Тамын эзэд

5-р хэсэг(Харамсаж байна...)

Өдөр хоногууд энгийн л өнгөрч байв. Нэг өдөр Жисү жижүүр тул цэвэрлэгээ хийн сургуулиас оройтож гарахад аль хэдийн харанхуй болсон байв. Жисү сургуулиас гаран гэрлүүгээ алхаж байтал гэнэт маш их хүчээр дагз руу цохиод авав. Жисүгийн нүд бүрэлзэн ухаан санаа нь балартав. Хамгийн сүүлд түүнийг хэн нэгэн мөрөө давуулан үүрээд хурдан2 алхаж байхыг мэдэв тэгээд л кадр тас.
***
Гэрт:
Лиса: Жисү утсаа авахгүй байна. Өдийд ирчихмээр юм.
Рөүс: Жр тосох гээд гарсан биздээ.
Лиса: Жр бүр сургууль дээр оччихоод ирсэн байна. Жисү олдохгүй байна. *сандрах*
Жэни шууд л компьютерээ асаан Жисүгийн утсаар байршилыг нь тогтоохоор хайж эхлэв.
***
Жисү нүдээ нээн харвал нилээд том унталгын өрөөнд сандалд хүлээтэй байх бөгөөд харвал эргэн тойрон нь үнэтэй чамин зүйлсээр дүүрэн байв.
Жисү: Хүн байна уу? Намайг сулла *орилох*
Гэтэл угаалгын өрөөнөөс Крис бэлхүүсээрээ алчуур ороон үсээ арчсаар гарч ирээд: Хөөх сэрчихээ шив манай мөнгө хүүлэгч.
Жисү: юу яриад байгааг чинь мэдэхгүй байна. Намайг яагаад ингэж байгаа юм?
Крис: Чи намайг сайн санахгүй байгаа бололтой тэгвэл На Бунсоныг санаж байна уу?
Жисү: Анх удаа л наад нэрийг чинь сонсож байна. Би үнэхээр мэдэхгүй.
Түүнийг үгээ хэлж дуусаагүй байтал том бадриун гар хацарт нь халуу дүүгүүлэн буулаа.
Крис: Чи 5хан сая воноос болж хүний аминд хүрчихээд дараа нь санах ч үгүй байгаа хэрэг үү? Чамайг хүн гэх үү? *хашгичих*
Жисүгийн толгой манаран маш их өвдөж байсан ч шүд зуун: Би 2 бөөрөнд ч хүрэхгүй мөнгөний төлөө хүн алдаггүй.*муухай харах*
Крис: Чи алаагүй юм биз дээ? Тэгвэл хэн түүнийг дарамталж дүүг нь ална гэж сүрдүүлээд даатгалын мөнгөний төлөө амиа хорлоход хүргэсэн юм? ХЭН???!!! *орилох*
Жисүгийн дургүй хүрч түүнийг бүр ч уурлуулахаар шиийдэн: Аан амиа хоролчихсон байхнээ? Уг нь бид үргэлж боломж олгодог. Юу гэдэг билээ дээ ... Аан сонголт тэрний хийсэн сонголт л байж шдэ.
Крис түүнийг дахин хүчтэй алгадахад Жисүгийн толгойд гал маналзах шиг болж уруул нь сэтрэн хацар нь халуу дүүгэн хавдав.
Крис: Тэгвэл чамд ч гэсэн сонголт өгөх үү? Хэмээн хэлээд зивүүн инээснээ хүлээсийг нь сулалж жижиг хутга гарт нь бариулаад толгойд нь буу тулган "Амиа хорло" гэв. Жисү хутгаа шууд л Крисын хэвлийд дүрж орхиод цонхоор үсэрчихэв. Аймшигтай өвдөлт мэдэрч байсан ч амьдрахын төлөөх тэмцэл нь ямарч өвдөлтөөс илү байв. Жисү гэрэл ихтэй газарлуу зүглэн гүйж байтал машины гэрэл нүд гялбуулан сигнаалын дуу хадахад Жисү ухаан алдан уналаа. Машинаас Жр Жэни 2 гүйн гарч ирээд Жисүг өргөн машинд суулган эмнэлэгрүү хурдлав. Энэ бүхнийг араас нь харан зогссон Крис хутгалуулсан шархаа чанга даран машиндаа суун тэднийг дагав.
Эмнэлэг дээр:
Лиса: Ү-үхэхгүй биздээ? *нүдэнд нь нулимс цийлэгнэх*
Жонгүк: Үхэхгүй ээ битгий санаа зов.
Жр: Би жоохон эрт очих ёстой байсан юм. Жоохон л эрт очсон бол *өөрийгөө хараан толгойгоо хананд цохиж байв.*
Ви Жр-ын толгойны ард гараа ивэн: та буруугүй болохоор одоо жоохон хаттай бай за юу?
Рөүс: Би тэр новшийг яг одоо очоод тонилгоод хаячихъя л даа*шүдээ зуух*
Жэни Рөүсийн гараас атган: Битгий бодлоггүй зүйл хийх гээд бай. Ийм зүйл болсон болохоор бид аль болох хурдан ажлаа дуусгаад хариугаа авах хэрэгтэй. Одоохондоо тэд амьдаараа хэрэгтэй.
Лиса: Маргааш тэдний гэрт үдэшлэг болно гэсэн. Тэр л хамгийн том боломж.
Эмч гарч ирэхэд тэд угтан босоод : эмчээ тэр яаж байна хэмээн зэрэг шахуу лавлан асуув.
Эмч: 2 хавирга хугарсан, толгой хагарсан шилбэний яс хугарсан байна лээ, уруул нь сэтэрсэн болохоор 4 оёо тавьсан ил бэртэл ч их байна. Осолд орсон өвчтөн юм уу? Ямартай ч удахгүй сэргэх байх сувилагч эмчилгээг нь заана гэв. Ви эмчийг даган эмнэлгийн төлбөр хйихээр явав.
Крис тэднийг ажиглаж байснаа Хөөх та нар ч тун ойрхон байлаа шүү. Хэмээн хэлээд явж одов.
Тэд өрөөнд ороход Жисү аль хэдийн ухаан орсон байв.
Лиса: Бие нь яаж байна.
Жисү: Амьд л байна. *инээмсэглэх*
Рөүс: Яаж гарч ирсэн юм?
Жисү: Цонхоор нь үсэрчихсэн.
Рөүс: 2 давхарт байгаагаа яаж мэдсэн юм? 0.0 гадаа их харанхуй байсан.
Жисү: Мэдээгүй ээ. Цэвэр аз байсан.
Жэни: Солиотой охин өндөр барилга байсан бол үхэх байлаа шдэ *уурлаж загнах*
Жисү: Хөөе би өвчтөн битгий загнаад бай.
Жэни: Крис гэдэг тэр новш чамайг яах гэж барьж явсан юм бол?
Жисү тэдэнд болсон бүгдийг ярьж өгөөд:
Би үнэхээр үхэх нь л гэж бодсон.*нулимс нь цийлэгнэх* би үнэхээр яагаад ийм олон дайсантай юм болоо. Яагаад дандаа хүмүүс намайг алахыг хүсдэг юм. Би үнэхээр хүссэндээ муу зүйл хийсэн гэж үү? *Жисүгийн нулимс урсан тэр цурхиран уйлж байв.* Би би ч гэсэн хүн шиг амьдрахыг хүсдэг. Надад ч гэсэн зүрх сэтгэл байгаа уйлаад амь гуйж байгаа хүн үнэхээр өрөвдөлтэй харагддаг гэхдээ ... гэхдээ би илүү өрөвдөлтэй шдэ ... би би үнэхээр харамссандаа хэдэн зуун удаа үхдэг ....
Лиса Жисүгийн гараас атган: бүгд чамайг үзэн яддаггүй шдэ. Биднийг хар л даа чамд ямар их хайртайг чи мэднэ шдэ гэв. Тэд Жисүг амраахаар гэрлүүгээ явцгааж Жр Жисүг сахиж үлдэв.
Жр Жисүгийн дэргэд ирж суугаад: Унтахгүй юм уу?
Жисү: Надад сонголт байсан уу?
Жр: Юу?
Жисү: Надад энэ тамд орж ирэхгүй байх боломж байсан болов уу? Надад сонголт байсан болов уу?
Жр: Юу гээч бид эцэг эхээ сонгож чадахгүй шдэ. Тиймээс өөрийгөө буруутгах хэрэггүй. Бидэнд сонголт байгаагүй. Гэхдээ одоо бол бидэнд байгаа.
Жисү Түүнрүү гайхан хартал Жр гараас нь атгаад: Бид зүгээр л зугтааж болно. Энэ тамаас яваад сайхан газар очиж энгийн л ажил хийж хөөрхөн хүүхдүүдтэй болно. Орой болгон ажлаасаа ирээд чиний гарын хоолыг идэнэ. Бид хэзээ ч ингэж муу муухай зүйл хийж байгаагүй юм шиг амьдана.
Жисү нүдээ анин: бодит байсан бол сайхан байхсан.
Жр Жисүгийн духан дээр зөөлөн үнсээд: Бодит болгоно чиний төлөө. Одоо амардаа гэв.
***
Бусад нь гэртэй ирэхэд Жэнигийн утас дуугарав. Жэни: Байна уу? Юнгхүнаа?
Вэрнон түүний үгийг сонсоод л шууд байдгаараа хөмсгөө зангидан босч одов. Жэни утсаар ярьсаар өрөөрүүгээ явлаа.
Ви:Өнөөдөр хүнд өдөр байсан болохоор эртхэн амарцгаахгүй юу даа. *босоод хүрмээ өмсөх*
Лиса: Чи гарах гэж байгаа юм уу?
Ви: Тиймээ найз охин маань гэртэй ганцаараа байгаа.
Жонгүк: хэдий үерхэж эхэлсэн ч гэсэн чи сүүлийн үед арай л их гадуур хоноод байгаа юм биш үү?
Ви: Хүлээн зөвшөөрч байна гэхдээ Хёна үнэхээр холдохын аргагүй эмэгтэй.
Ви гэрээс гарч Хёнагын гэрт ирлээ.
Уснаас дөнгөж гарч ирсэн Хёна үнэхээр тачаангуй харагдах бөгөөд Вигийн хүзүүгээр тэврэн уруул дээр нь зөөлөн үнсээд: Чи их цонхигор харагдаж байна.
Ви: Өнөөдөр хүндхэн өдөр байлаа *нүдээ нухах*
Хёна: Эгдүүтэй залуугынхаа алжаалыг тайлж өгөх хэрэгтэй хэмээн эрхлэнгүй хэлээд босч дарс 2хундага авч ирэн ямар ч байсан уучих гэв.
***
Гэрт:
Вэрнон Жэнигийн өрөөний үүдэнд хаалгыг нь тогших эсэхдээ эргэлзэн зогсоно. Гэтэл Жэни хаалга онгойлгон гарч ирээд Вэрноныг харан: Ямар нэг юм болоо юу?
Вэрнон: Өнөөдөр жаахан хүнд өдөр байлаа гарч давхицгаах уу?
Жэни: Сайхан сонсогдож байна.
Тэд гражаас мотоциклуудаа аван гарав. Тэд хурдны зам дээгүүр салхи татуулан давхих бөгөөд хэн хэнд нь үүнээс илүү эрх чөлөө үгүй мэт санагдаж байв. Тэд 2 2 лаз шар айраг аван түр амсхийн сууцгаав.
Вэрнон: Тэр новш бишээ тэр залууг яах бодолтой байгаа юм?
Жэни: Хэн? Аан Юнгхүн үү? Хха зүгээр л дажгүй залуу. Энгийнээр амьдрах боломж олдвол түүнтэй болзохыг хүсч байна.
Вэрнон: Чамайг тамд үлдэхийг хүсч байгаа гэж бодсон юмсан.
Жэни: Юу гээч сүүлийн үед бид энгийн амьдралын сайхныг амтлаад бүгд л тамаас зугтахыг хүсэх болсон. Гэхдээ 4 үүлээ зугтаж чадахгүй болхоор би зайгаа тавьж өгч байгаа юм.
Вэрнон: Рөүсд энд байх таалагдахгүй байсан. Тэр удирдагч болохыг л хүсч байгаа.
Жэни: Би Рөүсийг буруутгахгүй ээ? Тэр зүгээр л аймхай болохоор шинэ зүйлээс айгаад байгаа юм.
Вэрнон: Рөүс уг нь их зоригтой царайлдаг гэхдээ үнэхээр аймхай бяцхан охин тийм үү? *инээмсэглэх* Тэр тэнэг хүмүүс өөрөөс нь айхгүй байх вий гэхээс хамгийн их айдаг. Тэгээд л тамаас гарч чадахгүй байгаа юм. Бас тэр ялагдахаас айдаг. Гологдож ээж шигээ эмсийн хүрээлэнд очих вйи гээд. Зүгээр л айгаад бас төрөхөөсөө л тэнд байсан болохоор тэндэхээс өөр газар мэдэхгүйдээл тамын бүр гүн рүү орж байгаа. Ээж нь жоохон л дээр хүн байсан бол тэр бүхнийг арай өөрөөр харах байсан байх.
Жэни: Тэгээд л чамайг түүний дэргэд байгаарай гэж гусан юм чи хайрцгыг гаднаас нь харин Рөүс дотроос нь харж байгаа. Харамсалтай ч гэсэн Рөүс бүр бариандаа хүрч байж л буруу зам гэдгийг ойлгох байх.
Вэрнон: би түүнийг харамсуулахгүйн тулд бүгдийг хийнэ.
Жэни: Бид хийнэ *инээмсэглэх*
Маргааш нь хичээл тараад Лиса Рөүс Жэни 3 оройн үдэшлэгт өөрсдийгөө бэлдэв. Бүд ээмгэндээ холбоо барих төхөөрөмжөө суулгав Тэд өнөө орой л бүгдийг нь амжуулах ёстой. Гэтэл Ви ирэхгүй утсаа ч авахгүй байв. Орой нь үдэшлэгрүү Рөүс Лиса 2 хамт явж Жэни араас нь хагас цагын дараа очихоор тохиров. Лиса Рөүс 2-ыг очиход үдэшлэг аль хэдийн эхэлсэн байв. Рөүс Кристэй хамт бүжиглэн. Харин Лиса Таог даган өрөөрүү нь явав. Өрөөнд орж ирмэгц Тао Лисаг нүүр нүдгүй үнсэж эхлэв. Гар нь гуя өгзөг гээд хаа хамаагүй илэн таалж хэл нь Лисагын аман дотор бүжиж байв. Лиса түүнийг арай гэж өрөөсөө түлхэн: Битгий ийм яаруу байлдаа. Хундага дарс аваад усанд орцгоовол ямрав *жогтой харах* Лиса Жонгүкийг ус бэлдэх хооронд дарс хундаглан дотор нь эм хийж байтал Тао түүний үснээс зулгаан өөрлүүгээ харуулаад шууд л унатал нь алгадаад: Чи хэн юм? Хэн ч байсан одоо өөрийгөө үхсэнд тооц. Үүнийг сонсон Рөүс шууд л Крисийг орхин тэдэн дээр очих гэтэл Крис түүний бугуйг тас атгаад: Хаашаа яараав хонгор минь? Крис түүнийг чирж явсаар өрөөндөө авч ирэн хаалгаа цоожлоод: Чи Лисаг аврах гэсэн бололтой. Гэхдээ одоо чамд л аврал хэрэгтэй дээ. Жэни үдэшлэгдээр ч ирж амжаагүй байхад тэдний хэлэхийг сонсон Вэрнонруу залган: Яг одоо ир* хоолой нь чичрэх*
Вэрнон Жонгүк 2 шууд л машиндаа суун хурдлав. Вэрнон жолоо барьж Жонгүк Чихэвч зүүн юу болж буйг сонсож байв.
Таогын өрөөнд:
Тао Лисагын 2 гарыг ард нь холбон бариад даашинзыг урж хаяад: Юу гээч ах нь муу охидод үнэхээр дуртай*амьсгаадан хэлэх*
Лиса энд ирэх ёсгүй байж хэмээн харамсаж болдог бол бүгдийг буцаахыг хүсч байлаа. Тэр тийчэгнэн орилж түүнээс мултархыг оролдож байсан ч чадсангүй. Тао Лисагын хөхийг хагартал нь базаж, өгзгийг нь хорстол нь тас тас хийн алгадаж байв. Хүзүү эгэм цээжийг нь хөх няц болтол нь хазалж базалж байснаа шууд арагш нь харуулаад тултал нь бүлж орхив. Лиса орь дуу тавин орилоход. Жонгүкын нүд нь улаанаараа эргэлдэж Таог цааш нь харуулахад бэлэн байв. Харин Крисыг хүлж байсан Рөүс үүнийг сонсон шууд л нулимс нь урсаж эхлэв. Жэни энэ үед гадаа нь байх гэрлийг тасалж үдэшлэгийг өндөрлүүлэв. Бусад нь гүйн Таогын өрөөнд очиход Лиса газар хэвтэн цурхиран уйлж байх бөгөөд Тао юу ч болоогүй мэт гэрэл яасныг шалгаж байв. Жонгүк шууд л гүйж очин Таог заамдаад нүүр нүдгүй цохиж эхлэв. Харин Жэни тэдний ардаас гүйн орж ирээд юугаа хийгээд зогсоод байгаа юм Лисаг аваад яваач эмнэлэгт хүргэ.*орилох* Рөүс: Би эхлээд тэр новшийг цааш нь харуулна. *хоолой нь зангиран нулимстай нүдээр Лисаг ширтэж байв* Жэни Рөүсийг өөрлүүгээ харуулаан мөрнөөс бариад ухаантай бай Лисаг хар л даа хүлээж чадах юм шиг байна уу? Рөүс үлдсэнийг нь надад даатгаад Лисаг хурдан эмнэлэгт хүргэ. Рөүс сая нэг ухаан орвуу гэлтэй Лиса дээр гүйн очиж ойр байх бүтээлгийг нөмрүүлэв. Вэрнон Жонгүкийг болиулан чанга тэврээд: чи дэргэд нь байх хэрэгтэй тэнэгээ Лисаг хамгаал. Жонгүк Лисаг тэврэн Рөүс тэр 3 гүйн гарав.
Жэни: Чи тэднийг эмнэлэгт хүргэчихээд ир гарахдаа гэрэл залгачихаарай.*ширүүхэн хэлэв*
Вэрнон: За удахгүй ээ гээд гүйж одов. Гэрэл асахад Жэни газар цусанд будагдан хэвтэх Таог сандалд хүлэв. Дараа нь Крисыг өрөөнөөс нь авчирч хажууд нь мөн л сандалд хүлээд. Ухаан орохоос нь өмнө хэрэгтэй зүйлсээ бэлдэж ирээд тэдэнрүү ус цацан сэрээгээд: Тэгээд шангаа хүртэхэд бэлэн үү? Тэр яаж хүн тамлахаа үнэхээр сайн мэддэг нэгэн.