an Eylem'i unutmalıydım. Yavuz komutan ile aralarında bir şey olmasa bile o kızı öptüğüm için gurur yapardı Eylem.

Ama aralarında bir şey vardı,biliyordum.
Eylem,komutanım ile birlikteyken ona karşı bir şeyler hissetmemeliydim.
Uzak durmalıydım.
Gerekirse nefret etmeliydim.
Bir asker,nasıl olurda komutanın sevgilisini severdi?..
Ama en azından,
Son bir kez konuşmak istiyordum onunla.
Son kez.
Son bir kez daha saçlarını okşamak istiyordum,
Son bir kez daha onu öpmek istiyordum,
Son bir kez daha gözlerinin içine bakmak istiyordum.
Ve aslında sadece,
Ben ona sarılmak istiyordum.
Şu an o kadar çok ihtiyacım vardi ki...
Son bir kez daha,sonra ondan uzak duracaktım...

Eylem'den...

Bir anda odanın kapısının açılması ile uyandım. Gelen kişinin ışığı açmasıyla gözlerimi kapattım. Gözlerim ışığa alışıncaya kadar bekleyip açtım. Fethi?..

Nazlı'ya baktığımda hâlâ uyuyordu. Güneş'in doğmasına bir,bir buçuk saat kalmıştı.

"Senin ne işin var burada?," dedim bağırmamaya çalışarak.

"Lütfen," dedi. Tam gözlerimin içine bakıyordu. Gözlerimi kaçırdım. "Son kez konuşmak istiyorum."

Nefesimi verip gözüne baktım çekinerek. "Son kez?," diye sorarcasına konuştum. Başı ile onayladığında odanın çıkışına doğru ilerleyip ışığı kapattım. Fethi de arkamdan geliyordu.

Alaydan çıktık ve bir çocuk parkına doğru yürümeye başladık. "Ne konuşacaksın?" dedim yürürken.

"Komutanım ile aranda bir şey var mı?," diye sorduğunda olduğum yerde durup gözlerimi kıstım. Hayır diyebilirdim direk ama o kızı öptükten sonra benim hakkımdaki hiçbir şey onu ilgilendirmiyordu.