Тамын эзэд

11-р хэсэг

3 жилийн дараа. Солонгос улс:
Амьдрал яг л байдгаараа мэт гэхдээ бүгд өөрчлөгдсөн.
Рөүс: Энд ирэхгүй уджээ. Бүхэл бүтэн 3 жил болчихож.
Вэрнон: Хёна тахилын ширээ бэлдэж байгаа. Би ядаж цэцэг авч очих хэрэгтэй байх.
Рөүс: Жэни цэцгэнд дургүй. Харин шоколад, шар айраг авж очицгооё.
Тэд ийнхүү ярилцсаар Хёнагын гэрийн зүг яарцгаав.
Рөүс: Жэни чи биднийг санасан биздээ. Ирэлгүй удсанд уучлаарай. Ками бүлэг 2дахин жижиг болсон. Лиса Жисү хоёрт хөрөнгө бас хэдэн хүн өгөөд хуулийн дагуу ажиллуулж байгаа. Лиса хүний наймаа биш хөдөлмөр зуулчлал хариуцаж. Жисү мөнгө хүүллэг хийх биш банк бус санхүүгын байгууллага удирдаж байгаа. *Жэнигийн тахилын ширээний өмнө өвдөглөж суугаад инээмсэглэн ярьж байв*
Түүнийг ийнхүү ярьж байтал хаалга онгойн Жисү Жр 2 орж ирэв.
Жр : Уучлаарай зам жаахан түгжирээтэй байлаа.
Жисү: Рөүс2 ямар их санасан гээч *гүйж очоод тэврэх*
Рөүс: Би ч гэсэн санасан *инээмсэгэн хариу тэврэх*
Жр: Бэртэж гэмтээгүй биздээ. Ажил хэр байна.
Рөүс: Чи хэнээс юу асуугаад байгаа юм? Би мэргэжлийх *мундаг царайлах*
Вэрнон: Та 2-ын ажил хэр байна даа. Одоо үйл ажиллагаа хамаагүй жигдэрчихсэн биздээ.
Жисү: Мэдээж шдэ. Бүр байнгын үйлчлүүлэгчидтэй ч болсон. Бид 2 Ганнамд шинэ байранд орсон манайд нэг ирээрэй.
Рөүс: Буцахаасаа өмнө ороод гарнаа.
Жр: Гэхдээ энэ Жонгүк Лиса 2 их оройтож байна шүү.
Тэднийг ийнхүү ярилцаж байтал Хёна Гал тогооноос гарч ирээд: Ашгүй ирчихжээ. Алив Жэнид ёслоод гал тогоонд орцгоо. Нари ширээ бэлэн болснуу?*гал тогооруу орилох*
Түүний араас нэгэн хөөрхөн жижигхэн биетэй охин: болчихсоон нүүнагэсээр инээмсэглэн гарч ирэв.
Вэрнон: Хөөх Нари их том болжээ. Гэхдээ яагаад энд байгаа юм.
Хёна: Ви түүнийг харж хандаарай шэж захисан болохоор би дэргэдээ байлгаж байгаа юм.
Рөүс: Чи манай Нариг бага зовоогоорой. Загнаад байвдаа.
Нари: Үгүйдээ эгч надад их сайн хандаж байгаа.
Жисү: Та 2 мэдээгүй билүү Нари Сөүлийн их сургуульд тэтгэлэгтэй сурах болсон.
Жр: Тэгэхээр нь Вигийн төлбөрт нь хэрэглээрэй гэсэн мөнгийг хүүтэй хадгалчихсан байгаа. Хуриманд нь хэрэглэнээ.
Вэрнон Рөүс 2 Нарид хандан баяр хүргээд тэд гал тоглонд орж суун хооллох гэу байтал хаалганы хонх дуугарав.
Лиса: Хөөөе та нар ямар онцгүй юм бэ. Хүлээхгүй хооллох гэж байсымуу.
Жисү: Хэн та 2-ыг ийм их хоцор гээв.
Жонгүк: Хүүхдээ бодоод удаан явахгүй бол болохгүй байсымаа.
Жр: Гүэ хэдий хүүхдээ бодсон ч гэсэн ... гээд гайхан: Хүүхэд????
Бүгд гайхан тэдэн рүү харж байлаа. Лиса: Юун аймар харцгаадаг юм. Би жирэмсэн одоо 4сартай.
Рөүс: Тэгээд яагаад одоо л хэлж байгаа юм.
Лиса: гэнэтийн бэлэг барих гээд.
Бүгд инээлдэн түүнд баяр хүргээд. Тэд ширээнд суун хооллож дуусаад бүгд Жэнигийн тахилын ширээг тойрон суув.
Вэрнон: Гэхдээ Юнгхүний тахилын ширээг яагаад засаагүй юм?
Хёна: Ээж маань хөдөө гэртээ зассан би өглөө эрт оччихоод ирсэн.
Жисү: 3 жилийн өмнөх тэр 1хан долоо хоног бүхэлдээ хар дарсан зүүд байсан шүү. Гэр бүл маань 3 гишүүнээ алдаж. Бүгд хүндхэн үеүүдийг туулсан. Гэсжн хэдий ч ингээд тойроод суухад жаргалтай байна.
Рөүс: Битгий нэг л чухал царайлж яриад бай эвгүй байна.
Жисү: Ххэ тийм байна уу?
Хёна: Нээрээ Лиса Жонгүк 2 удахгүй ээж аав болно гэл үү? Баяр хүргье
Жисү: Жэни энд байсан бол Лиса чи хамгийн жоохон нь байж яахаараа хамгийн түрүүнд ээж болдог байна аа гэх байсан даа.
Гэтэл тэдний ард байх шатан дээрээс: Үгүй тэгж хэлэхгүй байх байсан. Жисү Жр 2 яарах хэрэгтэй юм биш үү? Гэх байлаа.
Бүгд эргээд харахад хэн зогсож байсан гээч ЖЭНИ !!!!