Тамын эзэд

8-р хэсэг

Рөүс: Яасан бэ? Яагаад тасалчихаж байгаа юм.
Жэни: Солилцоог мартаж үз. Маргааш Мэлмийг удирдагчдад аваачиж өгөөд тэднийг суудлаа өг гэж шаардана.*хөмсгөө зангидан шүдээ зуугаад*
Вэрнон: Чи тоглоод байгаа юмуу? Тэгээд Виг яах юм?
Жэни: Ви үхсэн. Саяных Ви биш.
Рөүс: Юу? Яаж мэдэж байгаа юм?
Жэни: Саяных бичлэг байсан эд тэндээс салгаж эвлүүлсэн бичлэг. Боломж олдвол цогцсыг нь хурдхан авна. *гээд машинаас буув*
Рөүс Вэрнон 2 түүнийг даган буугаад Вэрнон: хаачих нь вэ?
Жэни: Би удахгүй ээ. Бусдадаа хэлж тэднийг тайвшруулаарай. Жр-ыг ямар нэгэн тэнэг юм хийлгэж болохгүй шүү. Гэж хурдхан хэлчихээд эргэж ч харалгүй явж одов.
Вэрнон Рөүст хандан: Чи ороод тэдэнд хэлчих Жэни юу ч хийж магадгүй.
Жэни харанхуй гудамжаар юу ч бодолгүй чигээрэй алхсаар л. Гадаа хэдий бүрхэг харанхуй байгаа ч түүний сэтгэлд бүр ч харанхуй байв. Гэнэт Вигийн утсанд дуудлага ирэн утсаа авахад.
Хёна: Чи надтай уулзаач. Ганцаараа ирээрэй.
Жэни: Вигийн найз охин болохоор чинь найзых нь хувиар уулзъя. Чи ч гэсэн өөр санаа агуулах хэрэггүй. Гэв тэд голын эрэг дээр уулзахаар тохирч Жэни шууд уулзах газарлуугаа алхав. Тэр замдаа 4лаз шар айраг хайрцаг тамхи шоколад аваад. Дэлгүүрийн гадна нэг тамхи гаргаж асаагаад уртаар сорон санаа алдаад: Вэрнон гараад ир.
Вэрнон дэлгүүрийн буланд нуугдаж байснаа гарч ирээд шууд л тамхийг нь булааж аваад газарт хаян дээр нь гишгээд: Ви л лав баярлахгүй байсандаа*хөмсгөө зангидах*
Жэни түүнд шоколадаа өгөөд: Буц битгий дагаад бай гэв.
Вэрнон шоколадыг буцаан торонд нь хийгээд: Зүгээр л хамт явъя.
Жэни: Би тэнэг биш. Сэтгэл хөдлөлдөө амархан автаад байдаг ч хүн биш. Тиймээс яв уулзах ёстой хүн байна гээд түүнийг дэлгүүрийн өмнө орхиод хурдан2 алхаж одов.
Жэни гүүрний доор ирээд чийг үнэртэн зогсоно. Тэр Витэй анх танилцсан тэр өдрөөс эхлээд найз охинтойгоо уулзчихаад ирье гээд гарсан өдөр хүртэл бүгдийг нь нэхэн санав. Ви үргэлж аймхай амьтаг байсан. Тэр бас үнэхээр өрөвч сайхан сэтгэлтэй. Нэг удаа 4 настай охинд нэг бөөр хулгайгаар өгсөнөөсөө болж үхтэлээ зодуулчихаад охиныг зүгээр гэж сонсон өнөө л дөрвөлжин амаа гарган инээж байсан сан. Түүнийг үхэх гэж байхад нь дэргэд нь байгаагүйдээ өөрийгөө зүхэж байв. Гэтэл хэн нэгэн хойно нь хоолойгоо засах сонсогдов. Жэни эргэж хартал Хёна алхсаар дэргэд нь ирж зогсов. Жэни халааснаасаа хайрцаг тамхиа гаргаад Хёнаруу сарвай. Хёна нэгийг авхад Жэни асааж өгөөд өөрөө ч нэгийг гарган асаагаад: Ви зөвхөн энийг л татдаг байсан.
Хёна: Гэхдээ тэр чамайг татдаггүй гэж хэлсэн. Хамт уухаар согтддоггүй хөгжилдөж мэддэггүй гэж байсан.
Жэни: Хөнгхөн инээгээд. Яах гэж дуудсан юм? Ви үхчихсэн гэдгийг мэдэх болохоор ямар нэг зүйл шаардах хэрэггүй шүү.
Хёна: Мэдчихсэн байхнээ. Уг нь би хэлэх гэж бүлгээсээ уравсан юмсан.
Жэни: Хха хор өгөөд эм өгөх гэсэн юм биздээ. Яасан харамсаа юу?
Хёна: Би үнэхээр хүсээгүй шүү. Надад ч гэсэн Ви үнэхээр таалагдаж байсан. Би түүнийг хайрлаж байсан. Энэ тамын амьдралыг би сонгоогүй ямар байдгыг чи ч сайн мэднэ биздээ.
Жэни: Би чамайг буруутгаагүй. Зүгээр л ууртай байна. Вид үнэхээр л хайртай юм бол цогцосыг нь ч болтугай аваад ир.
Хёна: Түүний гарт утас бариулаад Вигийн сүүлчийн үгс би түүнийг чамд авчирч өгмөөр байгаа ч чадахгүй. Чамтай эртхэн танилцсан ч болоосой, чи их таалашдаж байна харамсалтай юм. Жэни утсыг аван асаахад бичлэг явж эхлэв.