Тамын эзэд

2-р хэсэг (ГЭР)

Хятад улс:
Жэнигийн хувьд онцын хийх ажилгүй энгийн л нэг өдөр байв. Өглөө эртлэн босч чихэвчээ зүүн гадаа талбай тойрон гүйж байтал хэн нэгэн араас нь хэн нэгэн дагаад байгаа мэт санагдан гүйлтийн замаас гарч цэцэрлэгт хүрээлэн дундуур гүйв. Гэтэл 2 залуу яалт ч үгүй араас дагаж байв. Жэни хүн цөөтэй газар хайн хүмүүсийн хөдөлгөөнөөс нилээд зайтай бах нэгэн дэлгүүрлүү чиглэн хурдаа нэмж дэлгүүрт орж нуугдаад дагаж байгаа хүмүүсээ ажиглав. Нилээд биерхүү 2 залуу байх бөгөөд халзан залуу нь жижиг эвхэгддэг хутга нөгөөх нь тэлээндээ гар буутай нь мэдэгдэж байв. Шилэн хүзүүн дээрээ луу хэмээн ханзаар бичсэн нь ч мөн харагдав. Жэни гайхсангүй луунууд түүнийг алахгүй хашраах гэж л ирсэн байж таарна хэмээн бодоод дэлгүүрээс цамцныхаа малгайг өмсөн гараад шууд л тэднийг чиглэн алхав. Тэд түүнийг хармагцаа доогтой инээмсэглэн нэг нь чангаар : яасан нуугдах газар олдохгүй нь уу?
Жэни: Буруу зүйл хийгээгүй байж яагаад нуугдана гэж?
Залуу1: өчигдөрийн цааш нь харуулсан новш чинь бидэнд өртэй байсан юм. Гэтэл чи мөнгө өгөх боломжгүй болгочихсон байна лээ.
Залуу2: Бидэнд зүгээр л энэний 2 бөөр бас нүдийг өгчих.
Жэни: Өчигдөриийн новш гэж ... за байз аль нь юм болоо. Өчигдөр би их олон новшыг цэвэрлэсэн. Аль нь ч байсан бид хүний өр төлөөд байдаг сайхан сэтгэлтэй хүмүүс биш. *зивүүн инээх*
Залуу1: Ааш уг нь чимээгүйхэн зохицуулчихъя гэж бодсон юм сан. *Хутгаа дэлгэх*
Жэни залуугын хутгыг булаан хүзүүнд нь тулгаад: би ажилдаа үнэхэр сайн болохоор битгий над дээр мэстэй ирж бай за юу *муухай харах*
Залуу2 Буугаа сугалан цэнэглэх зуурт Жэни залуу1-ын хоолойг хэрчин өмнөө бариад бамбай болгон залуу 2-ыг бүлж орхив. Бурхнаас заяагаа ву гэлтэй сайхан царай 2 залууг бурхан чөтгөрт нь илгээчихээд юу ч болоогүй юм шиг явж одов.
Тэр гэртээ орж ирэн шүршүүрт орж хөнгөхөн будаад хувцаслаж байтал гаднаас Ви орж ирэн нилээд бухимдангуй: Яа Ким Жэни чи яагахд өглөөгүүр хүний уур бараад байгаа юм бэ?
Жэни: Би яасан гэж *юу ч болоогүй мэт тольдон*
Ви: Чиний алсан луу бүлгийн 2хүний цогцсыг цагдаа нар олоод холбоо барьлаа
Жэни: Тэгээд хийдгээ л хийлдээ. Амыг нь хамьхуул тэгээд ч намайг гэх нотолгоо байхгүй биз дээ.
Ви: Хэн цагдаа нарт санаа зовсон юм. Луунуудад л санаа зовж байна. Тэд чамайг өөрсдийх нь хүмүүсийг тонилгосныг мэдэхгүй гэж бодоо юу?
Жэни: Бид угаасаа тэдэнтэй сайхан харьцаатай биш дээ. Яваа өнөөдөр хангалттай онцгүй өглөө байна.
Ви: Зза энэ хэргээс болоод хамгийн чухал зүйлээ мартахаа шахлаа.
Жэни: юу юм?
Ви: Удирдагчид та 4-ыг хамтарч нэг асуудал шийдээсээ гэж хүсч байгаа. Ер нь бол бид 8-ыг. Чиний хэлсэнчлэн луунуудтай газар нутгын асуудал зөвхөн эд ч биш Солонгос Америк Японд тасрахгүй байгаа болхоор нэг тийш нь болгох хэрэгтэй. Үлдсэнийг нь Сөүлд очихоор бүгдэд нь хэлнэ гэсэн.
Жэни: Юу хийх нь хамаа алгаа гэр бүл нэгдэх нь л хангалттай. Хэзээ Солонгос явах юм?
Ви: Өнөөдөр орой ниснэ юмаа бэлд.
Энэ мэдээ Жэнигээс гадна Рөүс Лиса Жисүд очин бүгд Солонгосд очихоор зарим нь ачаагаа бэлдэж зарим нь аль хэдийн нисч зарим нь онгцондоо сууж байв. Охидыг зэрэг очихоор төлөвлөн өөр2 цагт нисгэсэн гэхүүдээ.
Тэд явсаар Солонгосд байрлах байрандаа ирэв. Байрны гадаа тэд бие биенээ харан тарч бутарсан байсан сэтгэл нэгдэх мэт л баярлаж байв. Байшинд ортол томоос том зочины өрөө цэлийх бөгөөд өрөөний голд байрлах том ширээнд дунд хэргэм насны эр сууж байв
Лиса: Хөөх Жинхэ ах өөрчлөгдөөгүй байна шүү.
Жисү: Юун өөрчлөгдөөгүй гэж царайлаг болчихсон байгаа биз дээ
Жинхэ: Энэ охид уулзаагүй удсан байж ахыгаа цаашлуулаад л алив сууцгаалдаа замдаа өлссөн байлгүй.

Тэд ширээнд суугаад удалгүй хоол ирж. Урт хугацааны дараа хамтдаа ширээ тойрон хооллож эхлэв.
Рөүс: Ямар ч байсан эхлээд юу хийх ёстойг маань хэлчих.
Жинхэ: Манай Рөүс ч яаруу хэвээрээ байх шив.
Вэрнон: Харин тиймээ би байнга л хэлдэг юм.
Жэни: Заримдаа хурд маш чухал.*төв царайлах* хэн нь ч гэмтэж бэртээгүй биздээ.
Жисү: Юуг нь асуудаг байнаа энэ урт хугацаанд яс хэд хугарч хэд бороолохоор боллоо шд.
Лиса: 0.0 ohh my god ЖР чи яг юу хийж байсан юм бэ. Жисү тийм олон удаа ясаа хугалаа юу?
Ширээ тойрч суусан хүмүүс бүгд нир хийтэл инээлдэв. ОДОО Л ГЭРТЭЭ ИРСЭН ЮМ ШИГ БАЙНА.
Тэд хооллож дуусаад бүгд л Жинхэрүү хариулт нэхсэн харцаар харж байв.
Жинхэ: 0.0 ??? Та нарын наад нүднүүд намайг барьж идлээ л дээ
Жонгүк: Тэгээд хэл л дээ. Биднийг ажиллуулж эхэлснээс хойш анх уда л ингэж бөөнд нь цуглуулж байу шалтгааныг нь хэлэх хэрэгтэй шдэ. *хошуугаа унжуулах*
ЖР: Бурхан минь ээ энэ Жонгүкын хошуу амыг хараад байгаарай. Лиса чи дүүг маань бүр эрхийн балай болгоцон байна шдэ.
Лисагийн хацар улайн доошоо хартал.
Жисү: Хүүе яагаад ичээд байгаа юм 0.0
Лиса: Х-хэн ичсэн юм? Зүгээр гол зүйлдээ л анхаарцгаа. Жинхэ ахаа хэлээчдээ ямар ажил юм.
Жинхэ: Тэгэхээр бид луунуудйн учрыг олох болно. Та нар МЭЛМИЙ гэж сонссон биздээ.
Ви: МЭЛМИЙ? сүртэй л нэртэй юм. Тэр нь юу юм.
Жэни: Нэг ёснй програм байгаа юм. Бүхий л мэдээллийн систем кибер тоног төхөөрөмжүүдээс мэдээлэл авах боломжтой.
Рөүс: Тэрийг чинь АНУ-ын засгын газар эзэмшиж байгаа гээгүй бил үү?
Жинхэ: Тэд эзэмшиж байсан. Луунууд сар гарны өмнө өөрсдийн болгосон. Тэд үүнийг Орсын засгын газарт зарах гэж байгаа.
Лиса: Тэр чулуун зэвсгийн үеийнхэн хэзээнээс технологоор оролддог болчихоов
Жэни: Чулуун зэвсгийн үеийнхэн болохоор л Орсод зарах гэж байгаа юм. Уг нь тэр чинь шавхагдашгүй алины уурхай шдэ.
Жинхэ: Бид тэр уурхайг чинь гартаа оруулах болно. Луу бүлгын толгойлогч 2 хүүтэйг та нар мэдэх байх. Тэд бүлгэллийн ажилд нэг их оролцдоггүй ч эцгийнхээ амин сүнс нь тэд хаана байгааг нь мэдэж байгаа гэдгийг баттай эх сурвалжаас сонссон.
Жисү: Чоныг нь биш бэлтрэгнүүдийн нь оролдвол амар гэж байгаа юм биз дээ.
Рөүс: Тэгээд тэр бэлтрэгнүүд чинь хаана байгаа юмбдээ?
Жинхэ: Elit highschool *ёжтой инээх*
Лиса: Биднийг арай сургуульд яв гэх гээд байгаа юм биш биз дээ?
Жинхэ: Ухаантай охин.
Бүгд: Яасан ч явахгүй шүү *муухай царайлах*