The Dead Man's Daughter

Final Destination

Siguro'y sa laki ng kanyang katawan, hindi agad nakaiwas si Roman sa atake ko. Sapong-sapo ang itim na kamay ko sa kanyang leeg na naabot ko sa pagtalon ko. Mas mataas siya sa akin.

Umuusok ang pagkakahawak ko sa kanyang leeg. Dalawang kamay niya ang pilit na nagaalis ng iisang kamay ko na sumasakal sa kanya. Sa kanyang sigaw alam kong nasasaktan siya sa ginagawa ko. Tila siya aso na iwinawagwag ang nakakabit sa kanya, pero lalo kong hinigpitan ang kamay ko sa kanyang leeg na halos bumaon ang mga daliri ko at iniabot ko ang kanyang sungay upang lalong maging matibay ang pagkakakapit ko sa kanya dahil palakas ng palakas ang pagwagwag niya sa akin. Nakakabingi ang kanyang panaghoy na umaalingawngaw sa apat na sulok ng maliit na silid.

Hindi ko alam kung ilang beses akong tumama sa pader o sa mga columns ng silid. Bugbog na ang braso at balikat ko. Pagod at nakakaramdam na ako ng sakit sa aking mga kamay. Panay ang bulong ang isip ko na sana'y mamatay na si Roman. Maitim na ang kanyang leeg na tila nasusunog sa pagkakasakal ko.

***Glaiza.... Glaiza.... Tulungan mo ako... Nakakatakot dito.... Ang dilim*** narinig ko ang paghingi ng tulong ni Rhian.

Luminga-linga ako sa posibleng pinagmulan ng boses na narinig ko. Wala akong nakikita na maaaring pagtaguan ni Roman kay Rhian. Pinaglalaruan nanaman niya ang isipan ko para mawala ang focus ko sa kanya.

"NASAAN SI RHIAN!!!???"

"Wala na si Rhian! Kinunsumo ko na siya at hindi mo makikita ang kanyang katawan!"

Sa malakas na pagikot ni Roman napabitaw ang itim na kamay ko sa kanyang leeg that landed on his chest. Parang isang naglalagablab na metal ang kamay ko na bumaon sa kanyang dibdib.

"AAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHH!!!!!!!!!!"
"AAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHH!!!!!!!!!!"

Dalawang boses ang sumigaw ng sabay. Boses ni Roman at ang isa ay...

"Boses ni Rhian!" nasa katawan ni Roman si Rhian...

"ILABAS MO SIYA!!! ILABAS MO SI RHIAN!!!"

"HAHAHAHA!!!!" sa kabila ng sakit na dulot ng pagbaon ng kamay ko sa kanya ay nagawa pa rin niyang magtawa. "Sinabi ko na sa'yo... na kinunsumo ko... si Rhian... Hindi mo na siya... kahit kailan makikita... Matalo mo man ako, hindi ko man makuha ang kaluluwa mo, nasa akin... ang ... puso mo..." pilit niyang tinapos ang kanyang salita.

***Tapusin mo na siya Glaiza. Hirap na hirap na ako. Parang awa mo na patayin mo si Roman*** muli kong narinig ang boses ni Rhian pero iba sa unang narinig ko. Malumanay ito at nanghihina. Ito ang tunay na Rhian.

Pero kung tatapusin ko si Roman, baka pati siya ay...

Hindi.. Kailangang magisip ako ng paraan kung paano ko siya mailalabas sa katawan ng demonyong ito.

***Diyos ko, ano bang gagawin ko?*** bulong ko sa aking sarili.

***Patayin mo na siya!!! PATAYIN MO SI ROMAN!!!***

Rhian yelled so loud making me a bit deaf even she's nowhere in sight. My blood boiled and rushed through my veins. I was like a car motor with a change of oil that my black hand smoothly moved further inside Roman's chest, grabbed his beating heart and squeezed it like a stress ball. I felt a hot liquid rushed through my hand that flowed down my arm. The blood of this soulless creature is as black and sticky as tar. Kung ibang tao ang madadapuan ng likidong ito, malamang mapapaso. My black hand felt nothing as the gluey goo leak and drip on the floor.

"DIIIIIIIIIIIEEEEEE!!!!!!!!!!!" I shouted, almost reaping my throat with my raspy voice.

A rush of new energy came right through me that I retreated my hand from his chest along with his weakly beating black heart. Veins hang like cords, wet and dripping with his dark blood as I clutch to it like a precious crystal. I let his horn go from my grip and I fell on my feet on the floor. My eyes didn't let go of him as he fell slowly on the floor with both of his hands on his chest, trying to cover that whole I made. His breathing became shallow little by little.

I can't help to put a smirk on my lips as I see him lay in his death. There's this sudden feeling of satisfaction seeing him grab on something, as if he can grasp air and put it in his lungs. Nagtagumpay ako. This feeling of victory is pouring down on me from my head down to my sole. Nakakalula... Nakakalunod... Ganito pala ang pakiramdam ng tagumpay sa pagtapos ng kasamaan. Its like having sex with multiple orgasm.

***Rhian....*** Asan na si Rhian?! Napatay ko si Roman habang nasa loob niya si Rhian. Baka... Baka....

No! Hindi ito maaari!

I ran towards the lifeless demon bathe on his own blood on the floor. His bare chest is wide open and I dove my hands inside, searching for any sign that might look like anything he could use to place Rhian inside his body. A vial, an orb, a little sack.... Anything...

I searched his open chest like a little girl searching her cabinet for her favorite toy. Lalo ko pang ibinuka ang butas hanggang sa kanyang tyan. My hands are like blades that slash right through his skin and flesh, pulling every internal parts that may hide what I need to find.

I am covered with black goo that is his blood but I don't give a damn care. Ang importante makita ko si Rhian and I'm searching like crazy.

"Rhian.... Rhian...." damn it... Roman's bloody internals are all over the floor pero wala akong makita.

"RHIIIIIAAAAAAAN!!!!!!" I called for her hoping na marinig ko siyang magsalita. I pound his empty body hard and his yucky black blood splashed all over me, covering my eyes that i can no longer see. His blood and my tears mixed together.

***Glaiza!!! Glaiza!!!!***

I heard her voice calling unto me pero hindi ko mabuksan ang mga mata ko. mahapdi ang mga ito dahil sa pagtalsik ng dugo ni Roman. I stretched my hands and search the empty space na baka makapa ko ang babaeng hinahanap ko. I tried to stand pero parang may kung anong nakadagan sa mga balikat ko. Hindi ako makatayo. Kumakaba ang puso ko. My heart pounded like a jackhammer.

"RHIAN, ASAN KA?!?!?!"

***Buksan mo ang mga mata mo...***

"Hindi ko kaya!! Asan ka?!" kinakabahan ako. Naririnig ko siya pero wala akong mahwakan. Patay na si Roman pero bakit parang pinaglalaruan pa rin niya ako.

***Open your eyes, Mahal***

She spoke in a language na alam kong hindi niya naintindihan. Hindi ito si Rhian.

"Hindi ka si Rhian!!!"

***Ako ito! Please buksan mo ang mga mata mo!***

"NO!!!!" I swayed my arms shooing away kung sino man ang ang nagpapanggap na Rhian. "NASAAN SI RHIAN!!!???" I feel my blood boils again with rage. Pagod na akong makipaglaban. I had used up all my energy sa sobrang galit ko kay Roman pero ito nanaman siya.

***Tama na Glaiza! Dumilat ka na! Ako ito!! Mahal, ako ito!! We've been married for years!!***

Ano? Kasal na kami? Kelan? Saan? Pano? Lalo akong nanghihina sa naririnig ko. I can no longer fathom what is happening. Napaglalaruan na naman ba ako? Kahit patay na si Roman, his power still remains. Hanggang sa isang matining na tunog ang sumagot sa mga katanungan ng isipan ko. Isang nakakabinging ingay na nagpamanhid sa buo kong katawan at pumutol sa aking diwa. Everything went blank.....

----------

Handa na sa katapusan?