2.26

168 10 0
                                    

[ J E N O ]




Pinapanuod ko lang siya habang nasa gitna siya ng mga kaklase kong nagtatanong kung naaalala ba niya sila. And the answer was yes.








Iilan lang samin ang di niya maalala, pero ako yung pinakanasasaktan talaga.







"Paano ba yan Jeno? Hindi ka maalala ng taong mahal mo." Narinig ko si Nana na kasusulpot lang sa tabi ko.







"Di bale na. It doesnt matter, as long as he is safe." Sabi ko ng di siya nililingon.





"Napansin mo din ba ang ilang pagbabago sa ugali niya?" She asked.






Nilingon ko siya.






"Hindi na siya ganun kahinahon. Parang mas naging manly siya hindi gaya ng dati na tatahi tahimik lang siya." She said.






"Oo nga." I said bago ko ulit sinulyapan si Jaemin na nakikipagtawanan sa ilang babae sa harap.





"So anong plano mo?" She asked in a sudden.






"Wala." I said lowly.






"Sigurado?" She asked.






I nodded.






Ilang minuto ng katahimikan ang lumipas bago ko siya naramdamang tumayo.







"I know you are brave, Jeno. But you are braver when you had him." She tapped my shoulder before leaving.








Isang malalim na paghinga ang pinakawalan ko.
Napatingin ako sa dako nila Jaemin and i saw him looking at me.







He smiled widely. Kaya napangiti din ako.








Kapag nakikita ko yung mga ngiting yun, awtomatikong nahuhulog ulit ako sa kanya.
Pero sa tuwing naiisip kong si Mark ang gusto niya, nasasaktan ako at gusto kong umiyak.





Gulong gulo ako sa dapat gawin.







Naramdaman ko ang paglapit niya.




"Halika, samahan mo ako." Wika niya kaya tiningnan ko siya.





"Where?" I asked pagkatayo ko. Pero ngumiti lang siya.










Lumakas ang kabog ng dibdib ko ng naglalakad na kami palabas ng silid.








Hinayaan ko lang siyang dalhin ako sa isang storage room at pagkapasok namin ay isinara niya ang pinto.











Nagtaka ako.
What are we going to do here?












"Jaemin, what are we goi-"
It cut me off when he grabbed my wrist and hugged me tightly in a sudden motion. Nagulat ako.







At the same time, napangiti.






Lalo ng maramdaman ko ang mga kamay niya sa likod ko.







So i hugged him back, trying to avoid kissing his head like i used to do with him before.






"Lagi kong napapansin ang kalungkutan sa mata mo." He said in a sudden.





Overplay S2 : HARDERTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon